Υπέρ του Αρχιεπισκόπου το "σύστημα"

Το ορθόδοξο ποίμνιο, παρακολουθεί με αποτροπιασμό τα πολιτικά παιχνίδια και την ταύτιση της «αριστεράς του Κυρίου» με την κυβέρνηση, ανησυχώντας για την απαξίωση της Εκκλησίας. «Ευλογημένη συνεργασία Κράτους και Εκκλησίας». Ο χθεσινός τίτλος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Το Βήμα», μιλάει από μόνος του. Η ανοικτή (δηλαδή «δορυφορικού» τύπου) συνεργασία του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν ενοχλεί καθόλου τον «προοδευτικό» Τύπο.

Αντίθετα, επικροτείται με πρωτοσέλιδα. Στο υπουργικό συμβούλιο παραβρέθηκε ο Αρχιεπίσκοπος (πως λέμε χωρισμός Εκκλησίας-Κράτους;), κάτι που είχε να γίνει, σύμφωνα με «Το Βήμα», από το... 1833!

Παράλληλα, επιδόθηκε πρόσκληση στον εθνομηδενιστή πρωθυπουργό της χώρας, τον άνθρωπο που προωθεί το σχέδιο για την οικονομική αφαίμαξη της Εκκλησίας και τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, στο πλαίσιο της προσπάθειας θρησκευτικού αποχρωματισμού της χώρας, να παραστεί στη Σύνοδο!

Πέφτει πολύ δούλεμα

Γέλασα και με τον ευρηματικό τίτλο σε άρθρο του ιστολογίου Πύργος News (pyrgos-news.blogspot.com), «Λέτε να δούμε και τον Άνθιμο στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου για το Μακεδονικό;». Όχι, δεν θα τον δούμε εκεί.

Ο Άνθιμος θεωρείται «εθνικιστής» και «αντιδραστικός» από τον προοδευτικό Τύπο της χώρας και δεν «δικαιούται να ομιλεί» (σε αυτή τη χώρα δικαιούνται να ομιλούν μόνο οι αριστεροί), όπως θεωρείτο και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Τον οποίο κάποιοι, σχεδόν πάντα εξ αριστερών ορμόμενοι, ήθελαν «περιορισμένο» στα ποιμαντικά του καθήκοντα.

Φαίνεται όμως ότι το ίδιο δεν ισχύει για τον νυν Αρχιεπίσκοπο, τον αγαπημένο ιεράρχη του «συστήματος». Απύθμενη υποκρισία...

Φυσικά, όλα εξηγούνται: δεν τους ενοχλούν στην αριστερά τα πρόσωπα ή τα αξιώματα. Κοιτούν την ουσία: τις απόψεις. Η στάση που τήρησε ο Μακαριότατος στη διάρκεια των περσινών επεισοδίων, παρά τις επιθέσεις (βομβιστικές & εμπρηστικές) σε εκκλησίες (σε Αθήνα, όπου βεβηλώθηκε η Μητρόπολη και σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη), ευχαρίστησε την αριστερά.

Όπως την ευχαρίστησε και η δήλωσή του (που εξαγρίωσε τη Δεξιά, που δεν καίει ναούς αλλά τους σέβεται και τους προστατεύει, άσχετα αν θρησκεύεται ή όχι...), σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», ότι «οι αριστεροί είναι πιο πιστοί απ' τους δεξιούς». Έτσι νομίζει ο άνθρωπος, έτσι λέει...

Πολιτική επικοινωνία δια της Εκκλησίας

Πολιτική επικοινωνία κάνει το ΠΑΣΟΚ και την κάνει καλά, χρησιμοποιώντας την Αρχιεπισκοπή. Ο πρωθυπουργός της χώρας, ζητά τη βοήθεια της Εκκλησίας για να περάσει και να «νομιμοποιήσει» στη συνείδηση του κόσμου τα (αντεθνικά και καταστροφικά) μέτρα του υπέρ των μεταναστών.

Η επίκληση της ανθρωπιστικής αλληλεγγύης και του χριστιανικού μας καθήκοντος για την περίθαλψη όλων όσων καταφτάνουν εδώ (χωρίς παράλληλα να έχουμε καταγγείλει τα απίστευτα δεινά που υφίστανται οι χριστιανοί σε χώρες του Τρίτου Κόσμου), θα «νομιμοποιήσουν» τις ενέργειες του ΠΑΣΟΚ (πιστεύουν στην Ιπποκράτους), που στοχεύουν καθαρά στην υπονόμευση του εθνικού κορμού και τη μετατροπή της κοινωνίας μας σε πολυεθνικό σκουπιδοτενεκέ.

Και πρέπει στην Ιπποκράτους να βρεθούν τρόποι να αμβλυνθούν οι θεωρούμενες από την αριστερά «συντηρητικές» αντιδράσεις της κοινωνίας. Τι καλύτερο από το να αναλάβει αυτή τη δουλειά η (αλωμένη από τους οικουμενιστές και τους διεθνιστές) Εκκλησία;

Η μεγάλη διαφορά...

Τι θυμηθήκαμε... Ένα κήρυγμα του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, στην Αγία Τριάδα Χολαργού, τον Μάιο του 2007: «Μας λένε Έλληνες αυτοί που θέλουν να γίνουμε ένα με όλον τον κόσμο, να γίνουμε οικουμενικοί. Επειδή είμαστε ορθόδοξοι, μπορούμε να είμαστε οικουμενικοί, αλλά ταυτόχρονα και Έλληνες».

Άντε να τα πει σήμερα κάποιος αυτά στην Αρχιεπισκοπή... «Πολιτικολογεί χωρίς όρια, ενθυμούμενος, πιθανώς, το ρόλο του ως η Δεξιά του Κυρίου... Οι ευθύνες των ηγεσιών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλες, γιατί επιτρέπουν το θεσμικό θερμοκήπιο για την ασυδοσία και τον ιδιότυπο πολιτικό ρόλο του κ. Χριστόδουλου.

Επικαλούμενοι το πολιτικό κόστος στη σχετική συζήτηση της συνταγματικής αναθεώρησης και διαχρονικά, επιλέγουν να κρατούν τον τόπο μας και την πολιτική ζωή δέσμια συντηρητικών ταυτίσεων κράτους - Εκκλησίας, που ιστορικά μόνο δεινά επέφεραν», είχε πει τότε ο ΣΥΝ, με σχετική ανακοίνωσή του. Τους ενοχλούσε η προσήλωσή του στα εθνικά ιδεώδη, η ακτινοβολία του. Τώρα, παρά την εμπλοκή στα κοινά, άκρα του τάφου σιωπή...

Και κάτι τελευταίο: κάποια «προοδευτική», με ειδίκευση στις επιθέσεις κατά του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, είχε γράψει το 2003 έναν λίβελλο για την Εκκλησία, αναφερόμενη στο «ξεκοκάλισμα των περιζήτητων ευρωπαϊκών κονδυλίων, στο οποίο οι ημέτεροι απόγονοι της βυζαντινής ελληνορθοδοξίας με τόση σπουδή επιδίδονται». Λαμβανομένων αυτών που ζητά ανοικτά σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος, έχουν κάτι να πουν;

Νίκος Χιδίρογλου