«Φύγαμε γιά λίγες ἡμέρες ἀπό τό Μαξίμου καί θα ἐπιστρέψουμε γιά ἀρκετά χρόνια, νά δουλέψουμε σκληρά γιά νά ξαναστήσουμε τήν πατρίδα».
Ἄν τά ἀνωτέρω δέν ὑποδηλώνουν ἀλαζονεία, ἔπαρση καί ἐξουσιομανία, τότε οἱ λέξεις ἔχουν χάσει την σημασία τους. Τά εἶπε ὁ κ. Ἀλέξης Τσίπρας κατά την περιοδεία του στήν Ἤπειρο, ἀποκαλύπτοντας μία πτυχή τοῦ ἑαυτοῦ του, πού μέχρι τώρα προσπαθοῦσε ἐπιμελῶς νά ἀποκρύψει. Ὅτι τό πρώτιστο μέλημά του εἶναι ἡ ἐξουσία. Νά εἶναι αὐτός Πρωθυπουργός. Ὄχι γιά ἕνα ἑξάμηνο, ἀλλά γιά ἀρκετά χρόνια. Ἴσως καί δεκαετίες…
Τά περί τοῦ «νά ξαναστήσουμε τήν πατρίδα» εἶναι τό καρύκευμα. Ἄλλωστε τί νά ξαναστήσει; Αὐτά πού κατέστρεψε μέσα σέ λίγους μῆνες; Καί ἐπί τέλους τί σημαίνει «ξαναστήνω τήν πατρίδα»; Ὅτι θα ξαναστήσω τήν οἰκονομία τήν ὁποία διέλυσα; Ἤ ὅτι θά ξαναστήσω τό κράτος καί τήν δημόσια διοίκηση πού εἶναι οὕτως ἤ ἄλλως διαλελυμένη; Καί πῶς θά γίνουν αὐτά ὅταν τό δεῖγμα γραφῆς τοῦ πρώτου ἑπταμήνου ἦταν τό χείριστο δυνατό;
Τό κύριο χαρακτηριστικό τῆς ἀρχομανίας εἶναι ὅταν ὁ πολιτικός ἡγέτης ταυτίζει τήν πορεία τοῦ κράτους καί τοῦ λαοῦ μέ τόν ἑαυτό του. Ὅσο εἶμαι ἐγώ στήν ἐξουσία, ὅλα θά πᾶνε καλά. Μόλις φύγω, τά πάντα θά καταρρεύσουν. Κατά τό Λουδοβίκειο «aprèsmoi le déluge» (μετά ἀπό ἐμένα ὁ κατακλυσμός). Τέτοια λόγια ἐκστομίζονται συνήθως ἀπό δικτάτορες. Οἱ πραγματικοί δημοκράτες δέν τολμοῦν οὔτε νά τά σκεφθοῦν.
Ὁ πολιτικός πού διέπεται ἀπό γνήσια δημοκρατικά αἰσθήματα ἀπευθύνεται στόν λαό, τοῦ ὁποίου ζητεῖ την ψῆφο, μέ ταπεινοφροσύνη. Περιγράφει τό πρόγραμμά του καί ἐνημερώνει τούς πολίτες γιά τό τί μπορεῖ νά τους προσφέρει ἄν τόν τιμήσουν μέ τήν ψῆφο τους καί τον ἀναδείξουν στήν ἐξουσία. Τά λέει δέ αὐτά, ἐπιδεικνύοντας ἀπόλυτο σεβασμό στούς θεσμούς, τά σύμβολα και τήν λαϊκή ἐτυμηγορία. Δέν διανοεῖται νά κομπάζει!
Τό «Μαξίμου» εἶναι ἕνα σύμβολο. Εἶναι ἡ ἕδρα τοῦ πρωθυπουργικοῦ γραφείου καί συμβολίζει τον θεσμό τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Ἑπομένως κανένας δεν νοεῖται νά ἀναφέρεται σέ αὐτό μέ τήν φρασεολογία «φύγαμε καί θά ἐπιστρέψουμε στό Μαξίμου».
Καί μάλιστα ὅτι φύγαμε «γιά λίγες ἡμέρες» καί θα ἐπιστρέψουμε «γιά ἀρκετά χρόνια». Αὐτό συνιστᾶ εὐθεία προσβολή στόν ἑλληνικό λαό, ὁ ὁποῖος δεν ἔχει ἀκόμη ἀποφανθεῖ.
Ἡ λαϊκή ἐτυμηγορία δέν ἀποκλείεται νά ἐπαναφέρει τόν κ. Τσίπρα στό Μέγαρο Μαξίμου. Ἔχει πράγματι πολλές πιθανότητες νά συμβεῖ αὐτό. Πῶς ὅμως τολμάει ὁ ἴδιος νά τό προεξοφλεῖ καί νά τό διατυμπανίζει μέ τέτοια ἀλαζονεία; Καί ἀκόμη: Ἄν ὄντως ἐπανέλθει ὁ κ. Τσίπρας στό Μαξίμου, ἀπό ποῦ προκύπτει ὅτι θά παραμείνει ἐκεῖ γιά ἀρκετά χρόνια; Πόσο μᾶλλον ὅταν ὁ ἴδιος προσέφυγε σέ πρόωρες ἐκλογές μέσα σέ ἕνα ἑπτάμηνο…
Ὅπως τό ψέμα, ἔτσι καί ἡ ἀλαζονεία ἔχει κοντά ποδάρια. Ὁ κ. Τσίπρας δέν εἶναι ὁ πρῶτος πολιτικός ἡγέτης πού ὀνειρεύθηκε μακροετῆ ἐγκατάστασή του στο Μέγαρο Μαξίμου. Ὑπῆρχαν καί ἄλλοι πρίν ἀπό αὐτόν, πού εἶχαν ἀπότομο πολιτικό τέλος. Ἐν πολλοῖς καί λόγω τῆς ἐπάρσεώς τους. Ὑπενθυμίζουμε ὅτι μετά την ἀποχώρηση τοῦ Κώστα Καραμανλῆ, κανένας «ἔνοικος» τοῦ Μαξίμου δέν ξεπέρασε τά 2,5 χρόνια…
Εφημ."Εστία" / via
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου