Κατάγομαι από ένα μικρό χωριό της Μακεδονίας. Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια έλευσης των Αλβανών. Όλοι οι Έλληνες τους αγκάλιασαν αυτόματα, με συμπάθεια. Θυμάμαι ότι όλοι έδιναν ό,τι μπορούσαν σε κάποιους ανθρώπους, με τους οποίους δεν είχαμε πριν καμιά επαφή, αφού η Αλβανία ήταν το πιό κλειστό κράτος του κόσμου.
Το "ελληνικό φιλότιμο" και η ελληνική φιλοξενία, έβρισκαν τον ορισμό τους.
Δε νομίζω να αμφισβητεί κανείς τη θετική (αρχικά) στάση των Ελλήνων.
Κοντεύανε οι γονείς μας να μας αφήσουν χωρίς ...ρούχα, από την εθελούσια εκείνη φιλανθρωπία.
Από τότε άλλαξαν πολλά.
Αλλά βλέποντας αυτό το βιντεο, θα ήθελα να πιάσω έναν - έναν τους νεαρούς Αλβανούς, που μάλλον δεν έχουν παραστάσεις από την Αλβανία, προ 1992 και να τους ρωτήσω:
"...Γιατί τόσο μίσος, εναντίον μιας χώρας, που φιλοξένησε ένα εκατομμύριο πεινασμένους γονείς σας, πριν 15 χρόνια; Γιατί τόσος ενθουσιασμός, με το κάψιμο της Ελληνικής σημαίας; Τι σημαίνει, σημειολογικά, για σας το κάψιμο της Ελληνικής σημαίας; Τι νομίζετε πως καίτε, καίγοντας ένα κομάτι πανί;..."
http://taxalia.blogspot.com/2009/03/blog-post_6223.html
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου