Ναρκωτικά: Μια ...εξομολόγηση.!

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα (26.06) Κατά των Ναρκωτικών, δημοσιεύουμε σήμερα μια συγκλονιστική εξομολόγηση ενός πρώην χρήστη ναρκωτικών, που περιέχεται στο βιβλίο του gianniotis με τίτλο:

Ν Α Ρ Κ Ω Τ Ι Κ Α

(Τα ...εκρηκτικά που σκοτώνουν)

--------------------------------

Αθανάσιος Ν*., ετών 38, από την Πάτρα, μόνιμος κάτοικος Μεταμόρφωσης Αττικής, ιδιωτικός υπάλληλος:

["…Στα 14 άρχισα περιστασιακά να κάνω χρήση χασίς, παρέα με δύο φίλους μου, το Σωτήρη και τον Ανδρέα που πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο. Ο Σωτήρης ήταν πολύ "αεράτος", από ευκατάστατη οικογένεια, χωρίς αναστολές ή φοβίες και διέθετε μεγάλη πειθώ, ενώ ο Ανδρέας ήταν κλειστός τύπος. Δεν ταιριάζαμε, αλλά επειδή μέναμε στην ίδια γειτονιά, κάναμε παρέα αναγκαστικά.
Ο Σωτήρης, παρά τη μικρή του ηλικία, είχε πολλές γνωριμίες κι' εγώ ένιωθα μειονεκτικά απέναντί του.
Κυκλοφορούσε με λεφτά στη τσέπη και τα κορίτσια τον "πηγαίνανε".
Μου είπε μια μέρα ότι δεν την "έβρισκε" με το χασίς, και μου έδειξε μία καρτέλα με χάπια που είχε μαζί του. Τον είδα να παίρνει δύο απ' αυτά, χωρίς νερό, και μου πρόσφερε κι' εμένα άλλα δύο. Δεν τον ρώτησα τίποτε για να μη φανεί ότι ήμουν άσχετος. Προσπάθησα να τα πάρω χωρίς νερό, αλλά δεν μπόρεσα και τα κράτησα πολύ ώρα στο στόμα μου. Ήταν πολύ πικρά, σαν δηλητήριο. Αναγκάστηκα να αγοράσω αναψυκτικό για να φύγει η πίκρα από το στόμα μου. Εκείνο που με ενδιέφερε περισσότερο ήταν να μη καταλάβει τίποτε ο Σωτήρης.
Και δεν κατάλαβε.!

Διαβάστε τη συνέχεια --->εδώ