Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Χωρίς κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι θέμα χρόνου μια εθνική τραγωδία


Θλίψη. Το κόμμα των νοικοκύρηδων, το κόμμα που εξέφραζε την αστική τάξη, τους πετυχημένους σ' αυτόν τον τόπο, τους άξιους, μορφωμένους και ικανούς, κατάντησε έρμαιο των φιλοδοξιών του κάθε Μεϊμαράκη, Παπαμιμίκου ή Τζιτζικώστα.

Η Νέα Δημοκρατία, ο θεμέλιος λίθος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, που έσωσε ουκ ολίγες φορές τη χώρα, με τελευταία τη σωτηρία της από την οικονομική κατάρρευση, έχει γίνει παιχνιδάκι στα χέρια των λαθρόβιων, παρασιτικών στελεχών που περιφέρουν την ανοησία τους στο Κολωνάκι και πίνουν τα ουισκάκια τους τζάμπα μόνο και μόνο γιατί δηλώνουν «πρόεδροι, γραμματείς, βουλευτές, τοπικοί άρχοντες ή απλά... κομματικά στελέχη». Ήτοι ανεπάγγελτοι με σφραγίδα. Όλοι αυτοί οι κολαούζοι της εξουσίας που απομυζούν χρήματα, δόξα, αναγνώριση χωρίς ποτέ τους να έχουν προσφέρει το παραμικρό, ακόμη και αν είναι επί δεκαετίες στη ΝΔ, κατάφεραν μέσα σε λίγες ημέρες να διαλύσουν ένα κόμμα – σύμβολο.

Αυτό που συνέβη από την Κυριακή και μετά δεν ήταν κάτι που ξάφνιασε όλους όσοι γνωρίζουν τι γινόταν τους τελευταίους μήνες. Από τότε που ηττήθηκε η ΝΔ το Γενάρη δηλαδή. Από τότε τα διάφορα «κολλητάρια» των μόνιμων ιδιοκτητών του κόμματος άρχισαν να σκάβουν το λάκκο του Αντώνη Σαμαρά. Τον οδήγησαν σε παραίτηση ουσιαστικά αυτοί που είχαν κρυφτεί εδώ και τρία χρόνια, από το 2012, όταν πήρε στα χέρια του την «καυτή» πατάτα της χρεοκοπίας και κράτησε την Ελλάδα όρθια. Τώρα που η χώρα έχασε σε 10 μήνες ό,τι είχε κερδίσει σε δυόμισι χρόνια, κάποιοι αναπολούν την κυβέρνηση Σαμαρά.

Εν πάση περιπτώσει, μετά τον διορισμό του Μεϊμαράκη στην προεδρία του κόμματος η κατάσταση «ξέφυγε». Ο οξύθυμος χαρακτήρας του, η ανεπάρκεια στη διοίκηση, παρ' ότι γνώριζε τα εσωκομματικά αλλά και η ανικανότητά του να διαχειριστεί μείζονα θέματα όπως οι εκλογές αλλά και ζητήματα στρατηγικής τον έκαναν να διαλύσει το κόμμα.

Όμως, νόμισε ότι πήρε «μπόι» και θέλησε να γίνει μόνιμος αρχηγός. Αλλά για σκεφτείτε το γελοίο και ταυτόχρονα τραγικό για τη Νέα Δημοκρατία. Καλά ο Μεϊμαράκης, έχει και 40 χρόνια στο κόμμα, έχει και πολλές τετραετίες βουλευτής. Αλλά να θέλει να γίνει αρχηγός και ο... Παπαμιμίκος; Ποιος είναι αυτός βρε παιδιά; Τι έχει προσφέρει στην παράταξη; Γραφείο τύπου του άλλου κολοσσού της πολιτικής Στυλιανίδη δεν ήταν; Ουσιαστικά κι αυτός διορισμένος στην ΟΝΝΕΔ ήταν. Από που προέκυψε ότι θέλει να γίνει πρόεδρος έστω και μεταβατικός; Μήπως για να ελέγξει τον μηχανισμό ενόψει των εκλογών αν και όποτε γίνουν;

Το απίστευτο χάος που καταγράφεται τις τελευταίες ημέρες, η χλεύη του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και του τελειωμένου ΠΑΣΟΚ, δεν περιποιούν τιμή στο κόμμα. Αλλά το ανησυχητικό, πέρα από το μπάχαλο, τις συγκρούσεις, το εμφυλιοπολεμικό κλίμα, τις ανοησίες της Ντόρας, τις ψευτομαγκιές του Βαγγέλα ή την επιβεβαίωση της ανεπάρκειας του Τζιτζικώστα είναι άλλο: Είναι η επόμενη ημέρα για τη Νέα Δημοκρατία. Καλώς ή κακώς κάποια στιγμή θα εκλεγεί ένας κανονικός πρόεδρος. Το ζήτημα είναι αν θα μπορέσει να ξανακερδίσει τον κόσμο. Να ξαναφέρει πίσω τους Νεοδημοκράτες αλλά και πολλούς άλλους Έλληνες πολίτες. Αν μπορεί δηλαδή να διαχειριστεί τη ζημιά που έχει προκληθεί. Αν μπορεί να πείσει τον ελληνικό λαό ότι όλα όσα έγιναν ήταν μια κακή παρένθεση κι ότι μπορεί να ξανακυβερνήσει, ασχέτως αν δεν μπορεί να οργανώσει μια εκλογική διαδικασία.

Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα της επόμενης ημέρας. Και η ΝΔ πρέπει να βγάλει από πάνω της το ψυχολογικό ζήτημα που έχει δημιουργηθεί και πρέπει να συνέλθουν όλοι το ταχύτερο. Ίσως, όμως, έπειτα από όσα έχουν ειπωθεί ή γίνει να είναι δύσκολο να καθίσουν όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι.

Μπορεί κάποιους να μην τους ενδιαφέρει τι συμβαίνει στη Νέα Δημοκρατία, αλλά αυτό είναι μέγα λάθος. Διότι αν έχεις μια κυβέρνηση που δεν κυβερνά γιατί είναι ανίκανη και μια αντιπολίτευση που δεν αντιπολιτεύεται γιατί βρίσκεται σε τέλμα, τότε κινδυνεύει η Ελλάδα. Και σε μια τέτοια χρονική στιγμή χωρίς κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι θέμα χρόνου μια εθνική τραγωδία.

1 comments: