«Έχοντας απελπιστεί πια από τα εγκόσμια, είπα στον εαυτό μου 'Έφη, τώρα είναι η στιγμή να πραγματοποιήσεις το μεγάλο βήμα στη ζωή σου, να κάνεις το άλμα και την...
υπέρβαση'. Κοίταξα για λίγη ώρα τα ωραία μου φορέματα, έριξα μια ματιά στους χρυσούς μου δίσκους και έλαβα την μεγάλη απόφαση. Πήρα τηλέφωνο την Ηγουμένη, της ανακοίνωσα την βαθιά μου επιθυμία και με παρέπεμψε σε μία άλλη μοναχή η οποία διεύθυνε ένα καινούργιο μοναστήρι, αρκετά χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα. Κλείδωσα το σπίτι, πήρα μόνο ένα βαλιτσάκι με κάποια απαραίτητα και κάλεσα ένα φίλο μου ο οποίος με πήγε κατευθείαν εκεί».
Έτσι απλά και λιτά περιγράφει στον δημοσιογράφο Γιάννη Χατζηγεωργίου το πως επέλεξε να κλειστεί σε μοναστήρι, στα πλαίσια συνέντευξης της για την κυπριακή εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος».
Το όλο περιστατικό συνέβη τέσσερα χρόνια πριν, την περίοδο της κόντρας της με τον Λάκη Λαζόπουλο «Ήταν τότε που ο Λάκης Λαζόπουλος ξεκίνησε να με ειρωνεύεται μέσα από την εκπομπή του, να κάνει όλα αυτά τα αίσχη εναντίον μου, να μου βιάζει την ψυχή. Ήταν η στιγμή εκείνη που πήρα από μόνη μου τηλέφωνο ένα βράδυ σε γυναικείο μοναστήρι, στην ευρύτερη περιοχή των ανατολικών προαστίων της Αθήνας, μίλησα με την Ηγουμένη, της είπα ποια είμαι και μου ανέφερε ότι 'ο δρόμος του Θεού είναι ανοιχτός για όλο τον κόσμο'».
Η Έφη Σαρρή δηλώνει πως, επί 4 εβδομάδες, πήγαινε κάθε απόγευμα σχεδόν στο συγκεκριμένο μοναστήρι και προσευχόταν «Όλες οι μοναχές που βρίσκονταν εκεί- καμιά εικοσαριά- με καλοδέχτηκαν, με φρόντισαν, μου έδωσαν να διαβάσω αποσπάσματα από την Αγία Γραφή παραπέμποντας με σε συγκεκριμένα χωρία, ενώ θυμάμαι πως η Ηγουμένη- μία Άγια γυναίκα, χωρίς υπερβολή- με είχε βάλει να μάθω απέξω την Β' Επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου, λέγοντάς μου πως αυτά τα λόγια θα πρέπει να γίνουν οδηγός μου στη ζωή. Μάλιστα, επειδή ήταν έξυπνη γυναίκα και διέθετε υψηλό χιούμορ, θυμάμαι ότι μου είχε πει χαρακτηριστικά: «Με τον ίδιο τρόπο που αποστήθιζες τα τραγούδια σου, έτσι θα το μάθεις κι αυτό».
Ενώ συγκεκριμένα για το πως προσαρμόστηκε στην μοναστηριακή ζωή δήλωσε «Το επόμενο κιόλας πρωί σηκώθηκα από τις 5:00 για να πάω στον όρθρο. Θραύση έκανα στη λειτουργία. Κάθισα πίσω από ένα στασίδι, άνοιξα κι εγώ το βιβλίο με την λειτουργία της ημέρας και συμμετείχα μαζί με τις αδελφές μου στους ψαλμούς. Η φωνή μου ξεχώριζε απ όλες. Στη συνέχεια, πήγα μαζί με μία αδελφή- η οποία ήταν κατά κάποιο τρόπο η υπεύθυνη μου στο Μοναστήρι, μέχρι να θεωρηθώ κανονική Μοναχή- σε ένα μεγάλο χωράφι για να μαζέψουμε ελιές. Δεν σου κρύβω ότι με δυσκόλεψε λίγο αυτό, γιατί ποτέ στη ζωή μου δεν είχα κάνει κάτι τέτοιο. Αλλά, μπροστά στη σωτηρία που αισθανόμουν σκεπτόμενη τα αιχμηρά δόντια του τηλεοπτικού δυνάστη μου, αυτό δεν ήταν τίποτα».
Ενώ όταν ρωτήθηκε για το ασυμβίβαστο το να επιμένει ότι πιστεύει, την ίδια στιγμή που τραγουδούσε στην πίστα, δηλώνει «Το ένα το έκανα για την επιβίωση μου και το άλλο για την ψυχή μου».
Όσον αφορά γιατί τελικά δεν έμεινε στο μοναστήρι, η Έφη Σαρρή λέει «Σε μία συζήτηση που είχαμε κάνει με την Ηγουμένη, μου είπε ότι θα πρέπει να παλέψω και να συναλλαγώ με τον κόσμο, ότι το Μοναστήρι θα ήταν πάντα εκεί για μένα, αλλά εγώ θα πρέπει να βρω το δρόμο μου σε αυτό που με πλήγωνε ανάμεσα στους ανθρώπους και να το λύσω. Πως η Μονή ήταν παρηγοριά για όσα ζούσα, αλλά δεν θα μπορούσε να γίνει η λύση της ζωής μου. Ήδη βρισκόμουν εκεί για περίπου 20 μέρες και, στη συνέχεια, μάζεψα τα πράγματά μου από το μικρό κελί που μοιραζόμουν με μία άλλη δόκιμη και επέστρεψα στο σπίτι μου στον Άλιμο».
Και για όσους δεν κατάλαβαν τον λόγο που η Σαρρή φόρεσε ράσα, να ακόμη μια δήλωση «Ο συγκεκριμένος άνθρωπος (σ.σ. Λάκης Λαζόπουλος) μου τσαλαπάτησε την ψυχή με το 'χιούμορ' του. Η Μονή ήταν η Ανάστασή μου».
Τέλος, η τελική είδηση (σαν να λέμε το τελικό χτύπημα) αφορά το cd με εκκλησιαστικούς ύμνους που έχει στα σκαριά «Το επόμενο μου cd θα παραπέμπει σε όλη αυτή τη συγκλονιστική εμπειρία που βίωσα.Θα είναι ένας συνδυασμός εκκλησιαστικών ύμνων με παλιά μου συγκλονιστικά σουξέ».
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου