Το ευχάριστο είναι πως οι άνθρωποι κάνουν ό,τι μπορούν (και ομολογουμένως και περισσότερα των αναμενομένων) για να μας δείξουν πως είναι γελοίοι, αφιονισμένοι, ανακόλουθοι και επικίνδυνοι.
Μόνο τις 3 τελευταίες μέρες, βλέπουμε έναν Βαρουφάκη που δεν έχει αφήσει μέσο για μέσο, κανάλι για κανάλι, εφημερίδα για εφημερίδα, εκπομπή για εκπομπή, δημοσιογράφο για δημοσιογράφο και περιοδικό για περιοδικό, να δηλώνει πως δεν του αρέσει η προβολή από τα ΜΜΕ - έναν αναρχοβλαμμένο Διαμαντόπουλο που πριν τις εκλογές έκλεινε ραντεβού στα γουναράδικα για επανάσταση, να ζητάει από τον Τσίπρα να του πληρώνει το κράτος το φαί, τα μεταφορικά και τη στέγη του για τα συγκεκριμένα (και όχι μόνο) ραντεβού - κι έναν Καμμένο να κανονίζει μετά τη στρατιωτική παρέλαση στις 25 Μαρτίου (της παρέλασης που όλη η αριστερά ήθελε να καταργήσουμε τόσα χρόνια), να στηθούν τα νταούλια και οι ζουρνάδες για να χορέψουν όλοι μαζί: στρατιωτικοί, πολιτικοί και απλός λαός. Η γελοιότητα σε όλο το μεγαλείο της. Τόσο απροκάλυπτη, που πλέον υποτιμά τόσο τη νοημοσύνη μας, όσο και την αισθητική μας.
Το δυσάρεστο είναι πως όσο κι αν είναι για τα πανηγύρια, αυτός ο θίασος, είναι η κυβέρνηση που ο ελληνικός λαός αποφάσισε να χειριστεί τα προβλήματά του, πιστεύοντας τα ψέμματα και τις εξαγγελίες της και δε μπορεί ακόμα να συνειδητοποιήσει σε τι δίνη έχει μπλέξει. Ήταν τόση η λαχτάρα του να έρθει, επιτέλους, για πρώτη φορά η αριστερά στην εξουσία, περίμενε τόσα πολλά, και του είναι δύσκολο να συλλάβει το μέγεθος της κοροϊδίας που ρίχνουν. Εστιάζει στα αρνητικά της προηγούμενης κυβέρνησης και αρνείται πεισματικά να δει πως ούτε ένα από τα πράγματα που του έταξαν δεν έχει πραγματοποιηθεί και πως ό,τι κι αν υποσχέθηκαν εξανεμίστηκε μέσα σε λίγες μέρες.
Μόνο τις 3 τελευταίες μέρες, βλέπουμε έναν Βαρουφάκη που δεν έχει αφήσει μέσο για μέσο, κανάλι για κανάλι, εφημερίδα για εφημερίδα, εκπομπή για εκπομπή, δημοσιογράφο για δημοσιογράφο και περιοδικό για περιοδικό, να δηλώνει πως δεν του αρέσει η προβολή από τα ΜΜΕ - έναν αναρχοβλαμμένο Διαμαντόπουλο που πριν τις εκλογές έκλεινε ραντεβού στα γουναράδικα για επανάσταση, να ζητάει από τον Τσίπρα να του πληρώνει το κράτος το φαί, τα μεταφορικά και τη στέγη του για τα συγκεκριμένα (και όχι μόνο) ραντεβού - κι έναν Καμμένο να κανονίζει μετά τη στρατιωτική παρέλαση στις 25 Μαρτίου (της παρέλασης που όλη η αριστερά ήθελε να καταργήσουμε τόσα χρόνια), να στηθούν τα νταούλια και οι ζουρνάδες για να χορέψουν όλοι μαζί: στρατιωτικοί, πολιτικοί και απλός λαός. Η γελοιότητα σε όλο το μεγαλείο της. Τόσο απροκάλυπτη, που πλέον υποτιμά τόσο τη νοημοσύνη μας, όσο και την αισθητική μας.
Το δυσάρεστο είναι πως όσο κι αν είναι για τα πανηγύρια, αυτός ο θίασος, είναι η κυβέρνηση που ο ελληνικός λαός αποφάσισε να χειριστεί τα προβλήματά του, πιστεύοντας τα ψέμματα και τις εξαγγελίες της και δε μπορεί ακόμα να συνειδητοποιήσει σε τι δίνη έχει μπλέξει. Ήταν τόση η λαχτάρα του να έρθει, επιτέλους, για πρώτη φορά η αριστερά στην εξουσία, περίμενε τόσα πολλά, και του είναι δύσκολο να συλλάβει το μέγεθος της κοροϊδίας που ρίχνουν. Εστιάζει στα αρνητικά της προηγούμενης κυβέρνησης και αρνείται πεισματικά να δει πως ούτε ένα από τα πράγματα που του έταξαν δεν έχει πραγματοποιηθεί και πως ό,τι κι αν υποσχέθηκαν εξανεμίστηκε μέσα σε λίγες μέρες.
Κακές κυβερνήσεις ήρθαν και πέρασαν τόσα χρόνια. Τέτοια κοροϊδία, όμως κατάμουτρα, ουδέποτε είχε ζήσει η χώρα. Το να υποτιμά κάποιος τόσο πολύ και τόσο ξεδιάντροπα τη νοημοσύνη του, είναι το μεγάλο έργο τΣυριζΑνέλ.
Ας προσέχαμε.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου