Ας μην παραπονούνται ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος και οι υποστηρικτές του στο κόμμα, για τη επιθετική συμπεριφορά του κ. Γ .Α. Παπανδρέου απέναντι τους σήμερα.
Κακομαθημένος ως «πρίγκιπας», υιός γαρ του παντοδύναμου πατρός Ανδρέα, ήταν από το ξεκίνημα του στην πολιτική, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Και χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανένας Βενιζέλος ή άλλος σημαίνων δημοκράτης σοσιαλιστής, ο κληρονόμος «Γιωργάκης» πήρε τον Ιανουάριο 2004 το «δακτυλίδι» της ηγεσίας από τον παρακμάζοντα Κ. Σημίτη στο επί της οδού Αναγνωστοπούλου διαμέρισμα του τελευταίου.
Ετσι, το συμφώνησαν τότε οι δυό τους. Και έκαναν «πατσαβούρι» τις καταστατικά προβλεπόμενες στο ΠΑΣΟΚ δημοκρατικές διαδικασίες για την εκλογή νέου αρχηγού. Λούφαξαν άπαντες τότε στο ΠΑΣΟΚ και είπαν μπράβο και ζήτω, καθ ότι προφανώς «άνωθεν» είχε γίνει η «τακτοποίηση» της διαδοχής. Μιλιά λοιπόν! Για οκτώ χρόνια στη συνέχεια, οι σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ πορεύτηκαν με αρχηγό τον «λεφτά υπάρχουν» ΓΑΠ έως ότου το 2012 αυτός πέταξε, έντρομος, λευκή πετσέτα στον πολιτικό στίβο. Και άφησε ανοικτό (επιτέλους…) το δρόμο στον επί μακρόν διψασμένο για αρχηγία κ. Βαγγέλη Βενιζέλο, (με τον οποίο είχε τις χειρότερες των σχέσεων από το 2007, τότε που ο ΓΑΠ έχασε τις εκλογές από τον Κ. Καραμανλή).
Τώρα «στριμωγμένος» άσχημα είναι ο κ. Βενιζέλος, επικεφαλής ενός συρρικνωμένου ΠΑΣΟΚ, που φοβάται τα χειρότερα στη προοπτική διεξαγωγής εκλογών. Και ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου δεν χάνει τη χρυσή ευκαιρία να υπονομεύσει με χαρά μεγάλη αυτόν που τον υπονόμευε για χρόνια. Παλαιότερα, σουτέρ ήταν ο κ. Βενιζέλος. Τώρα τα σουτ εξαπολύει ο κ. Παπανδρέου. Απλά είναι τα πράγματα. Άλλωστε, το ΠΑΣΟΚ πάντοτε είχε χώρο για πολλούς παίκτες.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου