"...Η προσωπική απόφαση του Γ. Παπανδρέου να μην είναι υποψήφιος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συνιστά έμμεση αναγνώριση των ευθυνών διακυβέρνησής του και αυτό τον τιμά. Αντίθετα, η προσπάθεια μετάθεσης του χρόνου ανάδειξης νέου Προέδρου μετά τις εθνικής εκλογές... προδίδει μια αμετανόητη εμμονή που οδηγεί σε κατασπατάληση πολύτιμου χρόνου.Χρόνου που θα κοστίσει στο ΠΑΣΟΚ, στη δημοκρατική παράταξη και στην Ελλάδα.Υπάρχει προφανής δυσαρμονία του κινήματος με την κοινωνία. Η οποία μπορεί να αρθεί μόνον αν οι πολίτες κρίνουν και δώσουν εντολή.Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται Πρόεδρο και η χώρα προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης. Εδώ και τώρα. 5/1/2012..."
Αυτά τα ωραία δήλωσε ο σύντροφος Χρυσοχοϊδης: ΠΑΣΟΚ, δημοκρατική παράταξη, Ελλάδα.
Στην ιεράρχηση των αξιών του, η Ελλάδα έρχεται τελευταία.
Πρώτο είναι το κόμμα, μετά η ..."δημοκρατική παράταξη" και τελευταία η Ελλάδα. Αλλά τι είναι αυτό το πράγμα που τον τελευταίο καιρό, σαν τα γραμμόφωνα που τα κουρδίζουν, οι άνθρωποι της περιορισμένης βλακείας, των έμμονων ιδεών, και στα περασμένα και τα τωρινά, οι διάφορες τσούλες της πολιτικής μηρυκάζουν σαν τα κατσίκια: "Η Δημοκρατική Παράταξη";
Οι γελοίοι σαλτιμπάγκοι διψασμένοι για εξουσία και κονόμα έχουν πάρει το όνομα της Δημοκρατίας και το έχουν μετατρέψει σε κούφιο, κενό σύνθημα. Εκείνο που έχει ανάγκη ψυχοθεραπείας είναι η μανία των συντρόφων και των συντροφισσών να αντιπροσωπεύουν μονοπωλιακά την δημοκρατία και τους Έλληνες. Οι άλλοι που δεν έχουν τις πολιτικές τους ιδέες, μοιάζουν να είναι για δαύτους από άλλο ανέκδοτο. Καθαρά ψυχολογία πανικού τελειωμένων ανθρώπων. Αλλά τέλος πάντων ας του απαλλάξουμε από τις παραπάνω κατηγορίες έστω και λόγω αμφιβολιών και ας εξετάσουμε τι ακριβώς είναι αυτό το πράγμα αυτός ο συρφετός που με άφθονη οίηση αυτοαποκαλείται ..."Δημοκρατική παράταξη".
Η Ελλάδα πήρε μια γεύση του τι εστί "δημοκρατική παράταξη" όταν το ..."Κίνημα" κύριος εκφραστής της και με σύνθημα "ο λαός στην εξουσία" (!) ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έζησαν ένα έμπρακτο συλλογικό παραλήρημα. Πουλώντας το παραμύθι της δημοκρατίας πολλοί ανίκανοι για τον επιστημονικό ή επαγγελματικό στίβο, προσκολλήθηκαν σε συνδικαλιστικές οργανώσεις ή σε κομματικές νεολαίες και έφθασαν σε υπουργικές καρέκλες λανσάροντας πίστη σε κάτι που πότε δεν πίστεψαν.
Η Ελλάδα πήρε μια γεύση του τι εστί "δημοκρατική παράταξη" όταν το ..."Κίνημα" κύριος εκφραστής της και με σύνθημα "ο λαός στην εξουσία" (!) ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έζησαν ένα έμπρακτο συλλογικό παραλήρημα. Πουλώντας το παραμύθι της δημοκρατίας πολλοί ανίκανοι για τον επιστημονικό ή επαγγελματικό στίβο, προσκολλήθηκαν σε συνδικαλιστικές οργανώσεις ή σε κομματικές νεολαίες και έφθασαν σε υπουργικές καρέκλες λανσάροντας πίστη σε κάτι που πότε δεν πίστεψαν.
Άνθρωποι που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους, ξαφνικά εκτοξεύθηκαν στην κορυφή και άλλοι από την φτώχεια και την ανέχεια, ανέχεια που ανάγκαζε τις γυναίκες τους να κάνουν baby sitting, στο όνομα της "δημοκρατικής παράταξης" βρέθηκαν να κατοικούν σε ανάκτορα τίγκα στο μάρμαρο.
Για μία εικοσαετία τα προσόντα για την κατάληψη κάποιας θέσης μετριόντουσαν με τους πόντους, μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό, τις αφίσες που είχε κολλήσει. Η μεγάλη "δημοκρατική παράταξη" ήξερε να αμοίβει τους ανθρώπους της. Κολάκεψε ό,τι πιο εγωκεντρικό και ευτελές έχει ο Nεοέλληνας μέσα του, εκμεταλλεύτηκε την ανασφάλεια, την απαιδευσιά, την ιταμότητα, να καταξιώσει την ηδονοθηρία, την καταναλωτική βουλιμία. Αλλά σφραγίδα στον ψυχισμό ανεξάλειπτη άφησε κυρίως η γεύση της εξουσίας, η αίσθηση της εξόδου από την ανωνυμία και το περιθώριο, η ηδονή να είσαι επιτέλους "κάποιος". Αρκούσε το περιβραχιόνιο της περιφρούρησης για να αποκτήσεις πρόσωπο και να βγεις από την κοινωνική αχρωμία. Αυτοί οι κάποιοι εγκαταστάθηκαν σε κάθε πτυχή του δημοσίου βίου. Aυτοί έκριναν για όλα, αυτοί αποφάσιζαν. Διόριζαν, απόλυαν, έκαναν προαγωγές και μεταθέσεις, μοίραζαν επιχορηγήσεις και δάνεια. Καταλύθηκε κάθε κρατική ιεραρχία. Για χρόνια η Ελλάδα είχε παραδοθεί στους σκοταδιστές, στους τραμπούκους, στους λυμεώνες της "δημοκρατικής παράταξης".
Σε κάθε πόλη, χωριό, γειτονιά αλλά και σε σωματεία, συλλόγους, "πνευματικά ιδρύματα", εφημερίδες , είχαν απλωθεί τα αναρίθμητα πλοκάμια του πνιγερού κομματισμού της δημοκρατικής παράταξης . H στράτευση ήταν (κατά κανόνα) με το αζημίωτο. Ασήμαντοι ρυπαροί και τρισάθλιοι ξαφνικά έγιναν πάμπλουτοι.
Για μία εικοσαετία τα προσόντα για την κατάληψη κάποιας θέσης μετριόντουσαν με τους πόντους, μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό, τις αφίσες που είχε κολλήσει. Η μεγάλη "δημοκρατική παράταξη" ήξερε να αμοίβει τους ανθρώπους της. Κολάκεψε ό,τι πιο εγωκεντρικό και ευτελές έχει ο Nεοέλληνας μέσα του, εκμεταλλεύτηκε την ανασφάλεια, την απαιδευσιά, την ιταμότητα, να καταξιώσει την ηδονοθηρία, την καταναλωτική βουλιμία. Αλλά σφραγίδα στον ψυχισμό ανεξάλειπτη άφησε κυρίως η γεύση της εξουσίας, η αίσθηση της εξόδου από την ανωνυμία και το περιθώριο, η ηδονή να είσαι επιτέλους "κάποιος". Αρκούσε το περιβραχιόνιο της περιφρούρησης για να αποκτήσεις πρόσωπο και να βγεις από την κοινωνική αχρωμία. Αυτοί οι κάποιοι εγκαταστάθηκαν σε κάθε πτυχή του δημοσίου βίου. Aυτοί έκριναν για όλα, αυτοί αποφάσιζαν. Διόριζαν, απόλυαν, έκαναν προαγωγές και μεταθέσεις, μοίραζαν επιχορηγήσεις και δάνεια. Καταλύθηκε κάθε κρατική ιεραρχία. Για χρόνια η Ελλάδα είχε παραδοθεί στους σκοταδιστές, στους τραμπούκους, στους λυμεώνες της "δημοκρατικής παράταξης".
Σε κάθε πόλη, χωριό, γειτονιά αλλά και σε σωματεία, συλλόγους, "πνευματικά ιδρύματα", εφημερίδες , είχαν απλωθεί τα αναρίθμητα πλοκάμια του πνιγερού κομματισμού της δημοκρατικής παράταξης . H στράτευση ήταν (κατά κανόνα) με το αζημίωτο. Ασήμαντοι ρυπαροί και τρισάθλιοι ξαφνικά έγιναν πάμπλουτοι.
Σε κάθε χωριό, σε κάθε συνοικία ο καθένας μας γνωρίζει έναν Χ που από την μία στιγμή στην άλλη βρέθηκε με ξενοδοχεία, πολυτελείς κατοικίες, κότερα, παιδιά να σπουδάζουν στην Εσπερία και το κυριότερο πρώτο τραπέζι πίστας στα σκυλάδικα πολυτελείας. Και ο κοσμάκης έτρωγε ότι περίσσευε και έλεγε και ευχαριστώ! Η "δημοκρατική παράταξη" πορνομανιακά κατέστρεψε κάθε έκφραση δημιουργίας, επέβαλε στην Ελλάδα μία άνευ προηγουμένου απολυταρχία. Εξευτέλισε κάθε έννοια λόγου, έργου και πράξης. στο όνομα της "δημοκρατίας που επανήλθεν στην κοιτίδα της". Αντικατέστησε το πνεύμα με συνθηματολογία της δεκάρας. Και είναι, ίσως, η πρώτη φορά χρόνια στην ιστορία της Ελλάδας που η λεγόμενη "δημοκρατική παράταξη" με τον μανδύα του προοδευτισμού και του εκσυγχρονισμού συσσώρευσε τόσα σκουπίδια. Το αποτέλεσμα αυτής της προοδευτικής και εκσυγχρονιστική επέλασης ήταν η δημιουργία πραγματικού αισθητικού, ηθικού και πολιτικού χάους, ο θρίαμβος της ασυνειδησίας και της ασυδοσίας, και ο βαρύτατος τραυματισμός της πολιτικής αισθητικής των υποταγμένων Ελλήνων χωρίς κανένα αντιστάθμισμα.
Τώρα όμως η προοδευτική και εκσυγχρονιστή "δημοκρατική παράταξη" προκαλεί ένα ασυγκράτητο χασμουρητό, η δε κανθαριδίνη της ενδιαφέρει μόνο τους ανώριμους και τους ανίκανους, το λούμπεν (τσογλαναρία στην μαρξιστική) του Ψυχικού, της Πολιτείας, της Εκάλης που βαρέθηκε το αποστειρωμένο περιβάλλον των ιδιωτικών σχολείων και τις βουτιές στην πισίνα και κατεβαίνει στα Εξάρχεια να ρίξει καμιά μολότοφ ή συγκεκριμένα ποσά βίας για να γεμίσει την άδεια του ζωή.
Η "δημοκρατική παράταξη", αφού διαγούμισε τον πλούτο της χώρας την έκαψε τον Δεκέμβρη του 2008.
Τώρα όμως η προοδευτική και εκσυγχρονιστή "δημοκρατική παράταξη" προκαλεί ένα ασυγκράτητο χασμουρητό, η δε κανθαριδίνη της ενδιαφέρει μόνο τους ανώριμους και τους ανίκανους, το λούμπεν (τσογλαναρία στην μαρξιστική) του Ψυχικού, της Πολιτείας, της Εκάλης που βαρέθηκε το αποστειρωμένο περιβάλλον των ιδιωτικών σχολείων και τις βουτιές στην πισίνα και κατεβαίνει στα Εξάρχεια να ρίξει καμιά μολότοφ ή συγκεκριμένα ποσά βίας για να γεμίσει την άδεια του ζωή.
Η "δημοκρατική παράταξη", αφού διαγούμισε τον πλούτο της χώρας την έκαψε τον Δεκέμβρη του 2008.
Μία βόλτα στις εφημερίδες του τότε, ας είναι καλά το Διαδίκτυο, θα μας δείξει όλο το μυστικιστικό μίσος που κρύβει μέσα της "η ...παράταξης", αυτό το συνονθύλευμα ελαττωματικών όντων, κατά των Ελλήνων.
Καλή η προσπάθεια Χρυσοχοϊδη μου, αλλά θα μείνει προσπάθεια.
Καλή η προσπάθεια Χρυσοχοϊδη μου, αλλά θα μείνει προσπάθεια.
Οι Έλληνες κατάλαβαν και τα καλλίτερα έρχονται......
Αν δεν φας στο πετσί σου το χειρότερο δεν θα μπορέσεις ποτέ να εκτιμήσεις το καλλίτερο . Η "δημοκρατική παράταξη" κατέστρεψε, έφαγε, διαγούμισε, λεηλάτησε. Έφτασε το τέλος της.
ΑΛΗΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΣ. ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΦΑΡΑ. ΠΟΥΛΗΜΕΝΑ ΤΟΜΑΡΙΑ. ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΠΑΣΟΚΟΣΚΥΛΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφή