Υπάρχουν πολλές υποψηφιότητες αποτυχημένων υπουργών, οι οποίοι θα μπορούσαν να πάρουν το βραβείο της καταστροφής.
Από πού να ξεκινήσεις και πού να τελειώσεις.
Όμως, η περίπτωση της κυρά Τασίας, της υπουργού Μετανάστευσης, η οποία θα μπορούσε να μετονομαστεί σε υπουργός του… ξέφραγου αμπελιού, δεν έχει προηγούμενο.
Καλύτερα να της απαγορεύσουν να βγαίνει στα κανάλια και να περιγράφει την υποτιθέμενη μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης.
Από τους πρόσφυγες που λιάζονται στην Ομόνοια, μέχρι το Πεδίον του Άρεως και την...κατασκήνωση, η κ. Χριστοδουλοπούλου έχει διανύσει μεγάλη απόσταση.
Μοιάζει σαν να μην καταλαβαίνει το πρόβλημα και απλά μεταθέτει τις ευθύνες στους άλλους.
Στο δήμο της Αθήνας που ανέχεται το κάμπινγκ στο κέντρο ή που πρέπει να βρει άλλους χώρους φιλοξενίας.
Στην προηγούμενη κυβέρνηση, στον Αβραμόπουλο και ούτω κάθε εξής.
Αυτή δεν φταίει σε τίποτε, που άνοιξε τα σύνορα και μπαίνουν χιλιάδες.
Δε φταίει σε τίποτε, που έκλεισε την Αμυγδαλέζα χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλίσει εναλλακτικές λύσεις.
Που γέμισε το κέντρο από ταλαίπωρους Σύρους και Αφγανούς που τους ταΐζουν απλοί άνθρωποι και τους δίνουν ένα μπουκάλι νερό για να μη σκάσουν.
Και που δεν μπορεί να πάρει τα χρήματα της ΕΕ, γιατί λέει ακόμη δεν έχει συσταθεί το συγκεκριμένο Γραφείο Διαχείρισης.
Φαίνεται ότι η κυρά Τασία ήταν…μανούλα όταν αναλάμβανε ως δικηγόρος τους μετανάστες και έτσι έγινε γνωστή για τα… φιλάνθρωπα αισθήματά της.
Μόνο η αριστερά έχει ευαισθησίες και άνθρωποι σαν την Χριστοδουλοπούλου ενδιαφέρονται για το πρόβλημα των μεταναστών.
Αλλά είναι αργά για δάκρυα και για συσκέψεις καλοκαιριάτικα υπό την προεδρία του Τσίπρα, όπως η σημερινή.
Σιγά το ενδιαφέρον, τώρα που ξέφυγε η κατάσταση.
Πήγαν να φτιάξουν με κοντέινερ ένα κέντρο φιλοξενίας στον Βοτανικό, παρά το γεγονός ότι είναι ουσιαστικά μια νέα Αμυγδαλέζα, την οποία έκλεισαν, γιατί λέει ζούσαν απάνθρωπα οι μετανάστες.
Άφησαν ελεύθερους ποινικούς μετανάστες να κυκλοφορούν στην Ομόνοια και ταυτόχρονα γέμισαν το Πεδίον του Άρεως με οικογένειες και ασυνόδευτα, γιατί δήθεν ήταν προσωρινό και δεν είχαν πού να τους πάνε.
Η Περιφέρεια και η «γλωσσού» κ. Δούρου εξαφανισμένη, ούτε μια φορά δεν ενδιαφέρθηκε για το πού θα βρεθούν χώροι και πώς θα φιλοξενηθούν οι μετανάστες.
Άφησαν τον Καμίνη να καίγεται και όλους τους δημάρχους των νησιών του Αιγαίου να τραβάνε τα μαλλιά τους για το κύμα μεταναστών, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν χωρίς υποδομές, κονδύλια, υποστήριξη από την κεντρική εξουσία.
Και όλο αυτό το μπάχαλο, το λένε μεταναστευτική πολιτική.
Η κ. Τασία θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί προ πολλού, αλλά σιγά μην υπάρχουν ευαισθησίες ή αποδοχή της ανικανότητας, στην κυβέρνηση της Αριστεράς.
Άλλωστε, το ψάρι βρομάει από το κεφάλι, η ανικανότητα είναι συνολική και καθετοποιημένη.
Το μεταναστευτικό είναι μείζον πρόβλημα, που ασφαλώς καμιά κυβέρνηση και γενικά καμιά χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της.
Πόσο μάλλον, η Ελλάδα που έχει αφεθεί μόνη της από τους Ευρωπαίους και είναι βασική πύλη εισόδου2,1 εκατ. προσφύγων που έχουν φύγει από τη Συρία.
Αν δεν βοηθηθεί από την ΕΕ, τότε η χώρα θα καταρρεύσει.
Όμως, η καθημερινή διαχείριση του προβλήματος είναι ζήτημα της κυβέρνησης.
Αν η ανικανότητά της το μόνο που κάνει είναι να ενισχύει τις μεταναστευτικές ροές και να δημιουργεί την αίσθηση ενός μόνιμου ξέφραγου αμπελιού, τότε καλύτερα να παραιτηθεί.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου