Σέ παράλυση ἡ Οἰκονομία. Καταστροφικό τό πρῶτο δίμηνο τοῦ Σύριζα!

Συμπληρώθηκαν ἤδη δύο μῆνες ἀπό τήν ἡμέρα πού ἡ Κυβέρνησις Τσίπρα ἀνέλαβε τά ἡνία τῆς χώρας. Τό δέ κύριο χαρακτηριστικό τοῦ διμήνου αὐτοῦ εἶναι ἡ πλήρης παράλυσις τῆς οἰκονομίας. Τίποτε δέν κινεῖται. Τίποτε δέν ἀποφασίζεται. Ὁ «τζίρος» τῆς οἰκονομίας περιορίζεται διαρκῶς καί ἡ μικρή ἀνάκαμψις πού εἶχε ἐπιτευχθεῖ μετά ἀπό μία ἑξαετία ὑφέσεως, ἀνεστράφη πάλι σέ ὕφεση. Τά δημόσια ἔσοδα παρουσιάζουν μείωση. Μέ τέτοια κρίση στήν ἀγορά δέν μποροῦν νά αὐξηθοῦν. Ἡ δέ ἀνεργία δέν περιορίζεται. Κανένας ἐνεργός ἤ δυνητικός ἐργοδότης δέν προβαίνει σέ προσλήψεις.

Οἱ αἰτίες πού ὁδήγησαν στήν σημερινή παράλυση εἶναι ἀλληλένδετες: Πρῶτα οἱ πρόωρες ἐκλογές, στήν συνέχεια ἡ κυβερνητική ἀλλαγή καί τώρα οἱ κυβερνητικοί ἐρασιτεχνισμοί. Εἰδικώτερα:

• Οἱ πρόωρες ἐκλογές καί ἡ στιγμή πού ἔγιναν, δηλαδή στό μέσον τῆς θητείας τῆς Κυβερνήσεως Σαμαρᾶ, ἦταν ὅ,τι χειρότερο μποροῦσε νά συμβεῖ γιά τήν οἰκονομία. Διότι ἀκόμη καί ἄν θεωρηθεῖ ὅτι τό πρόγραμμα πού ἐφήρμοζε ἡ προηγούμενη Κυβέρνησις εἶχε ἀδυναμίες, ἦταν ἀπείρως καλύτερο νά συνεχισθεῖ μέχρι τέλους παρά νά διακοπεῖ στήν μέση. Πολλῶ μᾶλλον ἀφοῦ εἶχε ἀρχίσει νά ἀποδίδει ἀποτελέσματα. Ἡ οἰκονομία εἶχε ἀπεμπλακεῖ ἀπό τήν ὕφεση, τό δημοσιονομικό ἔλλειμμα εἶχε μηδενισθεῖ και ἀντικατασταθεῖ ἀπό πρωτογενές πλεόνασμα καί – τό κυριώτερο – εἶχε ἀποκατασταθεῖ ἡ ἐμπιστοσύνη, τόσο στο ἐσωτερικό ὅσο καί στό ἐξωτερικό. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι μέχρι καί τόν περασμένο Δεκέμβριο, ὅταν προκηρύχθηκαν οἱ πρόωρες ἐκλογές, οἱ περισσότεροι πολίτες ἀπαντοῦσαν στίς δημοσκοπήσεις ὅτι δέν ἐπιθυμοῦσαν πρόωρες ἐκλογές. Ὅμως ἡ ἀντιπολίτευσις εἶχε ἄλλη γνώμη. Ὄχι μόνον ὁ Σύριζα, ἀλλά καί τά δύο ἄλλα κόμματα (ΑΝΕΛ καί ΔΗΜΑΡ) πού θά μποροῦσαν νά ἔχουν συμβάλει στήν ἐκλογή Προέδρου τῆς Δημοκρατίας καί στήν ἀποφυγή τῶν προώρων ἐκλογῶν. Ὅμως κυριάρχησαν ἄλλες σκοπιμότητες πού ὁδήγησαν τήν χώρα σέ ἐπικίνδυνη περιπέτεια. Καί οἱ μέν ΑΝΕΛ ἐπανεξελέγησαν καί ἤδη συγκυβερνοῦν μέ τόν Σύριζα, ἡ δέ ΔΗΜΑΡ, τῆς ὁποίας ὁ Πρόεδρος ἐπεσκέφθη χθές τόν κ. Τσίπρα, ἀφανίσθηκε.

•  Ἡ ἐτυμηγορία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ στίς ἐκλογές τῆς 25ης Ἰανουαρίου ὁδήγησε στήν ἀνάδειξη τῆς Κυβερνήσεως Σύριζα-ΑΝΕΛ, ἡ ὁποία, ὅπως περιτράνως ἀποδεικνύεται, ἦταν τελείως ἀνέτοιμη νά ἀναλάβει τέτοιο ρόλο. Γιά τήν ἐπιλογή αὐτή εὐθύνεται στό ἀκέραιο ὁ ἑλληνικός λαός καί ἐκεῖνοι πού τόν ἐπηρεάζουν καί τόν κατευθύνουν (μέσα ἐνημερώσεως καί διαμορφωτές τῆς κοινῆς γνώμης). Διότι στήν πραγματικότητα ἐπανελήφθη ὅ,τι εἶχε συμβεῖ στις ἐκλογές τοῦ Ὀκτωβρίου 2009, ὅταν οἱ πολίτες ἔφεραν πανηγυρικά στήν ἐξουσία (μέ 44%) τό ΠΑΣΟΚ ὑπό τόν Γ. Παπανδρέου. Οὐσιαστικῶς εἶχε ἐκτυλιχθεῖ τό ἴδιο σενάριο. Ὁ ἀρχηγός τῆς Ἀντιπολιτεύσεως ἀπειλοῦσε ὅτι θά ἔρριχνε πρόωρα τήν Κυβέρνηση Καραμανλῆ κατά τήν προεδρική ἐκλογή τοῦ 2010. Καί ἁπλῶς, ἡ τότε Κυβέρνησις δέν ἔφθασε μέχρι τίς ψηφοφορίες στήν Βουλή, ἀλλά προσέφυγε σε ἐκλογές τρεῖς μῆνες νωρίτερα, στό μέσον τῆς θητείας της. Καί κατεψηφίσθη ὑπό τό καταιγιστικό, πλήν ψευδεπίγραφο, σύνθημα τοῦ Γ. Παπανδρέου «λεφτά ὑπάρχουν». Λεφτά ὄχι μόνο δέν ὑπῆρχαν, ἀλλά μέσα σέ λίγους μῆνες ἡ χώρα βρέθηκε στά πρόθυρα τῆς χρεωκοπίας, μέ τήν γνωστή δραματική συνέχεια. Κάτι ἀνάλογο συνέβη καί τώρα, μέ τήν ἄνοδο τῶν Σύριζα-ΑΝΕΛ στήν ἐξουσία.

• Οἱ κυβερνητικοί ἐρασιτεχνισμοί, τέλος, θά προκαλοῦσαν τόν γέλωτα ἄν δέν ἦταν ἄκρως ἐπικίνδυνοι. Ἀκόμη καί τώρα, ὑπουργός τῆς Κυβερνήσεως πού διαχειρίζεται τίς διεθνεῖς οἰκονομικές σχέσεις, ἐδήλωσε ὅτι εἴμαστε σκόπιμα «ἀσαφεῖς» στίς θέσεις πού προβάλλουμε στούς ξένους, ὥστε νά γνωρίζουν ὅτι εἴμαστε διατεθειμένοι νά φθάσουμε ἀκόμη καί σέ ρήξη! Ὡραία διαπραγματευτική τακτική… Δέν φθάνει πού εἴμαστε πάλι στό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ καί ὅτι τά ταμιακά ἀποθέματα τοῦ δημοσίου, χωρίς νέα χρηματοδότηση ἐξαντλοῦνται ἐντός τῶν προσεχῶν ἑβδομάδων –ἄν ὄχι ἡμερῶν– παριστάνουμε καί τούς «ἀσαφεῖς» γιά νά μπερδέψουμε τούς Εὐρωπαίους, ὥστε νά μᾶς φοβηθοῦνε. Ὅσο καί ἄν αἰσθάνονται σίγουροι οἱ τοῦ Σύριζα ὅτι οἱ δανειστές μας θά ἐνδώσουν στίς ἀπειλές τους, αὐτό πού δέν φαίνεται να ἀντιλαμβάνονται εἶναι ὅτι μέ τήν ἀπερίγραπτη αὐτή τακτική ἔχουν κλονίσει καί τό τελευταῖο ἴχνος ἐμπιστοσύνης στήν ἑλληνική οἰκονομία, μέ ἀποτέλεσμα τήν πλήρη ἀδρανοποίησή της. Ἐξ οὗ καί ἡ ὕφεσις πού ἐκτείνεται πλέον στούς περισσότερους τομεῖς τῆς οἰκονομίας.

Ὁμολογουμένως δέν κατανοοῦμε ποῦ στοχεύει ἡ Κυβέρνησις. Τό τίμημα γιά νά πέσει πρόωρα ἡ Κυβέρνησις Σαμαρᾶ καί νά ἔλθει στήν ἐξουσία ἡ Κυβέρνησις Τσίπρα-Καμμένου εἶναι ἤδη βαρύτατο. Τό ὑφίστανται ὅλοι οἱ Ἕλληνες, πού ὄχι μόνο δέν βλέπουν οἰκονομική πρόοδο, ἀλλά δεν ἔχουν καμμία προοπτική. Ἄραγε οἱ κυβερνῶντες δέν τό βλέπουν; Τόσο πολύ ἀδιαφοροῦν γιά τίς τρέχουσες ἐξελίξεις τῆς οἰκονομίας; Δέν βλέπουν τήν ὕφεση, τήν ραγδαία πτώση τῆς παραγωγῆς καί τήν διαιώνιση τῆς ἀνεργίας; Νομίζουν ὅτι ὅλα αὐτά θά ἀντιμετωπισθοῦν μέ ἀσάφειες καί ἀπειλές κατά τῶν ξένων; Ἐπί τέλους, τόσο ἐρασιτέχνες εἶναι;

Εφημ."Εστία" στις 28.03.2015 / via