Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

Δεν αρκεί η σοφία. Απαιτεί θάρρος η Αλήθεια

Από τον Ιάσωνα

Σήμερα ο κος Τσίπρας θα εξηγήσει στην βουλή τα οδυνηρά «επιτεύγματα» της κυβερνήσεως του και προφανώς θα ζητήσει από την αντιπολίτευση να λάβει θέση επί του πρακτέου.

Δηλαδή αν και κατά πόσον η αντιπολίτευση θα συμφωνούσε με την υπογραφή μιας συμφωνίας όπως τελικώς τα λοιπά Ευρωπαϊκά κράτη (διότι αυτοί είναι οι υπαρκτοί και μοναδικοί δανειστές μας οι φορολογούμενοι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως) έχουν καταλήξει. Μας αρέσει δεν μας αρέσει αυτή είναι η μόνη συμφωνία. Βεβαίως επι της ουσίας το ερώτημα δεν διαφέρει πολύ από εκείνο του ημιθανούς ασθενούς εξ ασφυξίας που προβληματιζεται να δεχθη το φιλι της ζωής διότι είναι πικρό.

Όμως αν είχαμε θαρρετούς πολιτικούς δεν θα είχαμε φθάσει εδώ. Σήμερα εκ των πραγμάτων αποδεικνυεται ακόμη μια φορά, ότι όταν εχεις την γενναιότητα να πράττεις το σωστό εγκαίρως, στο τέλος είσαι κερδισμένος. Ενώ όταν προσπαθείς, φοβούμενος το πολιτικο κοστος και τον λαϊκισμό να τους ικανοποιήσεις όλους διαπράττοντας αρεστά λάθη εν γνώσει σου, καταλήγεις πάντοτε πολλαπλώς ζημιωμένος. Πόσο απλούστερα θα ήσαν σήμερα τα πράγματα αν ο κος Σαμαράς αντί να υποκύψει στις σειρήνες του λαϊκισμού και τους εκβιασμούς της ριζοσπαστικης αριστεράς είχε αποδεχθεί τη συμφωνία και τα μέτρα που ειχε ζητήσει η τρόικα τον Σεπτέμβριο-Δεκέμβριο 2014. Σήμερα μπορεί να είχαμε πάλι κυβέρνηση αυτού του «τσούρμου» των εθνικο–μπολσεβικών αλλά η Ελλάδα δεν θα κατέρρεε.

Ο τουρισμός μας θα συμμετείχε στην αύξηση του ΑΕΠ. Ο κόσμος πάλι θα συνειδητοποιούσε από την γελοία και αναξιοπρεπή συμπεριφορά, την τρομοκρατοφιλία και την αριστοφοβία, τις καταστροφικές δεξιότητες αυτών των ανθρώπων. Ενώ σήμερα; Τι θα πούμε ; Και πολύ περισσότερο τι μπορούμε να πράξουμε.. Όταν έχουμε γίνει απεχθείς, ασυνεπείς, αναξιόπιστοι και «μπαταξήδες» στους παραδοσιακούς μας φίλους σε μα τόσο κρίσιμη κατάσταση όταν γύρω μας μαίνονται οι αναταράξεις και οι πόλεμοι.. Οι εμφύλιοι και οι ισλαμογενείς. Οι πλέον επικίνδυνοι και ύπουλοι.. Δύσκολοι να αντιμετωπισθούν..

Βεβαίως η σημερινή κυβέρνηση έδειξε από την αρχή και καθ’ όλη την διάρκεια των λεγόμενων «διαπραγματεύσεων» με κάθε δυνατό τρόπο τις αληθινές της προθέσεις. Με μια βορβορώδη ρητορική μισητική προς πάσα κατεύθυνση. Υβριστική προς εκεινους των οποίων την ανάγκη εχουμε. Ανατρεπτική όσων έχουμε συμφωνήσει. Συκοφαντική, εμφύλιο πολεμική προς τους πολιτικούς αντιπάλους αλλά καθένα που εκφράζει την διαφωνία του, τους οποίους συλλήβδην αποκαλεί προδότες – «τροικα του εσωτερικού» ενώ ένας «ολόκληρος» λαός «καθολικώς» στηρίζει τον νέο «Πατερούλη» της Ελλάδας.

Αυτή την αλλοπρόσαλλη μισαλλόδοξο συμπεριφορά, όλους αυτούς τους μήνες ..πολλοί πιθανολογούσαν ότι ήταν μόνο ατυχής μικροπολιτική σε συνδυασμό με μια επιθετική τακτική προκειμένου να ισορροπήσουν οι συνιστώσες και να να παραμείνη ενωμένο το συνονθύλευμα αυτό της ρισζοσπαστικης ακραίας κομμουνιστικής αριστεράς και ο σύμμαχος του, ενώ η κυβέρνηση θα «συμφιλιωθεί» με την πραγματικότητα.. Όμως αυτή η εξήγηση θα ήταν λογική αν είχαμε να κάνουμε με λογικώς σκεπτομένους.

Φευ. Μέγα λάθος, συνέλληνες, καθ΄ όσον αντιμετωπίζουμε αθεράπευτα φανατικούς «αυτό-επαναστάτες» , νέο-ιακωβίνους, πιστούς στη “νομοτέλεια” του δόγματος και τηνψυχωτική εμμονή της ιδεοληψίας τους. Η δική τους «λογική» που ακολουθούν κατά γράμμα με ευλάβεια θρησκόληπτου, είναι εκείνη της «επαναστάσεως» που δεν χάθηκε, επέστρεψε και που τώρα με ελεύθερες εκλογές επεκράτησε, μεθοδεύοντας ήδη καθεστωτική αλλαγή αφού όλοι οι άλλοι πλην αυτών είναι προδότες.

«Έχοντας απορρίψει κάθε σύμβαση και κάθε κανόνα της ηθικής του “ευ αγωνιζέσθαι” μόνη κατευθυντήρια αρχή είναι ο “λογικός” μας ειρμός. Μας δεσμεύει αμείλικτη η υποχρέωση να ακολουθούμε το νήμα της σκεψης μας ως την εσχάτη συνέπεια της και να ενεργούμε σύμφωνα με αυτό». (ο Άρθουρ Καίστλερ στο σημαντικό πόνημα του «Το μηδέν και το Άπειρον-Darkness at Noon» στην απολογία του Ρουμπάσοφ)

Στη δική μας λοιπόν περίπτωση, η «λογική», το «νήμα» που ακολουθεί η σκέψη και η δράση των κυβερνητικών συντρόφων ως την “εσχάτη συνέπεια” λογικώς και κατάφωρα οφείλουμε πλέον ευθέως και ειλικρινώς να αποδεχθούμε ότι είναι: Το πώς θα οδηγηθουμε εκτός της Ευρωζώνης και των ελευθέρων κοινωνιών, ως μια κουμμουνιστική κουκίδα- όαση- “σοσιαλιστικού παραδείσου” με δικό της νόμισμα και και οικονομία Βενεζουέλας- κοινωνίας νεοπτώχων. Αυτή δε η αρνητική κατάληξη- μονόδρομος «μεθοδεύθηκε» ώστε να φανεί , στον “σοφό” ελληνικό λαό, ως ρήξη της συμφωνίας συνεπεία, όχι βεβαίως της κυβερνητικής μισαλλοδοξίας και αθετήσεως των συμφωνηθέντων εκ μέρους της ασυνάρτητης κυβερνήσεως. Αλλά ως «εχθρική» στάση των “κακών” Ευρωπαίων κατά της Ελλάδος – «επαναστάτη» που θέλει να αλλάξει την Ευρώπη της λιτότητας σε εκείνη της «αλληλεγγύης των λαών».

Καθήκον των σωφρονούντων πολιτικών της αντιπολιτεύσεως, (διότι υπάρχουν ευτυχώς αυτού του είδους), είναι σήμερα να τοποθετηθούν ευθαρσώς και να διακηρύξουν την αλήθεια. Τους κινδύνους τις συνέπειες, την ανάγκη, τον ελάχιστο χρόνο που μας απομένει, να διορθώσουμε την πορεία μας και την υστάτη αυτή στιγμή λιγο πριν της οριστικής συγκρούσεως και ναυαγίου, να εξηγήσουν στον λαό ότι μόνο δημαγωγοί στην κατάσταση που βιώνουμε, θα ταύτιζαν την αξιοπρέπεια με, την γελοιότητα. Την προδοσία με την σωτηρία. Την αθεράπευτη ιδεοληψία με την λογική. Τον κρατισμό με την ανάπτυξη. Και τέλος την φιλοπατρία με την εν ψυχρώ περιθωριοποίηση της Ελλάδας …

Να καλέσουν από του βήματος της βουλής τον Ελληνικό λαό να αντισταθεί στην τυφλότητα του ολοκληρωτισμού των κυβερνώντων στο μίσος που αποπνέουν και υποδαυλίζουν ως εάν ευρισκόμεθα σε πόλεμο κατά εκείνων που μας βοηθούν να σταθούμε στα πόδια μας και να απαιτήσουν από την κυβέρνηση την υπογραφή της όποιας συμφωνίας, εδώ που καταλήξαμε.

Αργότερα αν διασωθούμε θα έχουμε όλο τον χρόνο να καταλάβουμε τις έπταιξε.. εκτός από τον «σοφό» ελληνικό λαό.

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου