Πότε έγινε ...λιοντάρι ο Πάγκαλος των Ιμίων;

Γράφει ο 

Σταύρος Καρεφυλλάκης

Θ. Πάγκαλος: Αν η Τουρκία επιτεθεί στη Κύπρο, θα πολεμήσουμε! 

Στο χορό των προειδοποιητικών δηλώσεων προς την Τουρκία, εν όψει των γεωτρήσεων της Κύπρου στην Α. Μεσόγειο, μπήκε και η Ελλάδα:

Eπιτέλους, δύο χρόνια μετά την έλευση της κυβέρνησης στην εξουσία ακούστηκαν από τα χείλη του αντιπροέδρου Θ. Πάγκαλου σωστές κουβέντες: Από το βήμα της Βουλής ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος, προειδοποίησε την Τουρκία ότι η Ελλάδα θα στηρίξει την Κυπριακή Δημοκρατία αν η Τουρκία θελήσει να εφαρμόσει τον «Αττίλα ΙΙΙ» ή επιτεθεί με οποιαδήποτε τρόπο την Κύπρο. «Οποιαδήποτε επίθεση κατά της Κύπρου θα είναι και επίθεση κατά της Ελλάδας» τόνισε. Mάλιστα ο Θ. Πάγκαλος προχώρησε και ακόμα πιο μακριά και χαρακτήρισε «μεγάλο σφάλμα ότι επετράπη η ίδρυση του προξενείου στη Κομοτηνή» (προχθές έκανε όμως παρτάκι [δείτε εδώ] με τους… "μειονοτικούς"), συμφωνώντας ότι χρησιμοποιείται για προπαγανδιστικούς σκοπούς της Τουρκίας! Επιτέλους! Παράλληλα, πρότεινε μια μία άτυπη σύγκλιση όλων των κομμάτων με ειδικό θέμα τις εξελίξεις στη Θράκη και με ποιο τρόπο μπορούν αυτές να αντιμετωπιστούν.

Όμως ας δούμε τώρα γιατί ο Πάγκαλος (των Ιμίων) παριστάνει το λιοντάρι:

Μόνο μια εθνική κρίση θα διασώσει το καθεστώς! Το σάπιο πολιτικοοικονομικό καθεστώς στη χώρα μας, το οποίο είναι δομημένο πάνω σε ένα συγκεκριμένο πάγιο πολιτικό σύστημα, έχει οδηγήσει κατ’ επανάληψη στην νεώτερη ιστορία κυκλικά σε κρίσεις. Παρότι όμως έχει οδηγήσει πολλές φορές σε κρίσεις τη χώρα και το λαό, εντούτοις, πάντα καταφέρνει να διασώζεται το ίδιο και να επανέρχεται μετά τις κρίσεις για να συνεχίσει στο τιμόνι της εξουσίας, οδηγώντας αργά ή γρήγορα σε νέα κρίση. Όμως, πως καταφέρνει άραγε και διασώζεται, χωρίς να επέρχονται σημαντικές αλλαγές στη δομή του; 

Τρεις είναι ιστορικά οι παράγοντες που σαν από «μηχανής θεός», διέσωζαν στο παρελθόν το πολιτικό σύστημα.

1. Το παλάτι. Όταν το πολιτικό σύστημα οδηγούσε σε κρίσεις και έφτανε σε αδιέξοδα, τότε επενέβαινε το παλάτι, με αποτέλεσμα να…. αλλάζει την λαϊκή εντολή και να δημιουργεί με τον τρόπο αυτό λαϊκές συσπειρώσεις και διχασμούς, αποσπώντας την προσοχή του λαού από τα πραγματικά προβλήματα και τους πραγματικούς υπεύθυνους, διασώζοντας έτσι πολιτικούς και πολιτικό σύστημα.
2. Ο στρατός. Δεύτερος παράγοντας που έχει κατά λάθος «διασώσει» κατ’ επανάληψη το πολιτικό σύστημα ήταν ο στρατός, ο οποίος με την επέμβασή του ουσιαστικά έβγαζε το πολιτικό σύστημα από την «κυκλοφορία» για ένα χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα αυτό να μένει στο απυρόβλητο της λαϊκής οργής, να ηρωοποιείτε και να επιστρέφει ξανά μετά την πτώση των δικτατοριών, για να συνεχίσει νέο κύκλο κρίσης.
3. Οι Εθνικές κρίσεις. Πόλεμοι ή εθνικές τραγωδίες συσπείρωναν πάντα το λαό γύρω από το πολιτικό σύστημα, παραμερίζοντας κάθε πολιτική αντιπαράθεση και αφήνοντας όμως έτσι το υπεύθυνο πολιτικό σύστημα στο απυρόβλητο για να συνεχίσει και πάλι το έργο του μετά το ξεπέρασμα της εθνικής κρίσης. Σήμερα όμως, για πρώτη φορά και ενώ το ίδιο σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, μας έχει ρίξει σε μια νέα, την χειρότερη μεταπολεμική κρίση, δεν υπάρχει κανένας από τους δύο πρώτους παράγοντες (παλάτι ή στρατός) για να το σώσει. Υπάρχει όμως ο τρίτος… Και οι τούρκοι, σαν από «μηχανής θεός», έχουν αρχίσει ήδη να δείχνουν τα δόντια τους.