Πού ακούστηκε επανάσταση;

- όπου δεν ξεχωρίζεις τον επαναστατημένο από την άρχουσα τάξη, αφού στελέχη της πολιτικής και των αρχών συμφωνούν για το δίκαιο του αγώνα των επαναστατών.

- Τα ΜΜΕ πλέκουν διθυράμβους προς τους επαναστάτες και εν χορω τραγουδούν εμβατήρια και αποδέχονται σιωπηλά η συγκεκαλυμμένα τις επαναστατικές τους ενέργειες.

- Το βαρύ χέρι της άρχουσας τάξης (δυνάμεις ασφαλείας ) ύστερα από χειρουργικές επεμβάσεις και χρήση υπερδόσεων φαρμακερής φρασεολογίας έχει καταστεί παράλυτο.

- Οι πολιτικοί παράγοντες καθώς και οι μεγαλοδημοσιογραφοι πνέουν μένεα εναντίον αυτών που τολμούν να αντιτάξουν επιχειρήματα και στοιχειώδη κοινή λογική.

- Οι επαναστάτες αφού έχουν νικήσει καταλύσει και λεηλατήσει δεν τολμούν να βάλουν χέρι στην εξουσια, να μπουν εν τέλει στην βουλή ρε παιδιά.

- Οι επαναστατικές και αριστερίζουσες απόψεις έχουν κατακλύσει κάθε χώρο (σχολεία πανεπιστήμια ΜΜΕ...). Παρά ταύτα, δεν μπορούν να δώσουν το τελικό χτύπημα στο σύστημα για τον απλούστατο λόγο ότι οι ίδιοι χώροι είναι το σύστημα που χτυπούν και προσπαθούν να καταλύσουν.

- Δεν θέλουν τελικά την εξουσία (πλην του ΚΚΕ ) διότι τότε θα πρέπει να κυβερνήσουν και να αποδείξουν την αρτιότητα των λύσεων που προτείνει η ιδεολογία τους και εκεί είναι που βρίσκονται σε αδιέξοδο. Λύση λοιπόν σε αυτό για τους χώρους αυτούς που σημειωτέον αποτελούνται από αβροδίαιτους ανθρώπους που φέρουν όμως επαναστατικές απόψεις, είναι μια εκ του μακροθεν στάση άρνησης και υπερθεματισμός. Μπορούν έτσι ανώδυνα να υπαγορεύουν την εξουσία και όχι να την ασκούν ασκώντας πιέσεις και εκβιαστικά διλλήματα (πχ άσυλο ...) σε μια μορφή πολιτεύματος τύπου πλαδαρής υπέρβαρης και δυσκίνητης δημοκρατίας που τελικά έχει εκφυλιστεί σε τυραννικό καθεστώς για την πλειοψηφία των πολιτών του, οι οποίοι εκόντες άκοντες παρακολουθούν αποσβολωμένοι.

ΙΙΤ