Αυτή τη φορά οι "νταβάδες" και το παρακράτος, όχι μόνο δεν κατόρθωσαν να επιβάλουν την πολιτική λύση που ήθελαν, αλλά υπέστησαν συντριπτική ήττα μεγάλης ιστορικής σημασίας.Το Βατερλό τους αποτυπώθηκε στις μαυροφόρες ύαινες των ΜΜΕ και ιδιαίτερα του Μεγάλου Καναλιού.
Μόνο τα πρόσωπα να έβλεπε κανείς των παρουσιαστών του Mega θα ένιωθε τους εσωτερικούς τους θρήνους…
Η συντριβή των "νταβάδων" και των ποικίλων παρακρατικών μηχανισμών (ο μητσοτακισμός αποτελεί θεμελιακό λίθο αυτών των μηχανισμών) επαληθεύει το ιστορικό θεώρημα:
Όταν μπαίνουν σε κίνηση οι λαϊκές μάζες καταρρέουν οι μηχανισμοί.
Το ανώτατο παράδειγμα αυτού του ιστορικού θεωρήματος είναι η Επανάσταση:
Το κράτος και οι ποικίλοι μηχανισμοί όχι μόνο στέκονται ανίσχυροι, αλλά καταρρέουν με πάταγο.
Τίποτα δεν στάθηκε δυνατόν να συγκρατήσει το κοινωνικό ρεύμα Σαμαρά:
α). Ούτε ο 
Ψωμιάδης που μπήκε «σφήνα» για να ανακάμψει το ρεύμα και να δώσει ζωή στην Ντόρα…
Ψωμιάδης που μπήκε «σφήνα» για να ανακάμψει το ρεύμα και να δώσει ζωή στην Ντόρα… β). Ούτε το μίνι «πραξικόπημα» της «πτώσης του συστήματος». Όσοι γνωρίζουν την ελληνική ιστορία και τη δράση του παρακράτους μπορεί να το αντιληφθούν αυτό. Στήθηκε ένα «οδόφραγμα» ανάσχεσης της λαϊκής ορμής… Και εδώ, όμως, οι τεχνοκράτες της εξουσίας δεν υπολόγισαν σωστά. Όταν κοχλάζει ο κοινωνικός θυμός κανένα εμπόδιο και καμιά ταλαιπωρία δεν τον σταματά. Οι γνωστές τέτοιες παρακρατικές συνταγές έχουν επιτυχία μόνο όταν κόσμος δεν ελπίζει και «σέρνεται» με βαριά βήματα. Όταν όμως υπάρχει «κοινωνικό ρεύμα» σημαίνει ότι υπάρχει «ρεύμα ελπίδας», έστω απατηλό…
γ). Οι παρακρατικές νοθείες τύπου Ζωγιανών και οργανωμένων «ορδών» τσιγκάνων που οδηγήθηκαν στις κάλπες, καθώς και κρούσματα κατευθυνόμενων ψηφοφόρων του Καρατζαφέρη…
ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να αναχαιτίσει την οργισμένη ελπίδα της κοινωνίας και της λαϊκής βάσης.
Και αυτό δεν μπορεί να το καταλάβουν ΠΟΤΕ οι ποικίλοι μηχανισμοί:
παλαιοκομματικά φέουδα, «νταβάδες» και οι «μπράβοι» τους, καθώς και το πολυπλόκαμο παρακράτος. Οι μηχανισμοί νιώθουν κυρίαρχοι και άτρωτοι, ακριβώς γιατί στα μεγαλύτερα ιστορικά διαστήματα επιβάλουν τις λύσεις τους. Έχουν «εθιστεί» να αντικρίζουν τα πράγματα με όρους μηχανισμών, να περιφρονούν την κοινωνία και να «κλείνουν» τις λαϊκές διεργασίες σε κουτάκια συσκευασμένων «εμπορευμάτων»…
Οι μηχανισμοί είναι τυφλοί και κουφοί. Ποτέ δεν μπορούν να δούνε και να ακούσουν τους υπόγειους κραδασμούς των κοινωνικών διεργασιών. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι τα υπόγεια ρυάκια της κοινωνίας, κάτω από ορισμένες συνθήκες γίνονται χείμαρρος. Αν υπάρξει το σπίρτο της πυροδότησης εκρήγνυνται τα εκρηκτικά υλικά που συσσωρεύονται πιεστικά στα σπλάχνα των κοινωνιών…
Το παρακράτος σε όλες τις ποικιλίες του μπορεί να απλώνεται σαν «ιστός της αράχνης» πάνω από την κοινωνία, να αιχμαλωτίζει πολλούς και να εκβιάζει ακόμα περισσότερους, αλλά δεν μπορεί ΠΟΤΕ να ελέγξει τη σκέψη, το φρόνημα και τις ψυχολογικές διαθέσεις που γεννιούνται από την αντικειμενική και πολιτική πραγματικότητα.
Έτσι όταν εκδηλωθεί η κοινωνική οργή τότε οι «ελεγχόμενοι» παύουν να είναι «ελεγχόμενοι»: στασιάζουν και αυτοί…
Έτσι γινόταν και έτσι θα γίνεται:
Η ιστορία το διδάσκει και το επαληθεύει…
Η συντριπτική ήττα αυτών των μηχανισμών αποτελεί μια «επαναστατική» τομή στα ελληνικά μας πράγματα.
Αυτή η μεγάλη ήττα της Ντόρας (των μηχανισμών) και η σαρωτική Νίκη του Αντώνη Σαμαρά (ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο Σαμαράς δεν αναιρεί σε τίποτα την καθεστωτική λογική) προκαλεί ένα ρεύμα «εθνικής ανάτασης», το οποίο θα προκαλέσει με τη σειρά του αλυσιδωτές «ανατροπές» σε όλη την κοινωνία και σε όλα τα κόμματα.
Αυτή η «εθνική ελπίδα» είναι καταλυτικός παράγοντας σήμερα που το «εθνικό» βρίσκεται υπό διωγμό και λοιδορείται ανηλεώς. Τέτοια σπέρματα «εθνικής ανάτασης» υπάρχουν σε όλα τα κόμματα και κυρίως στο ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη θα είναι τρομακτικά δύσκολο αυτή η μαζική «εθνική διάθεση ελπίδας» να στιγματιστεί σαν «σκιάχτρο» εθνικισμού, όπως είχαν κατασκευάσει, γιʼ αυτό το σκοπό, τον Καρατζαφέρη. Αυτό θα επιφέρει μεγάλες ρωγμές σε όλα τα κόμματα και θα φέρει την καθεστωτική «αριστερά», (του «αντιεθνικισμού» και των επιδοτούμενων «δορυφόρων»), σε δεινή θέση.
Από αυτή την άποψη η νίκη του Αντώνη Σαμαρά είναι ιστορικής σημασίας. Φυσικά ΟΧΙ αυταπάτες!!!
Αλλά ας μην αρχίσουμε, όμως, από σήμερα την κριτική…
Ο Σαμαράς έχει κάθε δικαίωμα να αισθάνεται πανίσχυρος, σαν πρώτος αρχηγός της ΝΔ εκλεγμένος από τη βάση. Από μια βάση που μέχρι τώρα τη θυμούνταν μόνο στις εθνικές εκλογές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη, ο Παπανδρέου, που αποτελεί το μόνο πολιτικό απομεινάρι της οικογενειοκρατίας στην Ελλάδα, μάλλον δε θα αισθάνεται και τόσο άνετα σήμερα...
Δηλαδή ο Σαμαράς δεν είναι από τζάκι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλοι εσεις που καλοπροαίρετα πιστεύω, βλέπετε με συμπάθεια την Ντόρα, κάνετε ένα τρομερό λάθος. Η Ντόρα είναι το ωραίο πρόσωπο ενός εφιάλτη που δεν λέει να τελειώσει, ένα πολιτικό παράσιτο τεραστίων διαστάσεων. Ενα συνδικάτο εγκληματος με χαρακτηριστικά κολομβιανής μαφίας, με στρατευμένους κακοποιούς κυρίως από τα ορεινά χωριά της Κρήτης, με μηχανισμούς πολιτικού εκβιασμού της αγαπημένης μας πατρίδας, με στρατευμένους αχυρανθρώπους προωθημένους σε υψηλές πολιτειακές θέσεις για να προωθούν με την σειρά τους τις εντολές του Μητσοτάκη...Η Ντόρα είναι το ωραίο πρόσωπο ενός πολιτικού καρκίνου..Αν είχατε αντίληψη του φαινομένου, θα ξορκίζατε τον Μητσοτακισμό με τον απήγανο, όπως τον διάβολο...Οι ομοιότητες του Μητσοτάκη με τον Πάμπλο Εσκομπάρ είναι εντυπωσιακές.. Οσο για εσας σιχαμένα καθήκια, πιστολέρο του εσκομπαρ, που νιώθετε οτι κάτι είσαστε επειδή φιλήσατε το χέρι του αρχινονού, σας εύχομαι αργό και οδυνηρό τέλος..Σκουπίδια..βαρδουλατσιδες και στραταριδατσιδες......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήστε τις κακίες δώθε και κοίθε, ο Σαμαράς είναι η ίδια η Ελλάδα την θριαμβευτική νίκη του Σαμαρά έχουμε δικαίωμα να την γιορτάσουμε όλοι μας άν θεωρούμε τον εαυτό μας Έλληνα. Πρώτα ο Σαμαράς και μετά η Ελλάδα αλίμονο μας να λέμε οτι αγαπάμε την χώρα μας και να μήν υποστηρίζουμε τον Αντώνη Σαμαρά είμαστε οι μέγιστοι υποκριτές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθήκον μας τώρα όλοι μαζί με πρώτον αυτός ο τεράστιος Έλληνας που έχουμε για αρχηγό ο μέγιστος απο την εποχή του Κολοκοτρώνη να ανατρέψουμε την μισελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που μας κάθησε ξανά στο σβέρκο.
"Αυτή τη φορά οι "νταβάδες" και το παρακράτος, όχι μόνο δεν κατόρθωσαν να επιβάλουν την πολιτική λύση που ήθελαν...."!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΟΜΙΖΕΙΣ!!!!!
Κατα τα άλλα αυτή την ενότητα θέλεις Γιαννιώτη; "...... Η Ντόρα είναι το ωραίο πρόσωπο ενός εφιάλτη που δεν λέει να τελειώσει, ένα πολιτικό παράσιτο τεραστίων διαστάσεων. Ενα συνδικάτο εγκληματος με χαρακτηριστικά κολομβιανής μαφίας, με στρατευμένους κακοποιούς κυρίως από τα ορεινά χωριά της Κρήτης, με μηχανισμούς πολιτικού εκβιασμού της αγαπημένης μας πατρίδας, με στρατευμένους αχυρανθρώπους προωθημένους σε υψηλές πολιτειακές θέσεις για να προωθούν με την σειρά τους τις εντολές του Μητσοτάκη...Η Ντόρα είναι το ωραίο πρόσωπο ενός πολιτικού καρκίνου..Αν είχατε αντίληψη του φαινομένου, θα ξορκίζατε τον Μητσοτακισμό με τον απήγανο, όπως τον διάβολο...Οι ομοιότητες του Μητσοτάκη με τον Πάμπλο Εσκομπάρ είναι εντυπωσιακές.. "