Με αφορμή την τοποθέτηση του υπουργού οικονομικών της Γερμανίας κυρίου Σόιμπλε για το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων ξεσηκώθηκαν οι χατζηαβάτηδες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας. Ο κύριος Σόιμπλε -και δεν είναι ο μόνος- βυσσοδομεί ασύστολα κατά της πατρίδας μας και εμείς φωνάζουμε και χτυπιόμαστε σαν μαριονέτες.
"Κώνωψ επι κεράτου βοός". Είμαστε σίγουροι ότι οι Γερμανοί γελάνε με την καρδιά τους με τα καμώματα της ντόπιας καμαρίλας. Δεν μας... σέβονται, είναι το αγαπημένο ρεφρέν των διάφορων δήθεν. Εκείνο που δεν λένε είναι ότι για να σε σέβονται οι άλλοι πρέπει πρώτα εσύ ο ίδιος να σέβεσαι τον εαυτό σου, την ιστορία σου, το παρελθόν σου.
Γιατί να σε σεβαστούν;
Γιατί να σε σεβαστούν;
- Όταν την ιστορία σου την γράφει το ΝΑΤΟ.
- Όταν σε ολόκληρη Αθήνα δεν υπάρχει ούτε ένα μνημείο που να θυμίζει τις κρεμάλες στην Κύπρο.
- Όταν κανείς δεν θυμάται τους Ευάγγελο Γεροντή 28 ετών, Ι. Κωνσταντοπουλο 21 ετών, Φραγκίσκο Νικολάου 23 ετών, αστυφύλακα Κ. Γιαννακούρη που έπεσαν απο τις σφαίρες του Καραμανλικού κράτους στις 9 Μαΐου 1956 μία μέρα πριν οι Καραολής και Δημητρίου, οι νεομάρτυρες του Ελληνισμού, οδηγηθούν στην κρεμάλα, και σήμερα παρακολουθούμε στα βοθροκάναλα το πανηγύρι του Ιωβιλαίου της Ελισάβετ που είχε αρνηθεί να τους δώσει χάρη.
- Όταν η "Μαύρη Βίβλος" των εγκλημάτων των Άγγλων στην Κύπρο δεν δημοσιεύτηκε ποτέ, γιατί έτσι θέλησαν οι Άγγλοι. Παραμένει ακόμη στα υπόγεια του ΥΠΕΞ και κανείς δεν τολμάει έστω και να τη διαρρεύσει, εκτός και αν πολτοποιήθηκε.
- Όταν ακόμη μαθαίνουμε ότι τα Επτάνησα μας τα χάρισαν, αγνοώντας τους αγώνες των Επτανησίων και τις κρεμάλες.
- Όταν στην Αθήνα δεν υπάρχει ούτε μία κολόνα που να μας θυμίζει τις χιλιάδες νεκρούς από την πείνα του 1941. Δεν υπάρχει γιατί θα τους κρατά ζωντανούς στην μνήμη του έθνους και θα αρχίσει το "ψάξιμο" και θα μάθουμε το ρόλο που έπαιξε ο Αγγλικός αποκλεισμός στην σύγχρονη γενοκτονία των Ελλήνων.
- Όταν κάποιος κύριος Lauder στην Θεσσαλονίκη κουνάει το δάκτυλο στην ελληνική πολιτική ελίτ και τους προστάζει να θέσουν εκτός νόμου ένα ελληνικό κόμμα.
- Όταν κάποιος κύριος Muižnieks κάνει υποδείξεις στην κυβέρνηση και τους κυρίους Δένδια και Σαμαρά και αυτoί αντί να του πούνε άντε πήγαινε κάπου αλλού να μιλήσεις για ανθρώπινα δικαιώματα τον ακούνε και απολογούνται σας δειλές αρσακειάδες.
Ας θυμηθούμε ένα άλλο περιστατικό. Μήπως και καταλάβουμε τι είναι εθνική υπερηφάνεια και γιατί ορισμένα κράτη είναι φτιαγμένα να υπαγορεύουν την θέληση τους στα άλλα ή όπως λέει ο φίλος Π να τα πηδάνε.
Το 1985 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Reagan θα επισκεπτόταν την Γερμανία στα πλαίσια της συνάντησης G7. Το πρόγραμμα περιλάμβανε κατάθεση στεφάνου στο νεκροταφείο Bitburg όπου ήταν θαμμένοι άνδρες των Waffen-SS. Αμέσως άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου. Άρθρα, επιστολές, και κάθε είδους πιέσεις, ζητούσαν την ακύρωση της κατάθεσης στεφάνου στο νεκροταφείο. Ο καγκελάριος της Δ. Γερμανίας Kohl με θάρρος είπε τότε ότι η κατάθεση στεφάνου θα γίνει γιατί τυχόν ακύρωση θα προσβάλει τον γερμανικό λαό, θα προτιμούσε να ακυρωθεί η επίσκεψη Reagan παρά να προσβάλει τον λαό του...
Καταλάβατε; Αν όχι; Ας πάτε μία βόλτα στο άγαλμα του Τρούμαν...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου