Άσχετα με όσα λέγονται στη Βουλή, στο θεσμικά κρίσιμο τριήμερο της συζήτησης για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, η πολιτική ζωή του τόπου κινείται στους ίδιους ακριβώς άξονες που η κοινωνία των πολιτών καταδίκασε ηχηρά το 2004 και το 2009.
Αυτό είναι τραγικό και προφητικό για όσα δεινά θα ακολουθήσουν.
Στη Βουλή λέγονται πολλά, αλλά τίποτα πραγματικά χρήσιμο.
Λέγεται η κατάσταση της οικονομίας σαν να μην την ξέραμε και από την προηγούμενη και από τη νέα κυβέρνηση.
Έχει, βέβαια, μετονομασθεί η "καμένη γη" σε "δημοσιονομική εκτροπή", αλλά δεν μας λένε με ποια μέτρα σκέπτονται να την αντιμετωπίσουν, και ασφαλώς αν έχουν ήδη αποφασίσει αυτά τα μέτρα.
Οι νέοι άρχοντες επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους και τους προγόνους τους.
Μας μιλούν πολύ για το γνωστό πρόβλημα και καθόλου για τις πρακτικές λύσεις του.
Δεν μας λένε:
Αν θα πουληθούν και οι άλλοι δύο προβλήτες του Πειραιά στους Κινέζους, ή αν θα διωχτούν οι Κινέζοι από το λιμάνι, με μοχλό τους ελάχιστους, υπερπρονομιούχους λιμενεργάτες.
Αν έχουν βρει τρόπο να σταματήσουν την επιδημία των καταλήψεων στα σχολεία που μόλις άρχισαν για να βγάλουν από την αναξιοπιστία τη δημόσια παιδεία και από την αμάθεια τα παιδιά της Ελλάδας.
Αν θα μας οδηγήσουν σε μεγαλύτερη φτώχεια και μη ανεκτή ανέχεια με τα σκληρά μέτρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση τους καλεί να πάρουν, επειδή μέχρι τώρα μας χάιδευαν τ’ αυτιά και τους στρογγυλοκαθισμένους σε δανεικά μεταξωτά μαξιλάρια πισινούς μας.
Αν θα μείνουν οι Γερμανοί στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ή αν έχουν βρει άλλους για να τους αντικαταστήσουν, αφού πρακτικά διώχνουν αυτούς που τώρα τα λειτουργούν. Αν κάποτε πουν στον εργαζόμενο ότι πρέπει να διασφαλίζει τη συνέχιση της δουλειάς του και όχι μόνο τις διεκδικήσεις του, που σε λίγο απευθύνονται σε… κλειστά εργοτάξια και οδηγούν σε μεγαλύτερη απόγνωση.
Αν έχουν σκοπό και συγκεκριμένα μέτρα να κάνουν το ΙΚΑ να δουλεύει για τους ασφαλισμένους του και όχι για τους υπαλλήλους του.
Και, κυρίως, αν η Ελλάδα σε λίγο θα μπορεί να δανείζεται από έξω, έστω και με υψηλά επιτόκια.
Κακή αρχή, χειρότερο το τέλος και ας μας πουν Κασσάνδρες.
Κ.Σ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου