Και οι τρεις ταξιτζήδες κατά σύμπτωση Νεοδημοκράτες. Και οι τρεις μου είπαν πάνω κάτω τα ίδια δυστυχώς θλιβερά πράγματα. Με μια λέξη: Απογοήτευση.
Και όχι βέβαια απ’ τα κλαδικά τους προβλήματα, αλλά απ’ τη γενική εικόνα που αποκομίζουν απ’ τους επιβάτες. Νιώθουν προδομένοι, αφημένοι στο ...
έλεος των αρπακτικών, χωρίς κανένα στήριγμα.
Καλύτερη μέθοδος δημοσκόπησης και πρόγνωσης της διάθεσης της βούλησης του κόσμου, δεν υπάρχει πέρα απ’ τις κουβέντες μέσα στα ταξί. Γιατί το δείγμα είναι ποικίλο.
Και οι τρεις μου είπαν ότι, δεν διασκορπίστηκαν οι ψηφοφόροι δεξιά κι αριστερά, μετά τη συναίνεση της Ν.Δ. και τη συμμετοχή στην κυβέρνηση του Παπαδήμιου, όσο απ’ τη σιωπή των αμνών της Συγγρού, τον τελευταίο καιρό.
Για να συναινέσει ο Σαμαράς κάτι παραπάνω θα ήξερε. Και τους λόγους τους εξήγησε. Από τότε όμως ψηφίζονται νομοσχέδια επί νομοσχεδίων, που σπρώχνουν συνεχώς το μέσο και χαμηλόμισθο Έλληνα στην εξαθλίωση, στην απελπισία και πουθενά δεν μπαίνει ένα φρένο. Έλεος πια!
Και εν πάση περιπτώσει ας βγούν να μιλήσουν. Να πουν κάτι. Να πουν αυτό κι αυτό. Τίποτα. Σιγή ιχθύος.
Και βέβαια ο Πασοκοαριστερός συρφετός κάνει παιχνίδι σε άδειο γήπεδο. Χωρίς ντροπή. Και οι δικοί μας; Πού είναι τα μεγάλα λόγια για επαναδιαπραγμάτευση, ανάπτυξη, απονομή δικαιοσύνης στους υπευθύνους του εγκλήματος; Αυτά μου είπαν.
Κύριοι τα πράγματα δυσκόλεψαν. Ο θυμός γίνεται ποτάμι οργής. Οι απλοί άνθρωποι, τα «λογικά πρόβατα», αρχίζουν να χάνουν τα λογικά τους. Τρελαίνονται και αφηνιάζουν και όποιον πάρει ο χάρος. Και ούτε ο τσομπάνης θα μπορέσει να τα σταματήσει.
Δαναός/antinews
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου