Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Έλεος πια με τους λουφαδόρους της ΑΔΕΔΥ! Έλεος!!!

Εντάξει, σε μερικά πράγματα είμαστε απροσάρμοστοι. Δεν πρόκειται να προσαρμοστούμε στον εξευγενισμένο σταλινισμό, στην εξόφλαθμη τεμπελιά, στην αντικοινωνική συμπεριφορά. Δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε, ούτε να κλείσουμε τα μάτια.
Όλοι γνωρίζουμε την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Ας αφήσουμε το ποιος φταίει, δεν είναι της ώρας. Της ώρας είναι η πανστρατιά, για να ξανακάνουμε την οικονομία μας υγιή, για να ανεβάσουμε όλοι μαζί το βιοτικό επίπεδο το δικό μας, για να παραδώσουμε καλύτερες συνθήκες ζωής στα παιδιά μας.
Κι ενώ όλοι πρέπει να εργαστούμε περισσότερο, όλοι να προσπαθήσουμε περισσότερο, όλοι να βάλουμε ένα λιθαράκι στην ανόρθωση της οικονομίας του τόπου μας, κάποιοι αποφάσισαν, λέει, να κάνουν ..."συλλαλητήριο" για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Κι αμέσως, η ..."ηγεσία" της ΑΔΕΔΥ, οι βολεμένοι συνδικάλες των "ρετιρέ", αυτοί που για εργασία τους έχουν τον συνδικαλισμό, κήρυξαν, σε αυτή τη συγκυρία για τον τόπο μας, στάση εργασίας τη Δευτέρα από τις 12 το μεσημέρι έως τη λήξη του ωραρίου!
Το ίδιο κάνει και η ΟΛΜΕ, που αντί να διδάσκει τα παιδιά μας γράμματα, τρέχει στα συλλαλητήρια…
Ξέρετε, βέβαια, ότι τα νούμερα λένε την αλήθεια.
Πόσοι θα κάνουν "στάση εργασίας"; Περίπου 800.000 άτομα.
Πόσοι από αυτούς θα πάνε στο συλλαλητήριο; Κανα διχίλιαρο το πολύ. Οι άλλοι θα "διαμαρτυρηθούν" για το θάνατο του Γρηγορόπουλου από το σπίτι τους, από την καφετέρια, από το μεσημεριανό κουτουκάκι ανάμεσα στη ζεστή ρετσίνα και το κρύο τσίπουρο.
Αυτό θα πει αντίσταση στον καπιταλισμό!
Έλεος, πια!
Καμία ευαισθησία δεν έχουν αυτοί οι άνθρωποι για τους συμπολίτες τους, που μοχθούν νύχτα- μέρα προκειμένου να βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί;
Δεν τους λέει τίποτα η έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης;
Πώς το αντέχει η ευαίσθητη συνδικαλιστική συνείδησή τους κάποιοι να εργάζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ και κάποιοι άλλοι να αναζητούν άσχετες αφορμές προκειμένου να την κοπανήσουν από το χώρο εργασίας τους όσο γίνεται συχνότερα, όσο γίνεται νωρίτερα;
Αυτή είναι η νέα αντίθεση στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας:
Βολεμένοι εναντίον βιοπαλαιστών.
Ποιοι λέτε ότι θα νικήσουν στο τέλος;
Το χρέος της εργασίας, ή οι ρετσίνες στα κουτούκια;
tapragmata

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου