Είναι πρωταθλήτρια ξιφασκίας, είναι 26 ετών και εργάζεται με μόλις... 500 ευρώ μισθό. Χαμογελάει, εκπέμπει αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση. Και γιατί όχι; Είναι νέα, είναι όμορφη και έχει μπροστά της ένα καθ’ όλα λαμπρό μέλλον. Και μαζί της, η πατρίδα. Η πατρίδα, που έχει πολλά παιδιά σαν τη Βάσω στον κόρφο της, παιδιά που κάποιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να τα διώξουν.
Η Ελληνίδα αθλήτρια του Αθηναϊκού (αγωνίζεται επί 14 χρόνια), φοιτήτρια της Οδοντιατρικής, δέχθηκε μια οικονομικά δελεαστική πρόταση να αγωνιστεί με τα χρώματα της Τουρκίας. Κάποιοι άλλοι ενδεχομένως να δέχονταν.
Αυτή είπε ΟΧΙ. Απέρριψε λοιπόν η Βάσω 100.000 ευρώ συν τα μπόνους των επιτυχιών, δηλαδή ποσά που ενδεχομένως να άγγιζαν συνολικά τα 500.000 ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήρθε 5η στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Μπολόνια τον περασμένο Μάιο, δεύτερη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, που διεξήχθη αμέσως μετά, τον Ιούνιο, στο Λενιάνο της Ιταλίας. Ήρθε πέμπτη στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου και είναι πέμπτη επίσης και στην παγκόσμια κατάταξη. Στην Ολυμπιάδα του Ρίο το 2016, η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να ελπίζει σε μετάλλιο από την αθλήτριά της. Και σε πολλά μετάλλια στις άλλες διοργανώσεις όπου η αθλήτριά μας θα μετάσχει.
Η ανέλιξή της είναι ταχεία, αν ληφθεί υπόψη ότι τον Μάιο βρισκόταν στην 10η θέση παγκοσμίως. Η Ελλάδα, δεν της έδωσε τίποτα για τη 2η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (οι Τούρκοι δίνουν στους αθλητές τους για τη διάκριση αυτή, 150.000). Και είναι εδώ, μια όμορφη Ελληνίδα και θα εξακολουθήσει να εκπροσωπεί τα ελληνικά χρώματα: «Είναι πολύ σημαντικό όταν είσαι στο βάθρο να ακούς τον εθνικό σου ύμνο και να ξέρεις ότι οι δικοί σου άνθρωποι, οι Έλληνες, σε στηρίζουν», είπε στην Τατιάνα Στεφανίδου και στο STAR... Και όλη η χώρα τη χειροκρότησε. Η χώρα που έχει ανάγκη να ακούει τέτοια λόγια στις μέρες που ζούμε. Λόγια που εμψυχώνουν, που δίνουν κουράγιο για την πολύ δύσκολη συνέχεια.
Αυτή όμως είναι και η απάντηση στους εθνομηδενιστές, στους θιασώτες του όπου γης και πατρίς ή όπου χρήμα και πατρίς. Που έπεσαν να «φάνε» ζωντανή την αθλήτριά μας Βούλα Παπαχρήστου και προσπάθησαν να την καταστρέψουν, στερώντας της τη δυνατότητα να αγωνιστεί και στερώντας ενδεχομένως από τη χώρα κι ένα μετάλλιο.
Κι όμως, δεν τα κατάφεραν, ούτε θα τα καταφέρουν. Διότι τους αθλητές μας, δεν τους ενδιαφέρει μόνο το χρήμα, δεν τους ενδιαφέρει μόνο η προσωπική ανέλιξη και δόξα, αλλά και η έπαρση της γαλανόλευκης. Τότε, αισθάνονται ότι βιώνουν τον ΑΠΟΛΥΤΟ θρίαμβο, την αναγνώριση. Διότι όταν υψώνεται η ελληνική σημαία, υψώνονται και όλοι οι Έλληνες μαζί της. Και αισθάνονται ευγνώμονες στους αθλητές που το κατάφεραν.
Τελικά, έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε αισιόδοξοι. Η έκφραση πατριωτισμού εκ μέρους ενός αθλητή, θα μου πείτε είναι αυτονόητη, όπως μάλιστα μου επισήμανε ένας φίλος με σχόλιό του, στη διαδικτυακή πλατφόρμα facebook. Όμως, στην εποχή που το κυρίαρχο ιδεολόγημα του συστήματος είναι ο εθνομηδενισμός, τα ΟΧΙ στους θιασώτες του απόλυτου τίποτα, του ορθολογισμού, της κοινωνικής μηχανικής και της νεκρής καρδιάς, αποτελούν ΒΑΛΣΑΜΟ για την ψυχή όλων μας.
Και η ανακούφισή μας, όταν ακούσαμε τα λόγια της αθλήτριάς μας, ήταν μεγάλη. Όπως μεγάλη είναι και η χαρά μας κάθε φορά που ένας αθλητής μας επιστρέφει στην πατρίδα, φέροντας στις αποσκευές του διακρίσεις.
Είναι σαφές ότι όλοι πλέον οι Έλληνες αθλητές, αγωνίζονται να τα φέρουν βόλτα σε καθεστώς αδιαφορίας από την Πολιτεία. Είναι επίσης σαφές ότι όροι όπως «Εθνική Ομάδα», από τους «προοδευτικούς» και τους εθνοπουθενάδες, θεωρούνται «αδόκιμοι». Όμως για εμάς και ευτυχώς όπως αποδεικνύεται και για τους αθλητές μας, η γαλανόλευκη και το εθνόσημο, είναι το παν.
Συμβολίζουν το αίμα που χύθηκε για να είμαστε ελεύθεροι και για να μπορούμε να ομολογούμε ανενόχλητοι την πίστη μας. Συμβολίζουν ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ. Όλους εμάς που είμαστε περήφανοι για τη Βάσω Βουγιούκα και ΟΛΟΥΣ τους αθλητές μας.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου