Η αμερικανική κυβέρνηση τότε αναγκάσθηκε να εκδώσει ορισμένες εκατοντάδες...
δις δολάρια, προς ενίσχυση όλων των τραπεζών και της αγοράς. Λέγεται μάλιστα, πως συνεχίζει και σήμερα να προσθέτει στην κυκλοφορία 45 δις δολλάρια μηνιαίως, προκειμένου να μειωθεί η ανεργία κάτω του 6%.
Η έκδοση νομισμάτων όμως σε αυτή την ποσότητα, θα έπρεπε να είχε ως φυσική συνέπεια την πτώση της τιμής του δολλαρίου, έναντι του ευρώ και των άλλων νομισμάτων. Γιατί και πώς, ο κανόνας αυτός διαψεύσθηκε στην πράξη, με το να διατηρηθεί η τιμή του δολλαρίου σε ικανοποιητικά επίπεδα έναντι του ευρώ;
Η συνάντηση Μέρκελ και Ομπάμα στις Η.Π.Α., ίσως να μην είναι άσχετη με την ανάγκη προστασίας της τιμής του δολαρίου. Ομοίως και η υπαγωγή της Ελλάδος στο Δ.Ν.Τ., υπό τους όρους, που αυτή έγινε, με υπόγειες συναντήσεις και συμφωνίες Γ. Παπανδρέου και Στρος Καν, όπως ο τελευταίος ομολόγησε, ενδεχομένως να είναι σχετική με τα άνω γεγονότα.
Οι κατά καιρούς περίεργες δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου, όντος και αμερικανού υπηκόου, εις βάρος της Ελλάδος, των Ελλήνων και της εθνικής τους οικονομίας, που είχαν ως συνέπεια την άνοδο των spreads, στην πραγματικότητα έβλαπταν εμμέσως το ευρώ και κατά αναπότρεπτη συνέπεια στήριζαν την τιμή του δολλαρίου.
Την αυτή συνέπεια είχε και η αιφνίδια δήλωσή του περί δημοψηφίσματος (referendum) επί θεμάτων, τα οποία είχε συμφωνήσει και δεσμευθεί με την κ. Μέρκελ και τον κ. Σαρκοζί, την προηγούμενη μέρα. Η δήλωση αυτή επέφερε πτώση του χρηματιστηριακού δείκτη στις χώρες όλου του πλανήτη, ενώ εξασφάλισε τις απαιτήσεις των δικαιούχων των CDS, οι οποίοι και επλούτισαν εν μία νυκτί.
Ίσως δεν ήταν άνευ σημασίας, η εσπευσμένη επίσκεψη της Ελλάδος από τον Αμερικανό μεγαλοεπιχειρηματία Σόρος, αμέσως μετά τις εκλογές, όπως και η ιδιαιτέρα συνάντησή του με τον τότε πρωθυπουργό. Η δήλωση περί διενεργείας δημοψηφίσματος, ενώ ήταν ολέθρια για τα χρηματιστήρια και τις οικονομίες της Ευρωζώνης, ενίσχυε τη σταθερότητα της τιμής του αμερικανικού νομίσματος, παρά την αύξηση της κυκλοφορίας του.
Η μετά την παραίτηση του Γ. Παπανδρέου πρόσκλησή του να δώσει διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ επ΄ αμοιβή είναι, άραγε, άσχετη προς τις άνω δηλώσεις του; Εν τούτοις, ο μέγας υπαίτιος της οικονομικής εξοντώσεως του ελληνικού λαού δι΄ απατηλών προεκλογικών υποσχέσεων, αντί να λογοδοτήσει ενώπιον της Δικαιοσύνης, για όσα εναντίον της χώρας έπραξε, έχει την κάλυψη των περισσοτέρων ΜΜΕ και αρκετών κομμάτων, ακόμα και του ΣΥΡΙΖΑ!
Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του ελληνικού Δημοσίου έχουν εξελιχθεί σε αδιστάκτους εκμεταλλευτές της ευπιστίας και αφελείας των Ελλήνων. Αφού παρέσυραν πολλούς πολίτες να εμπιστευθούν τις οικονομίες τους στην αγορά ομολόγων, στη συνέχεια τους κατέστησαν πένητες, δια των «κουρεμάτων», που εφήρμοσαν.
Προ τριετίας περίπου, το κράτος επέβαλε ειδική φορολογία στα παλαιά αυτοκίνητα, με σκοπό να εξαναγκάσει τους κατόχους τους να τα εγκαταλείψουν και να αγοράσουν καινουργή. Μείωσε δε την επιβάρυνση των αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού, με τη δικαιολογία ότι αυτά, έχοντα συγχρόνους μηχανές, ρυπαίνουν ολιγότερο το περιβάλλον. Και οι εύπιστοι Έλληνες έσπευσαν να συμμορφωθούν προς το σχέδιο της Πολιτείας και να αγοράσουν αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού. Ήδη όμως, τώρα, το Κράτος εξαγγέλλει την επιβολή ειδικού φόρου πολυτελείας 900 ευρώ για κάθε κάτοχο αυτοκινήτου της κατηγορίας αυτής, όχι δε και για τους ιδιοκτήτες σκαφών αναψυχής.
Οι κάτοχοι αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού αδυνατούν να τα πωλήσουν, διότι δεν υπάρχουν πρόθυμοι αγοραστές. Έτσι, είναι υποχρεωμένοι να κρατήσουν τα αυτοκίνητα αυτά, για τα οποία έχουν πληρώσει ήδη τα αυξημένα τέλη κυκλοφορίας μέχρι 31/12/13 και να πληρώσουν και τον πρόσθετο φόρο πολυτελείας.
Με τις αλλεπάλληλες επιβαρύνσεις των Ελλήνων πολιτών, πολλοί τούτων θέλουν να εκποιήσουν περιουσιακά τους στοιχεία. Εν τούτοις αδυνατούν να επιτύχουν τούτο, ελλείψει αγοραστών. Και το ερώτημα είναι: οι κυβερνώντες ζουν σε άλλο πλανήτη και αγνοούν την πραγματικότητα της ζωής των Ελλήνων; Μια επίσκεψή τους στους χώρους που συχνάζει ο Λαός, θα ήταν αρκετή για να αντιληφθούν εις ποίαν ανυποληψίαν έχουν περιέλθει οι παριστάνοντες τον οικονομολόγο, άπειροι υπουργίσκοι της Κυβερνήσεως.
Το χαρακτηριστικό τούτων είναι, ότι απαξιούν να αναγνώσουν καν τις επισημάνσεις και παρατηρήσεις των σκεπτομένων Ελλήνων, με αποτέλεσμα να συνεχίζουν τα λάθη της φορολογικής τους πολιτικής, για τη λήψη μέτρων, που αυξάνουν την ύφεση της οικονομίας.
Αλλά έξοδος από την ύφεση και την ανεργία δεν επιτυγχάνεται με ευχολόγια και μηνύματα αισιοδοξίας. Χρειάζονται μέτρα, τα οποία οι κυβερνώντες αδυνατούν να επινοήσουν ή δεν προθυμοποιούνται να εφαρμόσουν, όταν προτείνονται προσηκόντως. Δια τούτο και ο Λαός πιστεύει πως ό,τι κι αν γράφεται στον τύπο, είναι όλα «στου κουφού την πόρτα»!
Γίνεται πολύς λόγος για την λίστα Λαγκάρντ, με την οποίαν απασχολείται το πανελλήνιο επί δεκαπέντε περίπου ημέρες. Η λίστα αυτή είναι μία κατάσταση Ελλήνων και αλλοδαπών καταθετών, μιας τραπέζης του εξωτερικού. Δεν αποτελεί «επιστολή» κατά την έννοια του άρθρου 19 § 1 του Συντάγματος, ούτε αποδεικτικό μέσον παρανόμως αποκτηθέν κατά την έννοια των άρθρων 19 § 3, 9 και 9 α τούτου. Συνιστά ένα υπηρεσιακό έγγραφο ξένης τράπεζας, του οποίου το περιεχόμενο, αν τυχόν θίγει προσωπικά δεδομένα, ελλήνων ή αλλοδαπών, θα κριθεί από την οικεία ανεξάρτητη αρχή.
Οι κάλπες στη Βουλή, δεν θα έπρεπε να στηθούν για όσους ευθύνονται για παραποίηση της ως άνω λίστας, αλλά γι΄ αυτούς που προεκάλεσαν με τις ενέργειες, τις παραλείψεις τους και τις δηλώσεις τους, την αδυναμία της Ελλάδος να δανεισθεί και την υπαγωγή της στο Δ.Ν.Τ., αν και προεκλογικώς έλεγαν ότι όσα κράτη υπήχθησαν εις αυτό εξαθλιώθηκαν.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου