Περί αλλαγής δόγματος και άλλων ...ανοησιών.!

Στο θέμα της τρομοκρατίας, η σκυτάλη της αμετροέπειας αλλάζει συνεχώς χεριά.

Οι του ΠΑΣΟΚ την παραδίδουν στη Νέα Δημοκρατία και τανάπαλιν.

Συμβαίνει ένα αποτρόπαιο γεγονός και αρχίζουν όλοι μαζί να βαράνε στον γάμο του καραγκιόζη, αν και είναι βέβαιο ότι ούτε έχουν μελετήσει το φαινόμενο, ούτε έχουν ποτέ εμβαθύνει σ’ αυτό.
Αφού, λοιπόν, ξεπεράσαμε τις τυμπανοκρουσίες τύπου "τελειώσαμε με την τρομοκρατία" με μια βιαστική παραδοχή περί "λανθασμένης εκτίμησης", αφού ακούσαμε ένα σωρό αμετροέπειες ειδικών, ήλθε η ώρα των Νεοδημοκρατών να προσθέσουν τις δικές τους… πινελιές.
Ο ένας είπε πως δεν έχουν γίνει όσα έπρεπε στον τομέα της δημόσιας τάξης, με αποτέλεσμα να χάσει ο πολίτης το αίσθημα της ασφάλειας.

Προφανώς μπέρδεψε την εγκληματικότητα με την τρομοκρατία.

Είναι γνωστό, όμως, ότι τα δύο αυτά φαινόμενα δεν έχουν μεγάλη σχέση.

Για παράδειγμα, όταν το 2002 "εξαρθρωνόταν" η τρομοκρατία, παρουσιαζόταν έξαρση εγκληματικότητας και οι εκθέσεις που έφθαναν στο γραφείο του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης έδειχναν εξαιρετικά μικρό αριθμό εξιχνιάσεων.
Άλλος πάλι υποστήριξε ότι πρέπει να αλλάξει το δόγμα που διέπει τον τρόπο δράσης της αστυνομίας και να γίνει αυτή πιο επιθετική.

Δεν περίμενε κανείς να γνωρίζουν το Δόγμα Μιτεράν, χάρη στην ηπιότητα του οποίου στάθηκε δυνατόν να περάσει πολλά ήρεμα χρόνια η Γαλλία.

Τρομάζει κανείς στη σκέψη ότι θα μπορούσαμε να είχαμε εικόνες μιας επιθετικής αστυνομίας που σπάει κεφάλια από τα επεισόδια της Αθήνας, τον περασμένο Δεκέμβριο.
Το δόγμα μιας επιθετικής αστυνομίας θα τις πρόσφερε αυτές τις εικόνες.

Και τότε, η τρομοκρατία, που πάντα αναζητά "δίκαιους στόχους", θα είχε εξασφαλίσει και την ηθική νομιμοποίηση και την αναγκαία κοινωνική ανοχή.
Ήταν από την αρχή σαφής η επιδίωξη να μετατραπούν οι αστυνομικοί σε "δίκαιους στόχους".

Και θα ήταν τρελός αυτός που θα προσέφερε αυτή τη "νομιμοποίηση".

Θα μου πείτε, τους σκοτώνουν το ίδιο.

Δεν είμαστε σίγουροι γι’ αυτό.

Δεν ξέρουμε πόσα ακόμη θύματα θα μετρούσαμε, αν είχε υιοθετηθεί το δόγμα της επιθετικής αστυνομίας.

Και επιτέλους, η βία δεν αντιμετωπίζεται με βία.

Σ. Βούλτεψη