Επί του μεγίστου κοινωνικού προβλήματος που απασχολεί, νυχθημερόν πλέον, την κάθε ελληνική οικογένεια, σχετικώς, με την εγκληματικότητα, έχουν χυθεί ειδικώς κατά τα τελευταία έτη, τόνοι μελάνης.
Παρά τούτο, όμως, είναι ελάχιστα αυτά που προέκυψαν για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της. Και οσημέραι αντί το φαινόμενο να παρουσιάζει μείωσιν, διογκούται.
Οι δε του κυβερνώντος κόμματος προοδευτικοί φωστήρες, με επικεφαλής, τον Υπουργό ..."Προστασίας του Πολίτη" - άλλο και τούτο πάλι, δεν άρεσε η ορθοτάτη έκφρασις "Δημοσίας Τάξεως" - αποφασίζουν κάθε τόσο μέτρα επί μέτρων, χωρίς, ουσιαστικώς να επιτυγχάνουν τίποτε.
Διότι, απλούστατα, δεν αντιμετωπίστηκε το φαινόμενο εν τη γεννέσει του.
Διότι έπρεπε να ληφθούν σοβαρότατα μέτρα ειδικώς από την στιγμή που κατέρρευσε η Σοβιετική Ενωσις, καθώς ηλίου φαεινότερον ήταν ότι θα άρχιζαν, αυτομάτως, και οι μετακινήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων που ζούσαν στην Σοβιετία και τους δορυφόρους της!..
Μεταξύ αυτών, φυσικά, "μετανάστευσαν" και χιλιάδες επί χιλιάδων κακοποιά στοιχεία. Εξ αυτών των στοιχείων, επόμενο ήταν πολλά να μετακινηθούν και στην Ελλάδα.
Ερχόμενοι, λοιπόν, οι κακοποιοί αυτοί στην Ελλάδα, ιδιαιτέρως κατά την δεκαετία του 1990, συνενώθησαν με τα ήδη υπάρχοντα εδώ, άνθη του κακού και βαθμιαίως φθάσαμε εδώ που όλοι διαπιστώνουμε.
Κι αν τώρα λέμε ό,τι λέμε, τούτο συμβαίνει υπό την έννοιαν… κραυγές στην ομίχλη!
Και ούτε τα… "μηχανάκια στις γειτονιές»" μας σώζουν μπροστά στο τεράστιο κύμα εγκλήματος που μας πλήττει σήμερα – και αύριο πιο πολύ – ούτε τα φληναφήματα ότι ..."είμαστε αποφασισμένοι να πατάξουμε την εγκληματικότητα".
Γιατί τώρα, απλούστατα, είναι πολύ αργά. Το αυγό του φιδιού – σε ό,τι αφορά την εγκληματικότητα – έχει μεγαλώσει και δεν μας σώζει κανένα μέτρο.
Πολύ περισσότερο από την στιγμή που ο κυοφορούμενος νόμος για την (λαθρο)μετανάστευση δίδει ένα ακόμη επιχείρημα στο συγκεκριμένο φαινόμενο:
Στο έγκλημα! Μετά… μουσικής μάλιστα.
Σωτήρης Ζαφειρακόπουλος
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου