Στο "Τείχος του Βερολίνου" προσκρούει η σωτηρία της Ελλάδας

Του Κώστα Χατζίδη

Και πάλι η Γερμανία αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων και του ηγετικού της ρόλου. 

Όπως είχε φροντίσει να μας προϊδεάσει τις προηγούμενες ημέρες ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με αλλεπάλληλες δηλώσεις του, η σύνοδος του Eurogroup δεν έδωσε λύση στο ελληνικό ζήτημα.

Παρά τις εκκλήσεις διεθνών παραγόντων και τις αφόρητες πιέσεις που άσκησε η... γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, η Ε.Ε εμφανίστηκε για μια ακόμη φορά ανίσχυρη και διστακτική να κόψει το γόρδιο δεσμό του δημόσιου χρέους που ταλανίζει τη γηραιά ήπειρο.

Παρά τις επιμέρους ενστάσεις και τις διαφωνίες που μπορεί να διατυπώνουν σε επιμέρους ζητήματα τα 17 κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ, όλοι γνωρίζουν πως η αιτία του αδιεξόδου έγκειται στην προκλητική αναβλητικότητα που επιδεικνύει η Γερμανία.

Επί τρία χρόνια κωλυσιεργεί, δημιουργεί προσκόμματα στη διευθέτηση ενός ζητήματος που απειλεί να τινάξει στον αέρα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και να βάλει σε περιπέτειες τη "Σκοτεινή Ήπειρο".

Η ατμομηχανή της Ευρώπης, η Γερμανία, η οποία οφείλει το οικονομικό της θαύμα στην αλληλεγγύη που επέδειξαν οι πιστωτές της το 1953, όταν προχώρησαν στη διαγραφή του ανεξέλεγκτου χρέους της (μεταξύ αυτών δε και η μικρή Ελλάδα), σήμερα στυλώνει τα πόδια της σε ανάλογο αίτημα που διατυπώνει ένα κράτος μέλος της Ε.Ε. 

Ανέτοιμη να αποδεχθεί τις ευθύνες που της αναλογούν ως ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης, αναλίσκεται σε ατέρμονες συζητήσεις, ενώ γνωρίζει καλά ότι η θρυαλλίδα του ελληνικού χρέους, όπως έχει αποδειχθεί, είναι σε θέση να εκτροχιάσει την παγκόσμια οικονομία. 

Η προ ολίγων ημερών επισήμανση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί, ότι "υπάρχουν ορισμένοι παλαβοί στο Eurogroup", ίσως θα έπρεπε να μας εμβάλει σε σκέψεις για τους ανθρώπους που ηγούνται σήμερα της Ευρώπης.

Εδώ πλέον δεν έχουμε να κάνουμε με το περιλάλητο έλλειμμα ηγεσίας, αλλά με έλλειμμα (κοινής) λογικής.

pheme.gr