To έχουμε γράψει πολλές φορές. Η χώρα δεν έχει σωτηρία. Έχει πολίτες έτοιμους να φάνε τον σανό απνευστί και πολιτικούς που είναι τόσο ψεύτες και απατεώνες που ακόμη και αλήθεια να πουν δεν τους βγαίνει.
Και την ώρα που η πατρίδα ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί και με μια σειρά από κινδύνους να είναι προ των πυλών, όλοι μας ασχολούμαστε με ανοησίες.
Ποιο είναι πρώτο θέμα στα μίντια αυτές τις ημέρες; Μα φυσικά ο… Πέτρος Κωστόπουλος και αν ξεβλάχεψε πολλούς με τα περιοδικά του.
Ασχολούνται όλοι με τον αποτυχημένο εκδότη της Ψαρούς την ώρα που ο Σουλτάνος είναι έτοιμος όχι να μας ξεβλαχέψει αλλά να μας αφελληνίσει.
Μας ενοχλούν οι δηλώσεις του, ότι θα μας βουλιάξει στο Αιγαίο και δεν μας ενοχλεί το γεγονός ότι όλες οι τουρκικές παραγωγές έχουν σαρώσει τη χώρα και οι Τούρκοι βγάζουν τρελά λεφτά στην Ελλάδα.
Ναι, κάνουμε ότι δεν μας ενοχλούν όταν μας λένε ότι μπορεί να πάμε για πόλεμο και δηλώνουμε έτοιμοι να πέσουμε στη φωτιά, αλλά ταυτόχρονα ετοιμαζόμαστε να πάμε να πιάσουμε τις ξαπλώστρες στη Μύκονο και δεν πάει να καεί το πελεκούδι.
Οι δε πολιτικοί ταγοί μας, μοιραίοι, άβουλοι αντάμα προσμένουν ένα θάμα. Αφάσιοι τύποι, με μισθό 8 χιλιάρικα και με τύπους σαν τον Φωκά να λένε ότι πρέπει να καεί το μπου…λο η Βουλή.
Και παράλληλα, να καταπίνουν τη Novartis και να ψηφίζουν υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια.
Όσο για την κυβέρνηση τι να πούμε; Τα βλέπουμε όλοι. Ψέμα στο ψέμα. Πάμε βουρ για επέκταση του μνημονίου, σκληρά μέτρα και πολυετή εποπτεία (όλα έργο Τσίπρα) και οι τύποι μας παραμυθιάζουν με καθαρές εξόδους και παράδεισους. Μέχρι και αυξήσεις μισθών από φέτος μας υποσχέθηκε ο Δραγασάκης. Έλεος, παίζουν με τις ζωές μας, με τη νοημοσύνη μας γιατί ξέρουν ότι είμαστε ίδιοι με αυτούς. Τέτοια η στάνη, τέτοιο γάλα βγάζει.
Που είναι ωρέ παιδιά τα οράματα για μια ισχυρή πατρίδα; Για μια Ελλάδα που θα είμαστε περήφανοι να λέμε ότι είναι η χώρα μας, κι όχι για τον ήλιο της, τον Παρθενώνα ή τη Μύκονό της;
Να είμαστε περήφανοι γιατί πάει μπροστά. Γιατί προοδεύει, γιατί έχε αισιόδοξους πολίτες. Γιατί επέστρεψαν οι 500 χιλιάδες που έφυγαν και οι άλλοι δεν σκέφτονται καν να φύγουν.
Θα γίνουν ποτέ όλα αυτά; Πολύ δύσκολο έως αδύνατο. Γιατί φταίμε κι εμείς, φταίνε κι αυτοί, φταίνε κι οι άλλοι.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου