Του Γιώργου Δελαστίκ
Οι ηγέτες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ έπεσαν θύματα της υπερβολικής... αισιοδοξίας που οι ίδιοι καλλιέργησαν. Κακώς όμως εμφανίζουν σημάδια πανικού. Την ερχόμενη Δευτέρα πιθανότατα θα αποφασίσουν να δώσουν τα 31,5 δισεκατομμύρια ευρώ και μάλιστα μέσα στον Δεκέμβριο. Θα τα έχουν ήδη καθυστερήσει άλλωστε περίπου έξι μήνες. Αρκετό χρονικό διάστημα δηλαδή για να διαμορφώσουν έτσι το πλαίσιο ώστε και να μην πάει ούτε ένα ευρώ στην πραγματική ελληνική οικονομία και να προωθηθεί μέσω των όρων της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών ο σταδιακός αφελληνισμός του τραπεζικού συστήματος της χώρας μας. Δεν έχουν επομένως κανέναν λόγο να μη δώσουν τα λεφτά. Απλώς περιπαίζουν την ελληνική κυβέρνηση.
Άλλο είναι το πρόβλημα που προκάλεσε την εμπλοκή: η στρατηγικού χαρακτήρα σύγκρουση ΗΠΑ - Γερμανίας για το μέλλον του ευρώ. Οι Αμερικανοί, καλυπτόμενοι πίσω από το ΔΝΤ και αξιοποιώντας το εξόφθαλμα μη βιώσιμο ελληνικό δημόσιο χρέος, επιδιώκουν να εξαναγκάσουν τους Γερμανούς να δεχτούν τη διαγραφή μέρους των χρημάτων που οφείλει η Ελλάδα στην ΕΚΤ και στα κράτη της Ευρωζώνης. Αν πετύχουν κάτι τέτοιο, το Βερολίνο θα υποστεί ισχυρότατο οικονομικό πλήγμα, αφού θα είναι εκόν - άκον υποχρεωμένο να προχωρεί στη διαγραφή μέρους του χρέους οποιασδήποτε χώρας της Ευρωζώνης θα συσσωρεύσει χρέος μη βιώσιμο.
Αν λογαριάσει κανείς ότι η Ιταλία ήδη το 2011 είχε βάσει των στοιχείων της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας δημόσιο χρέος που ανερχόταν στο 120% του ΑΕΠ, ενώ Ιρλανδία και Πορτογαλία 108% του ΑΕΠ τους, συνειδητοποιεί καλύτερα πόσο επικίνδυνο μπορεί να καταστεί ταχύτατα για τα οικονομικά της Γερμανίας το εν λόγω πρόβλημα.
Μελέτες που έχουν γίνει από γερμανικά ινστιτούτα -τα οποία όμως αντιτίθενται στη διαγραφή μέρους του χρέους κρατών που παραμένουν στην Ευρωζώνη, άρα ενδεχομένως τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν να είναι προκατειλημμένα - ανεβάζουν το πιθανό κόστος για τη Γερμανία από μερικές διαγραφές του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και της Ιταλίας έως και στα... 700 δισεκατομμύρια ευρώ! Το ποσό είναι προφανώς κολοσσιαίο, άρα μια τέτοια πολιτική πολύ δύσκολα μπορεί να επιλεγεί από τη γερμανική πολιτική ηγεσία.
Η γερμανική γραμμή βρίσκεται σε ριζική διάσταση με την αμερικανική, η οποία θέλει ουσιαστικά να γονατίσει οικονομικά τους Γερμανούς βάζοντάς τους να πληρώσουν τρελά ποσά για τη διάσωση του ευρώ.
Το Βερολίνο επιδιώκει δύο πράγματα: Πρώτον, να ελαφρύνει προσωρινά το χρέος με ημίμετρα περιορισμένης εμβέλειας. Δεύτερον και σημαντικότερο να επιβάλει μια σειρά θεσμικών μέτρων ελέγχου από ξένους των διαδικασιών αποπληρωμής του δημόσιου χρέους, αυτοματοποιημένης επιβάρυνσης του ελληνικού λαού για κάθε απόκλιση από τους στόχους των εξόδων της κυβέρνησης ή ακόμη και των... δήμων (!) φορολογικής λεηλασίας όλου του ελληνικού πληθυσμού κ.λπ. Εν γένει η φιλοσοφία της γερμανικής πολιτικής αποσκοπεί στο να περιέλθει σταδιακά ο έλεγχος της οικονομικής πολιτικής όλων των κρατών της Ευρωζώνης στους Γερμανούς υπό το φύλλο συκής της ΕΕ και των μηχανισμών της, ώστε να είναι αδύνατον πλέον οι υποτελείς χώρες να δημιουργούν χρέη ή να έχουν ελλείμματα. Αυτή η πολιτική θα προκαλεί ατελείωτη δυστυχία και μιζέρια στους λαούς, αλλά φυσικά αυτό αφήνει αδιάφορους τους Γερμανούς.
Άλλο είναι το πρόβλημα που προκάλεσε την εμπλοκή: η στρατηγικού χαρακτήρα σύγκρουση ΗΠΑ - Γερμανίας για το μέλλον του ευρώ. Οι Αμερικανοί, καλυπτόμενοι πίσω από το ΔΝΤ και αξιοποιώντας το εξόφθαλμα μη βιώσιμο ελληνικό δημόσιο χρέος, επιδιώκουν να εξαναγκάσουν τους Γερμανούς να δεχτούν τη διαγραφή μέρους των χρημάτων που οφείλει η Ελλάδα στην ΕΚΤ και στα κράτη της Ευρωζώνης. Αν πετύχουν κάτι τέτοιο, το Βερολίνο θα υποστεί ισχυρότατο οικονομικό πλήγμα, αφού θα είναι εκόν - άκον υποχρεωμένο να προχωρεί στη διαγραφή μέρους του χρέους οποιασδήποτε χώρας της Ευρωζώνης θα συσσωρεύσει χρέος μη βιώσιμο.
Αν λογαριάσει κανείς ότι η Ιταλία ήδη το 2011 είχε βάσει των στοιχείων της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας δημόσιο χρέος που ανερχόταν στο 120% του ΑΕΠ, ενώ Ιρλανδία και Πορτογαλία 108% του ΑΕΠ τους, συνειδητοποιεί καλύτερα πόσο επικίνδυνο μπορεί να καταστεί ταχύτατα για τα οικονομικά της Γερμανίας το εν λόγω πρόβλημα.
Μελέτες που έχουν γίνει από γερμανικά ινστιτούτα -τα οποία όμως αντιτίθενται στη διαγραφή μέρους του χρέους κρατών που παραμένουν στην Ευρωζώνη, άρα ενδεχομένως τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν να είναι προκατειλημμένα - ανεβάζουν το πιθανό κόστος για τη Γερμανία από μερικές διαγραφές του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και της Ιταλίας έως και στα... 700 δισεκατομμύρια ευρώ! Το ποσό είναι προφανώς κολοσσιαίο, άρα μια τέτοια πολιτική πολύ δύσκολα μπορεί να επιλεγεί από τη γερμανική πολιτική ηγεσία.
Η γερμανική γραμμή βρίσκεται σε ριζική διάσταση με την αμερικανική, η οποία θέλει ουσιαστικά να γονατίσει οικονομικά τους Γερμανούς βάζοντάς τους να πληρώσουν τρελά ποσά για τη διάσωση του ευρώ.
Το Βερολίνο επιδιώκει δύο πράγματα: Πρώτον, να ελαφρύνει προσωρινά το χρέος με ημίμετρα περιορισμένης εμβέλειας. Δεύτερον και σημαντικότερο να επιβάλει μια σειρά θεσμικών μέτρων ελέγχου από ξένους των διαδικασιών αποπληρωμής του δημόσιου χρέους, αυτοματοποιημένης επιβάρυνσης του ελληνικού λαού για κάθε απόκλιση από τους στόχους των εξόδων της κυβέρνησης ή ακόμη και των... δήμων (!) φορολογικής λεηλασίας όλου του ελληνικού πληθυσμού κ.λπ. Εν γένει η φιλοσοφία της γερμανικής πολιτικής αποσκοπεί στο να περιέλθει σταδιακά ο έλεγχος της οικονομικής πολιτικής όλων των κρατών της Ευρωζώνης στους Γερμανούς υπό το φύλλο συκής της ΕΕ και των μηχανισμών της, ώστε να είναι αδύνατον πλέον οι υποτελείς χώρες να δημιουργούν χρέη ή να έχουν ελλείμματα. Αυτή η πολιτική θα προκαλεί ατελείωτη δυστυχία και μιζέρια στους λαούς, αλλά φυσικά αυτό αφήνει αδιάφορους τους Γερμανούς.
Ο αρθρογράφος έγινε γνωστός από τα πατριωτικά ιστολόγια και τελικά
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.antarsya.gr/node/341
Καλα ρε γιαννιωτη αναδημοσιευεις τα αρθρα του ΑΝΤΑΡΣΥΑ Δελαστικ. Τελικα το αντιμνημονιο ειναι ενα τσουβαλι που χωρανε ολοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί φίλοι,
ΑπάντησηΔιαγραφήAν το παρόν άρθρο του Δελαστίκ το παρουσίαζα ως δικό μου, ίσως να μου στέλνατε και τα συγχαρητήριά σας. Όμως επειδή κατά πάγια τακτική συνηθίζω και βάζω πάντα λινκ στις πηγές και δεν ιδιοποιούμαι ξένη πνευματική ιδιοκτησία, αυτό αυτομάτως καθιστά ένα άρθρο "αναξιόπιστο" ή οπτιδήποτε άλλο.
Εεεε όχι, δεν είναι έτσι. Ας κοιτάξουμε και λίγο την ουσία του κειμένου και ας μην μένουμε σε λεπτομέρειες που εξυπηρετούν σκοπιμότητες.
Εν προκειμένω, που βρίσκεται η διαφωνία σας με το περιεχόμενό του;
giannitis
Κυριοι,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπικαλουμαι την λογικη σας περισοτερο απο καθε αλλο τι που πιθανως μας ενωωνει..
Είναι ανουσιο να δινει κανεις λογο σε αριστεριστες τυπου δελαστικ.Διοτι
1. Αφελεις ή καλοπροαιρετοι αναγνωστες θα νομισουν ότι προκειται περι σοβαρου ανδρος ενός προκειται περι ενός φανατικου κομμουνιστη που με την λεοντη του υπερ-πατριωτη εισερχεται σε ιστολογια ελληνικου χωρου
2. Ο Δελαστικ και οι ομοιοι του, ποτε δεν θα εδινα τον δικο τους χωρο για ιδεολογους ή απλως σε λογικους που διαφωνουν μαζι τους.
3. Διοτι ολο τοα αρθρο ειναι ανακριβες σημειο προς σημειο ,,
Α) Θυματα είναι ολοι οι ελληνες λογω μεταπολιτευτικης σοσιαλμανιας και αριστερισμου που εκξφαρζει ο ιδιος ο δελαστικ και οι ομοιοι του κουκουλοφοροι.
Β)Πανικος υπαρχει στην αριστερα διοτι τα χρηματα θα δοθουν και η Ελλαδα θα διασωθη..
Γ) Το ευρω θα επιβιωσει διτι συμφερει και την Ευρωπη και την Αμερικη Δεν συμφερει την Κινα
Δ)Αν εβγαινε το συριζα και η ανατρυσα του αριστεριστου Δελαστικ δεν θα ειχαμε απλως την αισχρη την φοροληστευσι για να σωθουν οι δημοσιοι χαραμοφαηδες.. που εχουμε τωρα ελεω τρικομματικης κυβερνησεως.
Θα ειχαμε δημευσι περιουσιων, καταθεσεων και κρατικοποιησι και του πεους μας..( συμπεριλαμαβομενου και του Τσατσιοπουλου..)
Ιασων
Το τι εστι Δελαστικ εδω..
http://kke4ever.blogspot.com/2011/09/m_8200.html
Κυριακή, 25 Σεπτεμβρίου 2011
Mάχη ύπαρξης του Πριν- του Γιώργου Δελαστίκ
του Γιώργου Δελαστίκ
Υπαρξιακό αγώνα δίνει το Πριν – και την πρώτη καθοριστική για την επιβίωσή του μάχη τη δίνει τώρα το Σεπτέμβ
…(ανταρσυα)..κλπ.Διαβαστε να ενημνερωθειτρ για τον ακραιο κομμουνιστη Δελαστικ
Ειναι τοσο αστειο στα δελτια αποψεων ο υπευθυνος του δελτιου ‘’ειδησεων’’ δημοσιογραφος να παρουσιαζη ως αναλυτη και να ερωτα την αποψι π.χ του Γ.Δελαστικ, ως αντικειμενικη αποψι για να «ενημερωθή» η κοινη γνωμη. Οταν ειναι ( δυστυχώς, μαλλον δεν ειναι ) γνωστον οτι ο κος Γ.Δελαστικ ειναι διευθυντης της εφημεριδος « ΠΡΙΝ». Για οσους δεν ειναι γνωστες - και ειμεθα οι περισσοτεροι- αγνοειται οτι η εφημερις Πριν εκπροσωπει το ΝΑΡ (Νεο Αριστερο Ρευμα) της επαναστατικης αριστερας που πιστευει την «δεύτερη παρουσία της επανάστασης ορατή αναγκαιότητα της ίδιας της εργατικής τάξης, επαληθευόμενη και αποζητούμενη συνειδητή πολιτική επιδίωξη» . Κατα συνεπειαν ο Κος Δελαστικ για οιανδηποτε θεμα θα τοποθετηθει και θα βρη την «αληθεια» λιγο ή αρκετα αριστεροτερα του Ριζοσπαστη και του ΚΚΕ. Ειναι δυνατον να ειναι οι δογματικες αποψεις του αντικειμενικες ? Δεν ειναι γελοιο και ταυτοσημο απατης να παρουσιαζεται ως «δημοσιογραφικη» αναλυσις και ως «ειδησις» η κομμουνιστικη θεωρησις της επαναστατικης αριστερας, ενω επιμελως α αποκρυπτεται η ιδιοτης του Κου Γ. Δελαστικ?
Δηλαδη εινα ως εαν καλουσαμε τον Μαρξ να μας πη την γνωμη του για το καπιταλιστικο συστημα, και εν συνεχεια την Μαρξιστικη θεωρησι άποψι για το καπιαταλιστικο συστημα να παρουσιαζαμε ως αντικειμενικη ενημερωσι του κοινου, χωρις ταυτοχρονως να φανερωσοουμε στο κοινο οτι ο κρινων το καπιταλιστικο συστημα ειναι Ο Μαρξ.