Θα υπήρχαν πλήθος αφιερώματα και εκπομπές αγιογραφίες για τα ιστορικά στελέχη που πλέον είχαν συνταξιοδοτηθεί, όπως ο... κ. Τσοχατζόπουλος και άλλων επιφανών και παρολίγον πρωθυπουργών της μικρής μεν, αλλά υπερήφανης και ανεξάρτητης Ελλάδος.
Δεν έγινε όμως έτσι. Τον Οκτώβριο του '81 ο Ανδρέας Παπανδρέου, διατεινόταν ότι το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε καμένη Γη. Μετά από 32 χρόνια το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε τη χώρα. Το τι συνέβη τα 32 αυτά χρόνια δεν είναι ούτε ανεξήγητο ούτε ακατανόητο.
Στη πολιτική ιστορία υπάρχουν πολλά παραδείγματα κομμάτων, που άλλα έλεγαν και άλλα έπραξαν και σίγουρα το ΠΑΣΟΚ, θα έχει εξέχουσα θέση στη λίστα αυτή.
Το ΠΑΣΟΚ λήστεψε τα όνειρα, ενός ολόκληρου λαού, που το 1981 πίστεψε ότι η φαυλότητα, η αναξιοκρατία και το πελατειακό κράτος του συντηρητισμού θα έπαιρνε ένα τέλος με την έλευση του ΠΑΣΟΚ.
Μία μικρή ιστορική αναδρομή επ' ευκαιρία των εορταστικών εκδηλώσεων δεν θα έβλαπτε. Πολλοί ίσως να μη θυμούνται τα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ το 1981, πάνε 32 χρόνια.
"ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" και "Έξω από την ΕΟΚ και Έξω οι Αμερικάνοι και οι βάσεις του θανάτου".
Ακόμα και ο Ανδρέας Παπανδρέου θα απορούσε με την ευπιστία της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Ούτε από την ΕΟΚ βγήκαμε ούτε από το ΝΑΤΟ ούτε οι βάσεις του θανάτου εκδιώχθηκαν.
Αντιθέτως όταν μετά το 1989, μειώθηκαν οι ψυχροπολεμικές ανάγκες, οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν να αποτρέψουν τη φυγή.
Το ΠΑΣΟΚ είχε κάνει το τέλειο πολιτικό λαϊκιστικό πραξικόπημα. Ήταν τώρα στην εξουσία και μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον κρατικό προϋπολογισμό για να τυπώσει και να μοιράσει χρήματα που δεν είχε. Κάτι που ακόμα και για την δεξιά, ήταν ταμπού.
Ήταν τότε που το δημόσιο χρέος διπλασιάστηκε σε λίγα χρόνια, και ο πληθωρισμός έτρεχε με διψήφια νούμερα (10-20%). Αυτό που έσωσε το ΠΑΣΟΚ ήταν οι ΕΟΚικές επιδοτήσεις και τα μεσογειακά προγράμματα.
Το ΠΑΣΟΚ μοίραζε λεφτά για να κρατηθεί στην εξουσία όπως κάνει κάθε δικτατορίσκος του τρίτου κόσμου. Δεν έκανε αναδιανομή εισοδήματος όπως αναγγέλλανε τα "ανεξάρτητα" εκδοτικά συγκροτήματα.
Άλλωστε το ποσοστό των φόρων που πλήρωναν μισθωτοί και συνταξιούχοι από 52.1% το 1980 έφτασε το 63.2% το 1986! Δανειζόταν για να μοιράσει και να αγοράσει ψήφους. Η Τράπεζα της Ελλάδος παραμονές των εκλογών του 1985 είχε συναλλαγματικά αποθέματα για ένα μήνα μόνο (για να θυμίζουμε τι σημαίνει δραχμή και ανεξάρτητη οικονομική πολιτική).
Ανδρέας Κούτρας
Δεν έγινε όμως έτσι. Τον Οκτώβριο του '81 ο Ανδρέας Παπανδρέου, διατεινόταν ότι το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε καμένη Γη. Μετά από 32 χρόνια το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε τη χώρα. Το τι συνέβη τα 32 αυτά χρόνια δεν είναι ούτε ανεξήγητο ούτε ακατανόητο.
Στη πολιτική ιστορία υπάρχουν πολλά παραδείγματα κομμάτων, που άλλα έλεγαν και άλλα έπραξαν και σίγουρα το ΠΑΣΟΚ, θα έχει εξέχουσα θέση στη λίστα αυτή.
Το ΠΑΣΟΚ λήστεψε τα όνειρα, ενός ολόκληρου λαού, που το 1981 πίστεψε ότι η φαυλότητα, η αναξιοκρατία και το πελατειακό κράτος του συντηρητισμού θα έπαιρνε ένα τέλος με την έλευση του ΠΑΣΟΚ.
Μία μικρή ιστορική αναδρομή επ' ευκαιρία των εορταστικών εκδηλώσεων δεν θα έβλαπτε. Πολλοί ίσως να μη θυμούνται τα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ το 1981, πάνε 32 χρόνια.
"ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" και "Έξω από την ΕΟΚ και Έξω οι Αμερικάνοι και οι βάσεις του θανάτου".
Ακόμα και ο Ανδρέας Παπανδρέου θα απορούσε με την ευπιστία της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Ούτε από την ΕΟΚ βγήκαμε ούτε από το ΝΑΤΟ ούτε οι βάσεις του θανάτου εκδιώχθηκαν.
Αντιθέτως όταν μετά το 1989, μειώθηκαν οι ψυχροπολεμικές ανάγκες, οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν να αποτρέψουν τη φυγή.
Το ΠΑΣΟΚ είχε κάνει το τέλειο πολιτικό λαϊκιστικό πραξικόπημα. Ήταν τώρα στην εξουσία και μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον κρατικό προϋπολογισμό για να τυπώσει και να μοιράσει χρήματα που δεν είχε. Κάτι που ακόμα και για την δεξιά, ήταν ταμπού.
Ήταν τότε που το δημόσιο χρέος διπλασιάστηκε σε λίγα χρόνια, και ο πληθωρισμός έτρεχε με διψήφια νούμερα (10-20%). Αυτό που έσωσε το ΠΑΣΟΚ ήταν οι ΕΟΚικές επιδοτήσεις και τα μεσογειακά προγράμματα.
Το ΠΑΣΟΚ μοίραζε λεφτά για να κρατηθεί στην εξουσία όπως κάνει κάθε δικτατορίσκος του τρίτου κόσμου. Δεν έκανε αναδιανομή εισοδήματος όπως αναγγέλλανε τα "ανεξάρτητα" εκδοτικά συγκροτήματα.
Άλλωστε το ποσοστό των φόρων που πλήρωναν μισθωτοί και συνταξιούχοι από 52.1% το 1980 έφτασε το 63.2% το 1986! Δανειζόταν για να μοιράσει και να αγοράσει ψήφους. Η Τράπεζα της Ελλάδος παραμονές των εκλογών του 1985 είχε συναλλαγματικά αποθέματα για ένα μήνα μόνο (για να θυμίζουμε τι σημαίνει δραχμή και ανεξάρτητη οικονομική πολιτική).
Ο απόλυτος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, υποσχόταν “Ακόμα καλύτερες μέρες” και η μικρή Αννούλα μας κοιτούσε αθώα από τις αφίσες προσδοκώντας να υφαρπάξει την ψήφο των ευκολόπιστων Ελλήνων (Η συνταγή εφαρμόστηκε ξανά το Οκτώβριο του 2009 με το “Λεφτά υπάρχουν”).
Μερικές βδομάδες μετά η κυβέρνηση υποτίμησε την δραχμή (ακολούθησαν και άλλες) και ανακοίνωσε περικοπές μισθών και συντάξεων (όπως και τώρα) για να σώσει (και πάλι) την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα το μόνο που προσπαθούν να σώσουν είναι το φαύλο και άθλιο σύστημα που δημιούργησαν.
Η αλήθεια είναι πως αν δεν υπήρχαν τα ΕΟΚικά κονδύλια, θα είχαμε χρεοκοπήσει από τότε. Ήταν μεγάλη ιστορική ατυχία να συμπέσει η άνοδος του ΠΑΣΟΚ, με την είσοδο μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
Τα κοινοτικά κονδύλια όχι μόνο επέτρεψαν στο δήθεν κίνημα να κρατηθεί στην εξουσία για πολύ παραπάνω χρόνο από ότι έπρεπε, αλλά απέτρεψαν τον εκσυχρονισμό της οικονομίας και την πρόοδο της κοινωνίας.
Στο Ιράκ και στην μέση ανατολή το πετρέλαιο κράτησε τους διαφόρους Σαντάμ και Καντάφι στην εξουσία και αναχαίτισε οποιαδήποτε πρόοδο. Στην Ελλάδα τον ίδιο ρόλο τον έπαιξαν οι ΕΟΚικές και μετέπειτα Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και ο εύκολος δανεισμός.
Το δημόσιο χρησιμοποιήθηκε ως κομματικό τσιφλίκι και ο διορισμός για να μειώσει την ανεργία προσθέτοντας ψήφους και χρέη. Η δήθεν προοδευτική ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ είχε επικρατήσει απόλυτα, με κύριο δεκανίκι τους εκδότες επιχειρηματίες/κατασκευαστές που παίρνανε όλες τις δουλειές.
Ευνοήθηκε η βία και η ανυπακοή προς το κράτος και τους θεσμούς της δημοκρατίας όταν δεν συνέφερε (ροζ ψηφοδέλτια, κατάργηση στην πράξη νόμων, ατελείωτες απεργίες και αποκλεισμούς εθνικών οδών, κόψιμο ηλεκτρικού κ.α.).
Το Σύνταγμα άλλαξε, μεταφέροντας όλες τις εξουσίες στον Πρωθυπουργό ευνουχίζοντας τον θεσμό του πρόεδρου. Η ανθίζουσα δημοκρατία μετατράπηκε σε πρωθυπουργική δικτατορία. Η δημοκρατία και η εμπέδωση θεσμών και ανεξάρτητων από τα κόμματα οργανισμών δεν ήταν ποτέ στα σχέδια του κομματικού ΠΑΣΟΚ αλλά πάντα στα γεμάτα στόμφο μεγάλα λόγια τους. Ας μην ξεχνάμε πως ο κινηματικός χαρακτηρισμός του ΠΑΣΟΚ δεν επιτρέπει σταθερούς θεσμούς που είναι η βάση της δημοκρατίας.
Από τα μέσα της δεκαετίες του '90 το δημόσιο χρέος ήταν σταθερά γύρω στο 100% του ΑΕΠ, παρά την συνεχή Ευρωπαϊκή βοήθεια και την ευνοϊκή παγκόσμια οικονομική συγκυρία. Ήταν τέτοια η πολιτική και ιδεολογική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ και των δημοκρατικών δυνάμεων, που βρήκε άξιους μιμητές και στο άλλο ιστορικά φαύλο κόμμα της ΝΔ.
Επιδόθηκε μαζί με την ΝΔ σε μια κούρσα λαϊκιστικής και εθνικιστικής υστερίας. Αν το ΠΑΣΟΚ διόριζε έναν, η ΝΔ δύο. Αν το ΠΑΣΟΚ χάριζε 1 δισ. χρέη, η ΝΔ 2δισ., “η ψήφος αγιάζει τα χρέη.”
Η διαφθορά έγινε κυρίαρχο στοιχείο της καθημερινότητας του πολίτη. Κάνανε τον πολίτη συνένοχο στις παρανομίες. Όχι, δεν είναι κλέφτες και απατεώνες όλοι οι Έλληνες, αλλά αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν για να επιβιώσουν στο έκτρωμα του κράτους, που με την εύνοια και ανοχή δημιούργησε η πολιτική αλητεία των κατ’επίφαση προοδευτικών κομμάτων αλλά και της ΝΔ. Όσο υπήρχε ο εύκολος εξωτερικός δανεισμός τα κόμματα εξουσίας δεν θέλανε να μαζέψουν φόρους, όχι ότι δεν μπορούσαν.
Το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη προχώρησε, και πολύ σωστά, την ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωζώνη. Δυστυχώς όμως δεν έγινε με το “σπαθί μας” παρά τις υπεράνθρωπες και καλόπιστες προσπάθειες του ξεχασμένου τώρα πρωθυπουργού, αλλά με λογιστικές μαϊμουδιές της Γκολντμαν Σαξ. Αυτή η μαϊμού-Ελλάδα καταρρέει τώρα, όπως κατέρρευσε και η μαϊμού Ελλάδα του Κεντέρη-Θάνου-Τζέκου. Ντόπα ήταν και τώρα πρέπει να κάνουμε αποτοξίνωση, απεξάρτηση και επανένταξη στην πραγματικότητα.
Μέσα σε όλη αυτή την μιζέρια το ΠΑΣΟΚ, έβρισκε άλλοθι και έπιανε κορόιδο τους μεταρρυθμιστές και τους ανθρώπους που πραγματικά ήθελαν και θέλουν μια καλύτερη Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ καταχράστηκε τον μεταρρυθμιστικό λόγο για να χτίσει ένα πελατειακό σύστημα. Το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε ποτέ έρευνα και εσωτερικό έλεγχο στα στελέχη του για τις υποψίες σκανδάλων. Ο τωρινός πρόεδρος του, κ. Βενιζέλος, ήταν αυτός που με μένος υπερασπίστηκε την αθωότητα του κ.Τσοχατζοπουλου και τον νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Ακόμα και τώρα πάει να παίξει το ίδιο παιχνίδι με την δήθεν αναγέννηση της κεντροαριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων. Και στην παγίδα αυτή έχουν αρχίσει να πέφτουν αξιόλογα άτομα του χώρου, όπως ο κ. Μπίστης, που διατείνεται πως παρθενογένεση δεν γίνεται. Όπως η παρθενογένεση έτσι και η νεκρανάσταση υφίστανται μόνο στην Βίβλο και σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας.
Τα ζόμπι της πολιτικής δεν πρέπει να αναστηθούν και δεν πρέπει να βρουν θαλπωρή σε καμία νέα πολιτική κίνηση, δράση, πρωτοβουλία ή κόμμα. Πρέπει να απομονωθούν και να αφεθούν στην ησυχία τους για να γράψουν τα απομνημονεύματά τους. Οι πολιτικοί που οδήγησαν την χώρα στην πολιτιστική και ηθική απομείωση και αργότερα στην οικονομική χρεοκοπία δεν έχουν απολύτως τίποτα να προσφέρουν στο χτίσιμο της νέας Ελλάδος πλην ίσως του παραδείγματος προς αποφυγήν. Ο βιαστής του χώρου δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ο αναδιοργανωτής και μέρος του.
Η πραγματική μεταρρύθμιση σημαίνει πόλεμο στο πελατειακό σύστημα που έχτισε το ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα τελευταία 39 χρόνια. Αυτός είναι ο αγώνας που πρέπει να κάνουν οι μεταρρυθμιστές και όχι την δήθεν ανασυγκρότηση του χώρου με παλαιά υλικά. Γιατί ας μην ξεχνάμε πως με υλικά κατεδαφίσεως κανένας δεν έχτισε σπίτι.
Μερικές βδομάδες μετά η κυβέρνηση υποτίμησε την δραχμή (ακολούθησαν και άλλες) και ανακοίνωσε περικοπές μισθών και συντάξεων (όπως και τώρα) για να σώσει (και πάλι) την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα το μόνο που προσπαθούν να σώσουν είναι το φαύλο και άθλιο σύστημα που δημιούργησαν.
Η αλήθεια είναι πως αν δεν υπήρχαν τα ΕΟΚικά κονδύλια, θα είχαμε χρεοκοπήσει από τότε. Ήταν μεγάλη ιστορική ατυχία να συμπέσει η άνοδος του ΠΑΣΟΚ, με την είσοδο μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
Τα κοινοτικά κονδύλια όχι μόνο επέτρεψαν στο δήθεν κίνημα να κρατηθεί στην εξουσία για πολύ παραπάνω χρόνο από ότι έπρεπε, αλλά απέτρεψαν τον εκσυχρονισμό της οικονομίας και την πρόοδο της κοινωνίας.
Στο Ιράκ και στην μέση ανατολή το πετρέλαιο κράτησε τους διαφόρους Σαντάμ και Καντάφι στην εξουσία και αναχαίτισε οποιαδήποτε πρόοδο. Στην Ελλάδα τον ίδιο ρόλο τον έπαιξαν οι ΕΟΚικές και μετέπειτα Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και ο εύκολος δανεισμός.
Το δημόσιο χρησιμοποιήθηκε ως κομματικό τσιφλίκι και ο διορισμός για να μειώσει την ανεργία προσθέτοντας ψήφους και χρέη. Η δήθεν προοδευτική ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ είχε επικρατήσει απόλυτα, με κύριο δεκανίκι τους εκδότες επιχειρηματίες/κατασκευαστές που παίρνανε όλες τις δουλειές.
Ευνοήθηκε η βία και η ανυπακοή προς το κράτος και τους θεσμούς της δημοκρατίας όταν δεν συνέφερε (ροζ ψηφοδέλτια, κατάργηση στην πράξη νόμων, ατελείωτες απεργίες και αποκλεισμούς εθνικών οδών, κόψιμο ηλεκτρικού κ.α.).
Το Σύνταγμα άλλαξε, μεταφέροντας όλες τις εξουσίες στον Πρωθυπουργό ευνουχίζοντας τον θεσμό του πρόεδρου. Η ανθίζουσα δημοκρατία μετατράπηκε σε πρωθυπουργική δικτατορία. Η δημοκρατία και η εμπέδωση θεσμών και ανεξάρτητων από τα κόμματα οργανισμών δεν ήταν ποτέ στα σχέδια του κομματικού ΠΑΣΟΚ αλλά πάντα στα γεμάτα στόμφο μεγάλα λόγια τους. Ας μην ξεχνάμε πως ο κινηματικός χαρακτηρισμός του ΠΑΣΟΚ δεν επιτρέπει σταθερούς θεσμούς που είναι η βάση της δημοκρατίας.
Από τα μέσα της δεκαετίες του '90 το δημόσιο χρέος ήταν σταθερά γύρω στο 100% του ΑΕΠ, παρά την συνεχή Ευρωπαϊκή βοήθεια και την ευνοϊκή παγκόσμια οικονομική συγκυρία. Ήταν τέτοια η πολιτική και ιδεολογική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ και των δημοκρατικών δυνάμεων, που βρήκε άξιους μιμητές και στο άλλο ιστορικά φαύλο κόμμα της ΝΔ.
Επιδόθηκε μαζί με την ΝΔ σε μια κούρσα λαϊκιστικής και εθνικιστικής υστερίας. Αν το ΠΑΣΟΚ διόριζε έναν, η ΝΔ δύο. Αν το ΠΑΣΟΚ χάριζε 1 δισ. χρέη, η ΝΔ 2δισ., “η ψήφος αγιάζει τα χρέη.”
Η διαφθορά έγινε κυρίαρχο στοιχείο της καθημερινότητας του πολίτη. Κάνανε τον πολίτη συνένοχο στις παρανομίες. Όχι, δεν είναι κλέφτες και απατεώνες όλοι οι Έλληνες, αλλά αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν για να επιβιώσουν στο έκτρωμα του κράτους, που με την εύνοια και ανοχή δημιούργησε η πολιτική αλητεία των κατ’επίφαση προοδευτικών κομμάτων αλλά και της ΝΔ. Όσο υπήρχε ο εύκολος εξωτερικός δανεισμός τα κόμματα εξουσίας δεν θέλανε να μαζέψουν φόρους, όχι ότι δεν μπορούσαν.
Το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη προχώρησε, και πολύ σωστά, την ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωζώνη. Δυστυχώς όμως δεν έγινε με το “σπαθί μας” παρά τις υπεράνθρωπες και καλόπιστες προσπάθειες του ξεχασμένου τώρα πρωθυπουργού, αλλά με λογιστικές μαϊμουδιές της Γκολντμαν Σαξ. Αυτή η μαϊμού-Ελλάδα καταρρέει τώρα, όπως κατέρρευσε και η μαϊμού Ελλάδα του Κεντέρη-Θάνου-Τζέκου. Ντόπα ήταν και τώρα πρέπει να κάνουμε αποτοξίνωση, απεξάρτηση και επανένταξη στην πραγματικότητα.
Μέσα σε όλη αυτή την μιζέρια το ΠΑΣΟΚ, έβρισκε άλλοθι και έπιανε κορόιδο τους μεταρρυθμιστές και τους ανθρώπους που πραγματικά ήθελαν και θέλουν μια καλύτερη Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ καταχράστηκε τον μεταρρυθμιστικό λόγο για να χτίσει ένα πελατειακό σύστημα. Το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε ποτέ έρευνα και εσωτερικό έλεγχο στα στελέχη του για τις υποψίες σκανδάλων. Ο τωρινός πρόεδρος του, κ. Βενιζέλος, ήταν αυτός που με μένος υπερασπίστηκε την αθωότητα του κ.Τσοχατζοπουλου και τον νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Ακόμα και τώρα πάει να παίξει το ίδιο παιχνίδι με την δήθεν αναγέννηση της κεντροαριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων. Και στην παγίδα αυτή έχουν αρχίσει να πέφτουν αξιόλογα άτομα του χώρου, όπως ο κ. Μπίστης, που διατείνεται πως παρθενογένεση δεν γίνεται. Όπως η παρθενογένεση έτσι και η νεκρανάσταση υφίστανται μόνο στην Βίβλο και σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας.
Τα ζόμπι της πολιτικής δεν πρέπει να αναστηθούν και δεν πρέπει να βρουν θαλπωρή σε καμία νέα πολιτική κίνηση, δράση, πρωτοβουλία ή κόμμα. Πρέπει να απομονωθούν και να αφεθούν στην ησυχία τους για να γράψουν τα απομνημονεύματά τους. Οι πολιτικοί που οδήγησαν την χώρα στην πολιτιστική και ηθική απομείωση και αργότερα στην οικονομική χρεοκοπία δεν έχουν απολύτως τίποτα να προσφέρουν στο χτίσιμο της νέας Ελλάδος πλην ίσως του παραδείγματος προς αποφυγήν. Ο βιαστής του χώρου δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ο αναδιοργανωτής και μέρος του.
Η πραγματική μεταρρύθμιση σημαίνει πόλεμο στο πελατειακό σύστημα που έχτισε το ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα τελευταία 39 χρόνια. Αυτός είναι ο αγώνας που πρέπει να κάνουν οι μεταρρυθμιστές και όχι την δήθεν ανασυγκρότηση του χώρου με παλαιά υλικά. Γιατί ας μην ξεχνάμε πως με υλικά κατεδαφίσεως κανένας δεν έχτισε σπίτι.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου