Γράφει ο Γεώργιος Μπενέας...
Φίλες και φίλοι,
Δε βλάπτει που και που να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στο μακρινό αλλά και το πρόσφατο παρελθόν.
Να βλέπουμε τα λάθη και τις επιτυχίες, τις παραλήψεις αλλά και τις αποκλειστικότητες.Το αντίθετο μάλιστα, θα έλεγα ότι επιβάλλεται μια και ζούμε σε μια χώρα που οι άνθρωποι εύκολα παρεξηγούν και ακόμα πιο εύκολα παραβλέπουν.
Φίλες και φίλοι,
Έχει ξεκινήσει η διαδικασία εκλογής νέου προέδρου της Ν.Δ.
Οι μηχανισμοί, οι ίντριγκες, οι οικογένειες, τα πολιτικά τζάκια, μίλησαν !
Τώρα ήρθε η δική μας η σειρά να μιλήσουμε στις κάλπες, ήρθε η ώρα της ευθύνης, η ώρα της ανατροπής.Κάποιοι, τελευταία διαπίστωσαν με έκπληξη (;) πως δεν έχουν να κάνουν πλέον με «πρόβατα» και πήραν (;) τα εκκωφαντικά μηνύματα των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων. (Δημοτικές, Ευρωεκλογές, Εθνικές κ.α.)
Παλιοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Μην κάνετε τη χάρη στα ΜΜΕ, μην κάνετε τη χάρη στο οικονομικό κατεστημένο, μην κάνετε τη χάρη στα ξένα κέντρα αποφάσεων, μην κάνετε τη χάρη σ’ αυτό το ανομοιογενές συνονθύλευμα συμφερόντων.Όταν αμερικάνοι, τούρκοι, σκοπιανοί, έχουν άποψη για το ποιος πρέπει να είναι ο ηγέτης σου, εσύ πρέπει να έχεις πάντα την αντίθετη άποψη.
Οι ετερόκλητες συμμαχίες και οι εκβιασμοί που λαμβάνουν χώρα εν όψει της εκλογής ηγεσίας στη Ν.Δ. πρέπει να σας προβληματίσουν και να σας πεισμώσουν.
Το διακύβευμα δεν είναι το πότε, ή πώς, ή πόσο γρήγορα θα ξαναέρθουμε στην εξουσία, αλλά το πώς θα τη διαχειριστούμε όταν έρθουμε, το πώς δεν θα ξανά αποτελέσουμε κυβερνητική παρένθεση, το πώς δεν θα λοιδορηθούμε και δεν θα διαπομπευθούμε, το πώς δεν θα ξανά βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να απολογούμαστε για λογαριασμό άθλιων καρεκλοκένταυρων.
Γι’ αυτό μην υποκύπτεται σε ψευτοδιλήμματα και μη χαρίζεται αυτό που σας ανήκει.
Η παράταξη είναι δικιά μας και είμαστε περήφανοι γι αυτήν.
Έχει ταυτότητα και δεν είναι πότε «φιλελεύθερη», πότε «μεσαίος χώρος», πότε «κεντρώος ή κεντροδεξιός» ή οτιδήποτε άλλο εφήμερο και «πιασάρικο» εφευρίσκουν οι διάφοροι λούληδες, αυλικοί.Εμπρός λοιπόν να αναδείξουμε την πραγματική μας ταυτότητα, τη διαφορετικότητά μας από τον αντίπαλο, την αξιόπιστη οικονομική, λαϊκή και πατριωτική πρότασή μας.
Το έκαναν όλοι οι Ευρωπαίοι ομοϊδεάτες μας και αποτελούν κυρίαρχη πολιτική πρόταση, ρίχνοντας στο καναβάτσο τους σοσιαλιστές.
Οι σοσιαλιστές (;) ευδοκιμούν στην Ελλάδα γιατί εμείς έχουμε φοβικά σύνδρομα, γιατί δεν λέμε (και δεν κάνουμε όποτε μας δίνεται η ευκαιρία) αυτό που πραγματικά είμαστε.
Ναι είμαστε (;) η Δεξιά !
Φίλες και φίλοι κάτι ακόμα,
Εξήντα χρόνια στο ίδιο έργο θεατές !
Ο Παπανδρέου ο 3ος, πήρε τη σκυτάλη από τον Καραμανλή τον 2ο, για να τη δώσει στη Μητσοτάκη τη 2η;;;
Εξήντα χρόνια τα ίδια επιχειρήματα, τα ίδια πρόσωπα, οι ίδιες πολιτικές υποσχέσεις…
Φτάνει πια,
Εμπρός λοιπόν με τον Αντώνη Σαμαρά,
«Ο δρόμος άνοιξε. Μαζί θα τον προχωρήσουμε. Θα ξαναβρούμε την ελπίδα. Θα ξαναγίνουμε η ελπίδα της Ελλάδας. Και μαζί θα φτιάξουμε την Ελλάδα της ελπίδας.»
Αν έχεις γνωρίσει τον Αντώνη από κοντά είναι λογικό να τα γράφεις όλα αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν τον έχεις γνωρίσει, είναι ακόμα σημαντικότερο γιατί δείχνει ότι αυτό εισπράτει ο κόσμος από αυτόν.
Προσωπικά καταθέτω ότι τον γνώρισα προσφάτως όταν αυθορμήτως πήγα στο γραφείο του αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές και έτυχε να είναι εκεί. Διαπίστωσα λοιπόν τα εξής:
1. Είδα, την παντελή απουσία στημένου πολιτικού που σε χαιρετάει απλά γιατί έτσι πρέπει.
2. Είδα, τον γνήσιο αυθορμητισμό και την απλότητα χωρίς ίχνος υπεροψίας.
3. Είδα, να τα έχει λίγο "χαμένα" γιατί δεν περίμενε τέτοια στήριξη από τον κόσμο (Ο άνθρωπος για αυτές τις εξελίξεις ήταν εντελώς απροετοίμαστος, όχι σαν μερικές -μερικές που είχαν στήσει μηχανισμούς χρόνια, περιμένοντας την μεγάλη μέρα...).
4.Είδα, ότι όταν τον αποκάλεσα κ. Σαμαρά μου είπε με μιά ευγένεια αλλά συγχρόνως και φιλικότητα σαν να ήταν χρόνια φίλος μου, "μπορώ να σου μιλάω στον ενικό και να με λές Αντώνη?"
5. Είδα, πρώτη φορά πολιτικό να κάθεται να ακούει με προσοχή τον συνομιλητή, να κάνει ερωτήσεις προσπαθώντας να πάρει τα μηνύματα της βάσης, να εκφράζεται σαν να είσαι δικός του άνθρωπος που σε εμπιστεύεται. Αυτό μου έβγαλε μία αγνότητα που όχι μόνο οι πολιτικοί δεν έχουνε ούτε ο απλός κόσμος.
6. Είδα, τους συνεργάτες του, ακριβώς το ίδιο στύλ με αυτόν. Καμμία επιτήδευση.
7. Είδα, τον πατριώτη ιδεολόγο που θέλει να δώσει μάχες για την πατρίδα του.
Τελευταίο και πιο σημαντικό, άκουγα όλους να τον αποκαλούν Αντώνη και να μην ξέρει ποιόν να πρωτοαγκαλιάσει!!!
Να κάνει σαν μικρό παιδί.
Του εύχομαι μέσα από την ψυχή μου να κερδίσει την μάχη της εκλογής και να είναι ο επομένος πρόεδρος της Ν.Δ. γιατί του αξίζει και του αξίζει γιατί δεν έχει καμμία σχέση με τους αλλούς πολιτικούς που ξέρουμε γι΄αυτό και έχει φανατικούς φίλους και όχι οπαδούς ή υποτακτικούς.
Υ.Γ. Περάστε μία βόλτα από τα γραφεία του και θα διαπιστώσετε όλα τα παραπάνω