H Μεταπολίτευση ανακυκλώνεται

«Τον λύκο τον βλέπουμε, το ντορό του χαλεύουμε;»

(παροιμία)

Ένας μήνας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ήταν νομίζω αρκετός για να συνειδητοποιήσει και ο πιο δύσπιστος ότι απολύτως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στην πολιτική της Ελλάδας έναντι των δανειστών. 

Το χειρότερο όμως για την Ελλάδα δεν είναι οι ψεύτικες ελπίδες με τις οποίες φλόμωσε τον ελληνικό λαό η συγκυβέρνηση, αλλά η προσγείωση στην ωμή πραγματικότητα, στην παραβίαση δηλαδή όλων των «κόκκινων γραμμών» που έθεταν τα δύο κόμματα προεκλογικά και για τις οποίες κυρίως ψηφίστηκαν:

Από την μία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος διέψευσε ακόμη και τον εαυτό του στο θέμα του μνημονίου, και από την άλλη των ΑΝΕΛ, οι οποίοι αδυνατούν να αντισταθούν στις μόνες προεκλογικές δεσμεύσεις που ο ΣΥΡΙΖΑ θα τηρήσει:

• Αποσύνθεση του εθνικού και κοινωνικού ιστού μέσω της λαθρομεταναστεύσεως και της απόδοσης ιθαγενείας σε αλλοδαπούς

• Πλήρης απεθνικοποίηση της Παιδείας μέσω της καλλιέργειας ενός πολυπολιτισμικού πνεύματος σε αυτή

• Μειοδοτικές (έως και προδοτικές) θέσεις στα μεγάλα εθνικά θέματα που απασχολούν το Έθνος (ονομασία των Σκοπίων, Κυπριακό, γκρίζες ζώνες Αιγαίου κ.λπ.).

Αν σε αυτά προσθέσουμε και την πλήρη υποταγή στην τρόικα, η οποία όσο κι αν προσπαθήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιαστεί ως διαπραγμάτευση, έχει δημιουργήσει τριγμούς ακόμη και μέσα στους κόλπους του (βλ. αντιδράσεις Γλέζου, συνιστωσών και πολιτικών προσωπικοτήτων της Αριστεράς), τότε το μείγμα γίνεται κάτι περισσότερο από εκρηκτικό και δυσοίωνο. Αρκεί να δούμε τις δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης και στα οικονομικά ζητήματα (πατριωτικό καθήκον οι πληρωμή φόρων που μέχρι χθες θεωρούταν «αντιπατριωτικό») και θα επιβεβαιωθεί πλήρως η παροιμία που λέει «άλλαξε ο Μανωλιός».

Αν αφαιρέσουμε λοιπόν την «ελπίδα» για την οποία τόσος λόγος έγινε και τόσο έντονα καλλιεργήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά κατά τον τελευταίο μήνα, οι συνθήκες είναι ακριβώς οι ίδιες με την διακυβέρνηση της χώρας από την ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ΑΕ: Η ήττα παρουσιάζεται ως νίκη, ενώ παράλληλα ο ελληνικός λαός αδυνατεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις ή είναι μπερδεμένος όσον αφορά στο τι σημαίνει επιτέλους επιτυχία και αποτυχία.

Θα συνειδητοποιήσει βεβαίως πολύ καλά τους επόμενους μήνες τι συμβαίνει, αλλά το ζήτημα δεν είναι αυτό. Το ζήτημα που πρέπει να μας απασχολεί είναι ότι το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης κερδίζει χρόνο, αναδιατάσσεται, ανακυκλώνεται και μέσα από την σύγκλιση πολιτικής θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει την περαιτέρω επιβίωσή του. Είτε μέσω αποχρωματοποίησης των όποιων «κόκκινων γραμμών», είτε μέσω «κοινής προσπάθειας για την σωτηρία της πατρίδας». Το είδαμε να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, θα το δούμε να επιταχύνεται τους επόμενους μήνες. Κατά τα άλλα, το μνημόνιο θα «τρέχει», η ανάπτυξη δεν θα έρχεται, η Ελλάς θα ξεπουλιέται και οι Έλληνες θα μείνουμε με την ... ελπίδα! Και φυσικά θα δημιουργούνται νέοι πολιτικοί σχηματισμοί και νέες συνεργασίες όπου ο παλαιοκομματισμός θα ψάχνει μέσω αυτών την συνέχιση της καταστροφικής Μεταπολίτευσης.

Επειδή ως εθνικιστικός χώρος έχουμε επιβεβαιωθεί πλήρως στις προβλέψεις που κάναμε όλα αυτά τα χρόνια στα μεγάλα και σημαντικά ζητήματα που απασχόλησαν το έθνος μεταπολιτευτικά, να μια δουλειά που έχουμε να κάνουμε: Να προσπαθήσουμε ώστε να μην δικαιωνόμαστε κατόπιν εορτής. Ο λύκος είναι εδώ, προσπαθεί να κρυφτεί μεταλλασσόμενος και εμείς πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια στον ελληνικό λαό ώστε να τον δει και να μην χαλεύει (ψάχνει) τον ντορό (ίχνη) του.

e-grammes