Οι εκπαιδευτικοί, ας πούμε, είναι οι μόνοι που δεν πρέπει να μιλούν για μειωμένες αποδοχές και ωράριο απασχόλησης γιατί θα πέσει φωτιά να τους κάψει.
Σύμπας ο λαός γνωρίζει ότι μόνο όσοι δεν θέλουν ή δεν έχουν ανάγκη δεν κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα ή δεν διδάσκουν σε φροντιστήρια.
Δηλαδή υπηρετούν δυο κυρίους και θεό και μαμμωνά, ήγουν την παιδεία και την... παραπαιδεία, με τις ευλογίες της πολιτείας που κάνει τα ...στραβά μάτια.
Αν εξαιρέσεις κάποιους ελαχίστους, εραστές της γνώσης και της διδασκαλίας, οι υπόλοιποι υπάρχουν στο κλάδο για να προσπορίζονται τα οφέλη της εκπαιδευτικής ιδιότητος.
Τον μειωμένο χρόνο απασχόλησης και την εξασφαλισμένη πελατεία που τους παρέχει η κάθε σχολική μονάδα που θα εργαστούν.
Η σθεναρή δε αντίσταση για την επιπλέον δίωρη εβδομαδιαία απασχόληση τους είναι επειδή προσκρούει στα προγραμματισμένα εξωσχολικά μαθήματα που αποφέρουν και τα αυξημένα εισοδήματα.
Αυτά, ως μαύρα, δεν δηλώνονται στην εφορία, την ώρα που αυτή ψάχνει να βρει μη και έφυγε καμιά φραντζόλα χωρίς απόδειξη, όταν ο δημόσιος εκπαιδευτικός εισπράττει τρία τέσσερα και πέντε πενηντάρικα σε ένα απόγευμα άνετα.
Άρα, σκέπτεται ο "πατριώτης εκπαιδευτικός", θα πάω εγώ να δουλέψω δυο ώρες τζάμπα όταν μέσα στο δίωρο θα τσεπώσω στη πλάκα ένα εβδομηντάρικο;
Και γι αυτό τσινάνε και απειλούν να τινάξουν τις πανελλήνιες στον αέρα.
Γιατί πάνω από όλα είναι η τσέπη τους.
Έτσι τους έμαθαν οι αφέντες του τόπου.
Ποτέ δεν τέθηκε θέμα ηθικής συμπεριφοράς και δεοντολογίας από τη μεριά της πολιτείας.
Πως συμβιβάζεται ένας δημόσιος λειτουργός να είναι ταυτόχρονα και ιδιωτικά απασχολούμενος, στο ίδιο αντικείμενο, πολλές φορές και σε μαθητές του ίδιου σχολείου και όλα αυτά μαύρα, άραχλα και αφορολόγητα;
Θα μου πείτε το ίδιο δεν γίνεται και με τους γιατρούς και με τους δικηγόρους και τους μηχανικούς και τους εφοριακούς, που απασχολούνται στο δημόσιο;
Όλους όσους παρανομούν εις βάρος ημών, των απέξω, που δεν είμαστε κάτω από την ομπρέλα του δημοσίου και καλούμεθα μόνο να πληρώνουμε, για να ζουν αυτοί καλά και να απεργούν εις βάρος μας, καταστρέφοντας μας τη ζωή χωρίς να λογοδοτούν, ποτέ, πουθενά και σε κανέναν.
Προσωπικά, αν ήμουν εκπαιδευτικός, θα αρνιόμουν να εκπροσωπούμαι από μια τόσο ανήθικη συνδικαλιστική ηγεσία με σαφή ανθελληνική και αντικοινωνική συμπεριφορά.
Ελπίζω δε το πλήθος των εκπαιδευτικών να αποδειχθεί ηθικότερο και πατριωτικότερο της ηγεσίας του και να καταργήσει στην πράξη τα συντεχνιακά της τερτίπια.
Όσοι, μάλιστα, έχουν παράπονα και δεν είναι ικανοποιημένοι μπορούν, κάλλιστα, να παραιτηθούν και να πάρουν τις θέσεις τους άλλοι, που έχουν όρεξη να δουλέψουν με πολύ λιγότερα χρήματα.
Επιτέλους , οι εκ-βιασμοί και οι τσαμπουκάδες στα κόμματα τους, στα σπίτια τους και στις γιάφκες τους, όχι στον δοκιμαζόμενο λαό που τους πληρώνει για να παίζουν τις κουμπάρες.
Αναρωτιέμαι δεν θα βρεθεί ποτέ ένας υπουργός με πυγμή να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να στείλει όλους αυτούς τους χαβαλέδες στο σπίτι τους;
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου