Ο ...κωλοέλληνας.!

Όχι δεν βρήκε ούτε μια λέξη ο αχρείος. 

Μια λέξη που να συνδράμει τον Ελληνικό λαό στην σύγχρονη τραγωδία του. 

Μια λέξη που να στάξει σαν βάλσαμο στην καρδιά του λαού γιατί θα του θύμιζε κάτι από τα όνειρα που σβήστηκαν στην πρώτη ανεμοθύελλα, κάτι από τους μεγαλόπνοους στίχους δια των οποίων αναδείχθηκε. 

Αυτός... Σε βάρος του λαού...

Τον λαό από τον οποίο έκλεψε τότε την καρδιά του κρύβοντάς του πως προηγουμένως είχε οικειοποιηθεί αυθαιρέτως από τα λαϊκά της Νάπολης το τραγούδι που τον ανέδειξε. Την συννεφούλα. 

Τον απέκλεισε της συμπόνιας του. 

Τον εξόρισε των προβληματισμών του. 

Τον εκτόπισε των ακροατών του. 

Του υπέδειξε μόνο -ως φθηνό υποκατάστατο του Καρατζαφέρη- πως για την κακή του μοίρα δεν ...ευθύνονται οι σύγχρονοι φίλοι του, αλλά οι ρακένδυτοι που τον πλαισιώνουν. Κι αυτός ο ...κωλοέλληνας , ο λαός, δεν το νιώθει... Δεν το καταλαβαίνει...

Ίσως γιατί πλέον μοιάζουν με τον μετανάστη σαν δυο σταγόνες νερό...

Οι χρυσοποίκιλτοι σημερινοί που του επιχορηγούσαν με δις τις συναυλίες σε καθ' υποχρέωση στρατευμένο κοινό και που ήταν οι ίδιοι οι οποίοι του διόριζαν τον γιο του συγκυβερνήτη στην Ολυμπιακή για να νιώθει στα ταξίδια του ο κάθε κυβερνήτης απελπιστικά μόνος και κυρίως τρόμο. 

Κι αυτοί οι νεόπλουτοι ή οι παλαιοαριστοκράτες έσχατοι δικοί, έχουν όνομα. Είναι η αλητοελιτοκρατία του τόπου. Αυτή που στο όνομά της θα πνίγονται στο χρέος ως και τα δισέγγονά μας,  με τα οποία δεν έχουμε  συστηθεί ποτέ. 

Όχι ο Σαββόπουλος δεν άλλαξε ποτέ. Απλώς πέταξε στα σκουπίδια το σοσιαλιστικό προσωπείο. Για να φανεί το γνήσιο. Το σοσιαλ(η)στ(ρ)ικό...

klydonas