Νέοι πόλοι στο πολιτικό σκηνικό

Το πολιτικό σκηνικό της μεταπολιτευτικής περιόδου στην Ελλάδα ήταν δοσμένο: Είχε δύο πόλους (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.) που εναλλάσσονταν στη εξουσία. Και είχε και έναν ακόμη πόλο (την Αριστερά), η οποία αποτελούσε πάντοτε την ελάσσονα αντιπολίτευση. Το πολιτικό αυτό σκηνικό αποδείχθηκε μακρόβιο και επέζησε και της κρίσης του ’89 και της κρίσης του Ωνασείου και των Ιμίων. Στη σημερινή κρίση, όμως, φαίνεται να υποχωρούν οι αντοχές του. Διότι, η σημερινή κρίση αμφισβητεί και τους τρεις πόλους του. Και όχι όπως παλιότερα που κάποια ΕΠΕΝ ή... κάποια ΠΟΛΑΝ ψαλλίδιζε τα ποσοστά της Ν.Δ., που κάποιο σοσιαλιστικό κόμμα ή κάποιο ΔΗΚΚΙ ψαλίδιζε τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ ή που κάποιος ΣΥΝ ψαλλίδιζε τα ποσοστά του ΚΚΕ...
Σήμερα -πέρα και πάνω από την πανσπερμία ορισμένων μικρών κομμάτων- απειλείται η συνοχή (και όχι μόνο τα ποσοστά) και των τριών πόλων του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος. 

Έτσι:

• Στο χώρο του ΠΑΣΟΚ δημιουργείται και ένας δεύτερος πόλος –ο πολιτικός φορέας που παρουσίασαν χθες η Κατσέλη και ο Καστανίδης– στον οποίο θα προσέλθουν σύμφωνα με το ρεπορτάζ διαγραμμένοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και άλλα στελέχη του Κινήματος. Και, με δεδομένη την κατάσταση στο εσωτερικό του παλαιού ΠΑΣΟΚ, δεν αποκλείεται ο νέος φορέας να το διεμβολίσει σοβαρά.
• Στο χώρο της Ν.Δ. δημιουργήθηκε και διευρύνεται και ένας δεύτερος πόλος – οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες». Οι οποίοι με λάβαρο τα ιερά και τα όσια του ελληνισμού και με σημαία την εθνική αξιοπρέπεια, συγκινούν το πατριωτικό κομμάτι της φιλελεύθερης παράταξης - καθώς το λαϊκό τμήμα της ήταν και παραμένει αντιμνημονιακό, όχι συμπτωματικά, αλλά από συνείδηση.
• Στο χώρο της Αριστεράς, τέλος, έχει δημιουργηθεί και συνεχώς διευρύνεται - τουλάχιστον δημοσκοπικά- ένας ακόμη πόλος, η «Δημοκρατική Αριστερά», η οποία στοχεύει στο πολιτικό φάσμα που εκτείνεται από την αριστερά του ΠΑΣΟΚ μέχρι το ΚΚΕ και η οποία δύναται να συνυπάρξει πολιτικά με πρώην αριστερούς του Κινήματος με πρώην «συντρόφους» του ΣΥΝ, με πρώην κομμουνιστές, με οικολόγους, με ανέντακτους και με άλλες προσωπικότητες.

Υπάρχουν, δηλαδή, τρεις νέοι πολιτικοί σχηματισμοί, καθένας από τους οποίους αμφισβητεί το μονοπώλιο από τα παραδοσιακά κόμματα του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και της Αριστεράς και καθένας από τους οποίους (για διαφορετικούς λόγους έκαστος) δύναται να συγκινήσει το εκλογικό σώμα και να αποσπάσει μέρος της εμπιστοσύνης του:

• Ο πρώτος υπενθυμίζοντας στον κόσμο του Κινήματος την ιδεολογία του, τις καταβολές του, αλλά και την απεμπόλησή τους από την ηγετική ομάδα...
• Ο δεύτερος, υπενθυμίζοντας στον φιλελεύθερο κόσμο ότι δικαιούται να είναι νοικοκύρης στο σπίτι του και ότι έχει ιερή υποχρέωση να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια και την εθνική του ταυτότητα... Και,
• Ο τρίτος, υπενθυμίζοντας στον ευρύ κόσμο της Αριστεράς, ότι, ναι μεν δεν αθροίζονται οι δυνάμεις της, αλλά αθροίζονται όλοι οι απογοητευμένοι από τους κομματικούς μηχανισμούς, οι οποίοι, σίγουρα, είναι πολλοί!

Δύσκολοι καιροί για τα παραδοσιακά κόμματα!

Χρήστος Θεοχαράτος