[απόφοιτος-διδάκτωρ (phd)-ερευνήτρια της νομικής σχολής της Φερράρα]
Δεν θα ήθελα να σταθώ στην, για πολλοστή φορά , ανεπιτήδεια αντιπαραβολή του Ιταλού Πρωθυπουργού Silvio Berlusconi (δείτε το ως κάμπινγκ), αλλά να επικεντρωθώ σε δύο πράγματα, που, κατά τη γνώμη μου,τυγχάνουν περισσοτέρας σημασίας.
Σ’ αυτές τις δραματικές στιγμές που περνά η επαρχία του Abruzzo και ιδιαίτερα ο νομός της L’ Aquila ,μετά τον καταστρεπτικό σεισμό τα ξημερώματα της Δευτέρας και τις συνεχόμενες μετασεισμικές δονήσεις, με τις εικόνες βομβαρδισμένου τοπίου ,τους εκατοντάδες νεκρούς, τους χιλιάδες τραυματίες και αστέγους, προκαλεί εντύπωση η ετοιμότητα και η οργάνωση του κρατικού μηχανισμού της χώρας .
Από τις πρώτες κιόλας ώρες η εύθετη και έγκαιρη κινητοποίηση , η αποτελεσματική επιχειρησιακή επέμβαση, ο οργανωμένος συντονισμός όλων των θεσμικών φορέων και των σωστικών συνεργείων στην προσπάθεια ανεύρεσης των ατόμων μέσα από τα ερείπια ,την τακτοποίηση και συμπαράσταση των πληγέντων .
Άξια συγχαρητηρίων η Πολιτική Προστασία (Protezione Civile) για το έργο της, την οποία και εγκωμίασε, ως σύμβολο της Ιταλίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Giorgio Napolitano στην επίσκεψη του στις σεισμόπληκτες περιοχές.
Η ενοχλημένη στάση και ο αυστηρός τόνος του προς τους δημοσιογράφους «αφήστε με ήσυχο, εδώ δεν ήρθα για να φωτογραφηθώ,αλλά για να μιλήσω με τους ανθρώπους» επισημάνθηκε ιδιαίτερα από τα ΜΜΕ, ως μακράν απέχουσα από εκείνη του πρωθυπουργού. Επέρριψε ευθύνες (nessuno è senza colpa), αναφερόμενος στην αμέλεια, στην ανευθυνότητα και στην κερδοσκοπία κάποιων ανεξαρτήτου πολιτικής αποχρώσεως, για την κατασκευή οικοδομημάτων που δεν πληρούσαν τους αντισεισμικούς κανόνες δόμησης σε μια τέτοια περιοχή, τους παραβλεπόμενους ελέγχους και τις ελλιπείς εργασίες ενίσχυσης. Η κατάρρευση του νοσοκομειακού κτιρίου, της φοιτητικής εστίας ,πολυκατοικιών, εκκλησιών και μνημείων της ιταλικής πολιτιστικής κληρονομιάς δεν είναι αποτέλεσμα μονάχα του φονικού Εγκέλαδου.
Η απώλεια και η ανάσυρση των νεκρών ατόμων, αυτός ο υψηλός αριθμός θυμάτων, με τις τρομακτικές διαστάσεις που έχει πάρει, δεν είναι μόνο συνέπεια ενός φυσικού
φαινομένου.
Και μέσα στα άτομα που ανασύρθηκαν νεκρά από τα συντρίμμια της πολυκατοικίας και ο δικός μας ο Έλληνας φοιτητής Βασίλης Κουφολιάς…
O Βασίλης…ένας από εμάς…ένας από τους τόσους Έλληνες φοιτητές που ήρθαμε στην Ιταλία για να πραγματοποιήσουμε το όνειρο σπουδών…ένα όνειρο μέσα από μια δύσβατη πορεία, μια εμπειρία με ανάμεικτα συναισθήματα χαράς, λύπης, αγωνίας και τα τόσα χτυποκάρδια σε μια ξένη γη που μας δέχτηκε..οι αφηγήσεις,τα γέλια και τα κλάματα,τα πειράγματα για τη σχολή και την πόλη όπου φοιτούσε ο καθένας από εμάς κατά τη μαζική κατάβαση μας στην Ελλάδα, περιμένοντας το καράβι στο λιμάνι της Ancona…
Βασίλη…ο κλοιός των Ελλήνων, από το κάθε σημείο της Ιταλίας, σε είχαμε σφιχταγκαλιάσει και περιμέναμε με αγωνία να επιστρέψεις μεταξύ μας , το πάλεψες, το πάλεψες μέχρι την τελευταία στιγμή αλλά η εξέλιξη ήταν διαφορετική ….το δάκρυ μας κύλησε στο άκουσμα της είδησης του άδικου χαμού σου και με τα μηνύματα όλων των μελών των ομάδων (“ΜΑΤΡΙΚΟΛΑΣ” ΚΑΙ “ΗΜΑΣΤΑΝ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ”) ,που και εσύ ήσουν μέλος ,γεμίσαμε ιστοσελίδες…
Στους οικείους σου Βασίλη... στην τραγική φιγούρα της μητέρας σου, που μάζευε τις σημειώσεις σου μέσα από τα χαλάσματα, όλη μας τη συμπαράσταση,αγάπη και αλληλεγγύη.
Στην αδελφή σου Διονυσία και στα υπόλοιπα παιδιά ευχόμαστε κουράγιο και δύναμη,ώστε να μπορέσετε να συνέλθετε και να ξεπεράσετε το σοκ ,συνεχίζοντας την πορεία σας.
Και σε εσένα Βασίλη… Καλό σου Ταξίδι …θα είσαι πάντα στη μνήμη και στις καρδιές μας Buon Viaggio da tutti noi…il tuo ricordo sarà sempre nei nostri cuori!!
Dott.ssa Maria Amanatidou
Ricercatrice alla facoltà di Legge
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου