Σύμφωνα με τα γκάλοπ, η διαφορά του Σύριζα από την ΝΔ είναι μικρή και το αποτέλεσμα των εκλογών δεν μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο. Όμως, οι δυο μονομάχοι θα έπρεπε να το ξανασκεφθούν γιατί όποιος κερδίσει θα το μετανιώσει αργότερα.
Το έχουμε ξαναγράψει αλλά θα το επαναλάβουμε. Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί ο κ. Τσίπρας προκάλεσε εκλογές τον περασμένο Ιανουάριο με την στάση του στο θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Θα μπορούσε να πάρει την συμφωνία που του πρόσφεραν οι αντίπαλοί του για γενικές εκλογές το Φθινόπωρο του 2015. Θα άφηνε τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, κλείνοντας την τελευταία αξιολόγηση του 2ου προγράμματος, και θα ερχόταν αυτός καβάλα στο άλογο να κυβερνήσει χωρίς να μπλέξει με μνημόνια και την οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης κατά την άποψή μας.
Κι αυτό γιατί μεγάλο μέρος του λαού κοιτάζει κυρίως την τσέπη του κι αυτή θα ήταν πιο άδεια γιατί η αξιολόγηση θα περιελάμβανε μερικά μη δημοφιλή μέτρα, π.χ. δημοσιονομική προσαρμογή 1,5-2 δισ. ευρώ, κ.τλ.
Φυσικά, η οικονομία μπορεί να αναπτυσσόταν με ρυθμό άνω του 2% το 2015 και η απόφαση του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012 για την αναδιάρθρωση του χρέους να είχε ενεργοποιηθεί. Όμως, δεν νομίζουμε ότι θα άλλαζε την άποψη μεγάλου μέρους του λαού που του αρέσει να ακούει ευχάριστα πράγματα και να μην του πειράζουν την τσέπη ή άλλων που βιώνουν την ανέχεια.
Αντί γι’ αυτό προτίμησε να πάει σε εκλογές τον περασμένο Γενάρη τις οποίες κέρδισε, υποσχόμενος να βάλλει τέλος στη λιτότητα και τα μνημόνια. Μετά από μήνες άκαρπων διαπραγματεύσεων, επικοινωνιακών τεχνασμάτων και ενός σουρεαλιστικού δημοψηφίσματος, η χώρα κατέληξε να έχει ένα νέο, 3ετές μνημόνιο ως αντάλλαγμα για την τμηματική χρηματοδότησή της με 80-90 δισ. ευρώ.
Πρόκειται για απογοητευτική κατάληξη.
Μετά από πέντε χρόνια υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο, η χώρα θα πρέπει να υπομείνει άλλα τρία και να αυξήσει την εξάρτησή της από τους δανειστές. Κι όλα αυτά με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία να έχουν αποφοιτήσει από τα μνημόνια και την Κύπρο, η οποία μπήκε σε μνημόνιο το 2013, να ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο.
Πάει λοιπόν ξανά η χώρα σε εκλογές-εξπρές στις 20 Σεπτεμβρίου ώστε να μην αρχίζουν να δαγκώνουν τα μέτρα και αισθανθούν οι πολλοί τα μέτρα της συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ και ψήφισαν τα «φιλοευρωπαϊκά» κόμματα.
Όμως, οι έλεγχοι της τρόικας δεν θα είναι λιγότερο αυστηροί απ’ ότι στο παρελθόν. Το αντίθετο πιθανόν ισχύει. Επομένως, όποιο κόμμα κι αν βγει πρώτο στις εκλογές και φτιάξει κυβέρνηση συνεργασίας με άλλα θα πρέπει να εφαρμόσει το 3ο πρόγραμμα που θα ελέγχεται αυστηρά.
Η πρόσφατη ελληνική ιστορία δείχνει ότι τα μνημόνια «έφαγαν» κυβερνήσεις λόγω του μεγάλου πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού κόστους που συνεπάγετο η εφαρμογή τους. Εχει κανείς αμφιβολία ότι το ίδιο δεν θα συμβεί κι αυτή την φορά;
Επομένως, η πρωτιά στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου μπορεί να είναι κατάρα, αντί για ευλογία.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου