Γιώργος: "Όταν μιλάω στον πληθυντικό, δεν εννοώ …εμένα!."

"...Θα στριμωχθούμε, θα πονέσουμε, θα ματώσουμε, αλλά σε τρία χρόνια θα έχουμε εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά της χώρας. Θα έχουμε πετύχει την παραγωγική ανασυγκρότηση, το διοικητικό εκσυγχρονισμό και την πολιτική ανόρθωσή της. Σε τρία χρόνια, ίσως και νωρίτερα, η Ελλάδα θα 'ναι μια άλλη χώρα. Μια χώρα αξιόπιστη, με κύρος και με ελπιδοφόρο το μέλλον για τους πολίτες της..." δήλωσε πριν φύγει για την Αμερική ο Γ. Α. Παπανδρέου.
Κάθε Έλληνας, οτιδήποτε κι αν ψηφίζει, του εύχεται τέτοιον ηράκλειο άθλο και μάλιστα σε ορίζοντα τριετίας, επειδή αυτό θα ήταν πολύ όμορφο για να μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Και είναι απίθανο, επειδή η κυβέρνηση του Γ.Α. Παπανδρέου έχει δώσει δείγμα γραφής επί ένα πεντάμηνο, χρόνο ικανό να επιτρέπει παρατηρήσεις και προβλέψεις.
Ξεκίνησε υποθηκεύοντας την αξιοπιστία της Ελλάδας με την παρουσίαση στις Βρυξέλλες ενός τερατώδους και αμφισβητούμενου ελλείμματος για να καρπωθεί τις εντυπώσεις ότι "οι άλλοι φταίγανε", αποκρύπτοντας μάλιστα ότι πατέρας της "δημιουργικής" λογιστικής, που θα οδηγούσε κάθε φορολογούμενο στη φυλακή και την οικονομική καταστροφή ήταν ο Κ. Σημίτης που του έδωσε το δακτυλίδι της διαδοχής και σημαίνον μέλος εκείνων των κυβερνήσεων ήταν ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός.
Προχώρησε, δανειζόμενος αδέξια και άκαιρα, δισεκατομμύρια με τοκογλυφικά επιτόκια, αφού άνοιξε την όρεξη των διεθνών κερδοσκόπων με εγκληματικές δηλώσεις και αντιδηλώσεις υπουργών και άστοχες διαρροές.

Και τώρα υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια. Μακάρι να μπορούσαμε να τον πιστέψουμε.

Λυπάμαι Γιώργο μου, αλλά δεν θα ...πάρω.!

Α