Ι. Η Ελλάς, ουσιαστικά, στερείται κυβέρνησης. Δεν έχει ούτε αντιπολίτευση. Κυβερνητικό πρόγραμμα, ο Σύριζα, είχε διατυπώσει στην Θεσσαλονίκη την 13.9.14. Εκεί υποσχέθηκε και ουρανό και άστρα. Ότι, δηλαδή, θα διαγράψει κατά μέγα μέρος το χρέος. Επί πλέον – και κυρίως – ότι η εξόφληση του υπολοίπου θα επραγματοποιείτο υπό “ρήτρα ανάπτυξης”. Άρα όχι από το υστέρημά μας. Αλλά απ’ ό,τι περίσσευμα θα άφηνε η ρήτρα. Η προσδοκία ανάπτυξης υποδαυλίζονταν (και) από την υπόσχεση είσπραξης των γερμανικών κατοχικών αποζημιώσεων (!!!).Έτσι ξεσήκωνε κύματα ενθουσιασμού. Έτσι έγινε κυβέρνηση την 25.1.15.
ΙΙ. Μετά τις εκλογές πέρασαν – άπρακτοι – επτά σχεδόν μήνες. Τελικά, οι εταίροι, απάντησαν σε μήκος κύματος Παγκάλου. Μας είπαν, δηλαδή, ότι το δημόσιο χρέος μας δεν είναι εξ ατυχήματος. Άρα, ό,τι λείπει σπαταλήθηκε φαυλοκρατικά. Κατέληξαν δε την 13 Ιουλίου 15 σε τελεσίγραφο. Ότι, δηλαδή, ο Σύριζα έπρεπε ν’ ανακαλέσει, τις υποσχέσεις του. Επί πλέον, ότι έπρεπε να επιβληθεί πολιτική άγριας λιτότητας με εξωφρενική φορολόγηση του ελληνικού λαού. Αυτό, ώστε το κράτος μας να παύσει να λειτουργεί ελλειμματικά. Κοντολογίς μας είπαν ότι εάν δεν συμφωνήσουμε διακόπτουν την χρηματοδότηση. Και, ότι, επομένως, έτσι είμαστε εκτός ευρωζώνης. Για να χρυσώσουν το χάπι δέχθηκαν η αποχώρηση να είναι προσωρινή, για πέντε χρόνια. Δέχθηκαν, ακόμη να παράσχουν (και) “αποζημίωση” ανθρωπιστικής υφής. Δηλαδή, πρόσθετη ελεημοσύνη (!!!).
Εκεί κατάντησε το μεγαλεπίβολο σχέδιο ανάπτυξης του Σύριζα.
ΙΙΙ. Ο τελευταίος την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος υπέκυψε. Διασπάσθηκε. Οι φίλοι του κ. Λαφαζάνη αποχώρησαν. Ίδρυσαν δικό τους κόμμα, πιστό στις καταστατικές διακηρύξεις του Σύριζα.
IV. Νέες εκλογές έγιναν την 20.9.2015. Δικαίωσαν τον υποχωρητικό ρεαλισμό του κ. Τσίπρα. Τον επανέφεραν ισχυρότερο. Ο κ. Λαφαζάνηςκαι οι συνεπείς φίλοι του, έμειναν εκτός Βουλής (!).
Η νικήτρια ομάδα περί τον κ. Τσίπρα δεν έχει διατυπώσει πρόγραμμα αναθεωρητικό. Η προκήρυξη Θεσσαλονίκης μένει στον αέρα ως ανεκπλήρωτη δεοντολογία.
Συνεπώς, σήμερα, η κυβέρνηση (χωρίς πρόγραμμα) είναι όχημα κινούμενο ασκόπως (!!!).
V. Η αστική αντιπολίτευση ξεπεράσθηκε από τα πράγματα. Η εκεί δεσπόζουσα δύναμη της ΝΔ απέτυχε. Δεν βρήκε αντίδοτο. Στην κοινή γνώμη χρεώθηκε την αποτυχία του Σύριζα, ως συνέχει αδικής της πολιτικής (!!!). Οι ψηφοφόροι μαζικά δεν τιμώρησαν τον Σύριζα, αλλά την ΝΔ. Αυτή έμεινε στην κοινή συνείδηση η μεγάλη μνημονιακή δύναμη (!). Θεώρησαν τον Σύριζα αναιτίως αιχμάλωτο των μνημονιακών δεσμεύσεων της. Έτσι, ατυχώς, βούλιαξε η άλλοτε πλατιά παράταξη της κεντροδεξιάς (!).
VI. Η στήλη είχε διαβλέψει την εξέλιξη. Επίμονα και μονότονα είχε τονίσει πως η ΝΔ έπρεπε ν΄αφήσει: Σύριζα και Αν.Ελ. να ψηφίσουν ό,τι εκείνοι συμφώνησαν. Έπρεπε, η ΝΔ, να βεβαιώσει, ασφαλώς, τους εταίρους μας ότι οι κυβερνητικές δεσμεύσεις (του Σύριζα) θα τηρηθούν. Αυτό ως συνέπεια της συνέχειας του κράτους. Τίποτε άλλο όμως. Και πάντως: Ουδέποτε η ΝΔ έπρεπε στην Βουλή να μετέχει της συζήτησης επί των νέων μνημονιακών δεσμών.
Στον μέσο πολίτη έμεινε η εικόνα της ΝΔ να συνεχίζει μνημονιακές της επιλογές. Επί πλέον, να τις επιβάλει και στον Σύριζα. Ακόμη, προεκλογικά, η ΝΔ αυτοπυροβολήθηκε. Ικετευτικά ζητούσε από τον Σύριζα σύμπραξη. Από τους εκλογείς ζητούσε εντολή συγκυβέρνησης με Σύριζα (!).
Και απέκτησε ό,τι επεδίωκε. Την δεύτερη, δηλαδή, θέση (!!!). Έτσι απλά εξηγείται η εξακολουθητική εκλογική αποτυχία της. Ταυτίσθηκε – δις – προς ό,τι έπρεπε ν΄ αποφύγει. Δηλαδή να εμφανίζεται επίμονα μνημονιακή.
Επίσης και δύναμη – απλώς – συμπληρωματική του Σύριζα. Διάλεξε ο κόσμος όποιον η ίδια η ΝΔ υπέδειξε ως πρωταγωνιστή. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι (!!!).
VII. Προφανώς η ΝΔ έχει υποκύψει στην κόπωση της Ιστορίας. Αιωνόβια κόμματα ουδέποτε υπήρξαν σ’ εμάς.
Σήμερα η χώρα στερείται κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου