Οι πολίτες να δούμε την πραγματικότητα κατάματα!

Γράφει ο ΣΠΥΡΟΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ, 

Φιλόλογος - Συγγραφέας

Συνηθίζουμε να αποκαλούμε κάθε προεκλογική περίοδο, περίοδο του πολίτη. Ήρθε, μας λένε, η ώρα με την ψήφο του να μιλήσει ο πολίτης, να εκλέξει εκείνους στους οποίους η πλειοψηφία επιθυμεί να αναθέσει τις τύχες του για την επόμενη τετραετία. Τι ψευδαίσθηση! Τι φαντασίωση! Δεν μπορεί ο απλός πολίτης να συνειδητοποιήσει ότι από τη στιγμή κατά την οποία αμετάκλητα και για ορισμένο χρονικό διάστημα, π.χ. για τέσσερα χρόνια, αναθέτει την εξουσία σε ορισμένους ανθρώπους -τους βουλευτές, τους υπουργούς, τους... περιφερειάρχες, τους δημάρχους- με βάση τις προεκλογικές διακηρύξεις ή υποσχέσεις, που συχνά αποδεικνύονται φούμαρα, έχει μόνος του αλλοτριωθεί πολιτικά. 

Ας θυμηθούμε π.χ. τι έλεγε ο Ρουσσώ για τους Άγγλους – γιατί η Αγγλία μόνο εκείνη την εποχή είχε Κοινοβούλιο:
Οι Άγγλοι – έλεγε – πιστεύουν ότι είναι ελεύθεροι, επειδή εκλέγουν τους βουλευτές τους· δεν καταλαβαίνουν όμως ότι είναι ελεύθεροι μόνο για μια μέρα στα πέντε χρόνια. Και αυτό συμβαίνει βέβαια γιατί οι πολίτες με την ψήφο μας αλλοτριωνόμαστε πολιτικά. Παρασυρόμαστε, με βάση το συναίσθημα ή το συμφέρον ή, αν θέλετε, την ιδεολογία μας, και ψηφίζουμε εκείνους που τους θεωρούμε ως τους πιο κατάλληλους ή ως τους πιο ωφέλιμους για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων μας.
Και τι διαπιστώνουμε, συχνά μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά τις εκλογές; Διαπιστώνουμε απλούστατα αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει, δηλαδή το αντίθετο από αυτό που περιμέναμε, από αυτό το οποίο έλεγαν, προεκλογικά, αυτοί τους οποίους ψηφίσαμε. 

Θέλετε και παραδείγματα; 

• Ποιος πολίτης από το 44% που ψήφισε το Γιωργάκη το έτος 2009, καθώς διακήρυττε προεκλογικά ότι "λεφτά υπάρχουν" αν ήξερε τι θα συνέβαινε λίγους μήνες μετά τις εκλογές, θα τον ψήφιζε; 
• Ποιος προοδευτικός Γιαννιώτης πολίτης θα ψήφιζε τη σημερινή κεντρο – σοσιαλ – αριστερίστικη (!) δημοτική αρχή αν ήξερε ότι από τις πρώτες μέρες θα έπαιρνε την απόφαση να νομιμοποιήσει ένα αντισυνταγματικό και παράνομο, καθαρά φασιστικό καθεστώς, και να συμμετέχει μάλιστα σ’ αυτό με τον πρόεδρο και το γραμματέα του δημοτικού συμβουλίου, γυρίζοντας την πόλη στο βαθύ σκοτάδι του μεσαίωνα; 

Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση. Με το καθεστώς που επικρατεί όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης ούτε ελεύθεροι είμαστε ως πολίτες, ούτε δημοκρατία έχουμε. Κι αν φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι πολίτες, ως πολιτικά όντα, ανήκαμε στην προ του Προμηθέα εποχή: "Βλέπαμε – όπως λέει ο Αισχύλος στο ομώνυμο έργο του – και (κάναμε πως) δε βλέπαμε, ακούγαμε και (κάναμε πως) δεν ακούγαμε. Παριστάναμε, κατά το Σοφοκλή, τους "τυφλούς ως προς το μυαλό, ως προς τα αυτιά, ως προς τα μάτια". 

Δε χρειάζεται να πάμε μακριά: 

• Πόσοι από τους πολίτες της πόλης μας δεν ήξεραν όλα αυτά τα χρόνια ότι οι διαχειριστικές επιτροπές της Μητρόπολης (Εφοροεπιτροπεία, Γ. Σταύρου, Γ. Τούλη) είναι παράνομες και σπαταλούσαν τα χρήματα σε σκοπούς αλλότριους από αυτούς που ορίζουν οι διαθέτες; 
• Πόσοι πολίτες της πόλης μας δεν ξέρουν ότι οι Σχολικές Περιουσίες της πόλης που δημιουργήθηκαν από τους Ευεργέτες μας, κατακρατούνται, εντελώς παράνομα, από τα "Αγαθοεργά", ότι δεν διατίθενται τα έσοδα από τις περιουσίες τους για τις ανάγκες των σχολείων, ότι πουλήθηκαν οικόπεδα – όπως αυτό της Μαρουτσαίας Σχολής – που προοριζόταν για "σχολείο των Ελλήνων χριστιανών εις το διηνεκές", ότι αυλές σχολείων – όπως αυτή του Ελισαβέτειου – παραχωρήθηκαν σε ημετέρους με "χαριστικές πράξεις", ότι σε αυλές σχολείων – όπως αυτή της Καπλανείου – χτίστηκαν πολυκατοικίες, απ’ τις οποίες άλλες πουλήθηκαν, άλλες νοικιάζονται και τα ενοίκια εξαφανίζονται; 
• Πόσοι πολίτες δεν ήξεραν και δεν ξέρουν, ότι για την "ανακαίνιση" των Μονών Νήσου και Τσούκας, διατέθηκαν, χωρίς κανένα έλεγχο, με "άνωθεν" παρεμβάσεις, από τα Κοινοτικά Προγράμματα, εκατοντάδες εκατομμυρίων, χωρίς να ξέρουμε οι πολίτες προς ποια κατεύθυνση κατευθύνθηκαν κάποια από αυτά τα χρήματα; 

Τώρα θα μου πείτε ότι εμείς κάθε τόσο, στην "ώρα των Ελλήνων πολιτών" εκλέγουμε βουλευτές στους οποίους αναθέτουμε να ασχοληθούν με αυτά, και άλλα παρόμοια θέματα. Είδατε κανέναν από αυτούς, όλα αυτά τα χρόνια, να καταθέσει έστω και μια απλή ερώτηση στη Βουλή ή να ζητήσει την επέμβαση του εισαγγελέα, για ένα έστω από τα βασικά αυτά θέματα που απασχολούν την πόλη μας και, ενδεικτικά, αναφέραμε πιο πάνω; 
Ζητήσαμε κι εμείς από τρεις διαδοχικά εισαγγελείς του Αρείου Πάγου: Δόθηκαν μάλιστα σχετικές εντολές στις εδώ εισαγγελικές αρχές, αλλά ακόμα δεν είδαμε να εμφανίζεται κάτι στον ορίζοντα.
Λοιπόν, αν θέλουμε να σοβαρευτούμε ως πολίτες, αν πράγματι ενδιαφερόμαστε για τούτο τον έρημο τόπο, αν μας ενδιαφέρει το μέλλον των παιδιών μας, δεν έχουμε παρά να συνειδητοποιήσουμε ότι η "ώρα των Ελλήνων πολιτών", δεν είναι η ημέρα των εκλογών. Εκείνη την ημέρα αλλοτριωνόμαστε, πολιτικά, με την ψήφο μας. Η ώρα των πολιτών αρχίζει μετά τις εκλογές. Οι πολιτικοί μας είναι αυτοί που είναι· έδωκαν μάλιστα και σχετικό πορτρέτο: τον Άκη! 

Και ας μη γελιόμαστε "Άκηδες" σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, υπάρχουν αρκετοί. Ψάξτε γύρω σας και θα τους βρείτε. Δεν ξέρω αν αυτοί που θα’ ρθουν, μετά τις εκλογές, θα είναι καλύτεροι ή χειρότεροι από αυτούς που έφυγαν. Μην περιμένετε όμως τίποτε σπουδαίο από αυτούς. Εμείς οι πολίτες πρέπει να αφυπνιστούμε, να ξυπνήσουμε, να δούμε την πραγματικότητα κατάματα και να αγωνιστούμε να την αλλάξουμε. Έχουμε πολλά πράγματα να αλλάξουμε· ανέφερα πιο πάνω, ενδεικτικά, μερικά από αυτά. Απ’ την πόλη μας πρέπει να ξεκινήσουμε την αλλαγή, την ανατροπή.
Μας το άφησε σαν παρακαταθήκη ο Βάρναλης: 

"Μπροστά καινούριος κόσμος θα βαδίσει, όταν ξυπνήσουν κάποτε οι λαοί".