"Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ... καὶ ἐγήγερται τῇ τρίτῃ ἡμέρα"

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Νύκτα Ἀναστάσεως 2010

.

Ἀριθ. Πρωτ. 12

Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 138η

.ΘΕΜΑ: "Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ... καὶ ἐγήγερται τῇ τρίτῃ ἡμέρα" (Α΄ Κορ. ΙΕ΄ 3, 4)

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

-Α-

Ἡ Μεγάλη Παρασκευή, ἡ ἡμέρα αὐτὴ τῶν πόνων, τῶν δακρύων καὶ τῆς μεγάλης ὀδύνης, εἶναι πλέον παρελθόν. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ἀφοῦ ἄφησε φωνὴ μεγάλη ἐπὶ τοῦ σταυροῦ λέγοντας " τετέλεσται, καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκε τὸ πνεῦμα" (Ἰωάν. ιθ΄ 30), ἐνταφιάσθηκε μετὰ ἀπὸ λίγο στὸ «καινόν», δηλαδὴ στὸ καινούργιο καὶ ἀχρησιμοποίητο, μέχρι τότε, μνημεῖο τοῦ Ἰωσήφ τοῦ ἀπὸ Ἀριμαθαίας.
Ὅμως, οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι, δεδηλωμένοι ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἡσύχασαν. Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα, τὸ Σάββατο, παρ' ὅτι ἦταν ἀπόλυτη ἀργία καί, μάλιστα, ἑωρταζόταν τὸ ἑβραϊκὸ πάσχα, ἔσπευσαν στὸν Πιλᾶτο καὶ ἐζήτησαν φρουρὰ γιὰ τὸν τάφο, φοβούμενοι μήπως τὸ νεκρὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ κλαπῆ ἀπὸ τοὺς μαθητές Του. Καὶ πραγματικά ! Ἐτοποθέτησαν τὴν φρουρά, ἔβαλαν ἐπάνω στὴν ταφόπλακα τὶς σφραγῖδες τους κι' ἔφυγαν ἥσυχοι καὶ ἱκανοποιημένοι, ὅτι, ἐπὶ τέλους, εἶχαν ἀπαλλαγῆ μιὰ γιὰ πάντα ἀπὸ τὸν μισητὸ ἐχθρό τους.

-Β-

Ἐν τούτοις, τὴν τρίτη ἡμέρα ὁ Κύριος "ἠγέρθη ἐκ τῶν νεκρῶν", παντοδύναμος νικητὴς τοῦ θανάτου καὶ του ἅδου, "καθότι οὐκ ἦν δυνατὸν κρατεῖσθαι αὐτόν" ἀπὸ τὸν θάνατον (Πράξ. β΄ 24). Διότι ὁ Κύριος ἐνίκησε τὴν ἁμαρτία, ἡ ὁποία καὶ ἦταν ἡ αἰτία τοῦ θανάτου τῶν ἀνθρώπων. Ἐνίκησε δὲ τὴν ἁμαρτία διότι συνέτριψε τὸ κράτος καὶ τὴν ἐξουσία τοῦ σατανᾶ, ὅπως διακηρήσσει, θεόπνευστος καὶ θεοφώτιστος, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὴν πρώτη του καθολικὴ ἐπιστολή : "εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου" (Α΄ Ἰωάν. γ΄ 8). Γι' αὐτὸ καὶ ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος τοῦ κανόνος τοῦ Πάσχα θὰ τονίσῃ : "Χριστὸς κατελθὼν πρὸς πάλην Ἅδου μόνος, λαβὼν ἀνῆλθε πολλὰ τὴς νίκης σκῦλα". Ὁ Χριστός, δηλαδή, ἀφοῦ κατέβηκε στὸν ἅδη μόνος Του γιὰ νὰ παλαίψῃ μαζί του, τὸν ἐνίκησε καὶ ἔφερε πολλὰ λάφυρα ἀπὸ αὐτὴ τὴν νίκη. Ὁ ἴδιος πάλι ὑμνογράφος, σὲ ἕνα τροπάριο τῶν αἴνων, ἀπευθυνόμενος στὸν νικητὴ τοῦ θανάτου Κύριο, θὰ διακηρύξῃ : "Ἔπαθες ὡς ἄνθρωπος, καὶ ἑκουσίως ὑπέμεινας Σταυρόν. Ἀνέστης δὲ τοῦ τάφου..., ἵνα σώσῃς τὸν κόσμον, Κύριε, δόξα σοι".

-Γ-

Ναὶ, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί ! Ὁ Ἰησοῦς σταυρώθηκε γιὰ νὰ μᾶς λυτρώσῃ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Καὶ "ἀνέστη ἐκ νεκρῶν" γιὰ νὰ μᾶς δώσῃ τὴν δυνατότητα νὰ πολεμᾶμε καὶ νὰ νικᾶμε τὸν πιὸ ἀδυσώπητο ἐχθρό μας, τὴν ἁμαρτία.
Ὅμως, γιὰ κάποιους συνανθρώπους μας αὐτὸ τὸ κοσμοϊστορικὸ γεγονὸς περνάει χωρὶς νὰ νοιώθουν τὸ βαθύτερο νόημά του. Ἀρκοῦνται σὲ ὡρισμένες ἐξωτερικὲς ἐκδηλώσεις, ἀνταλλάσσουν εὐχές, ἀλλὰ οἱ καρδιὲς δὲν ἀνοίγουν γιὰ νὰ φωτισθοῦν ἀπὸ τὸ ἀνέσπερο ἀναστάσιμο φῶς. Ἀκριβῶς δὲ γι' αὐτὸ καὶ πολεμᾶνε - κάποτε φανερά, περισσότερο ὅμως ὑπόγεια, ἀλλὰ συστηματικά - κάθε τι τὸ χριστιανικό. Ἔχουμε ἐπισημάνει, κατὰ καιρούς, τὴν ἀπομάκρυνση τῶν Πνευματικῶν ἀπὸ τὰ Σχολεῖα, τήν, ἐν πολλοῖς, κατάργηση τῆς πρωϊνῆς προσευχῆς καὶ τοῦ ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν κ.ἄ. Τώρα, τελευταῖα, γίνεται προσπάθεια καταργήσεως τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, ἐνῷ κάποιοι κύκλοι ξαναφέρνουν στὸ προσκήνιο τῆν διαβόητη θεωρία τοῦ Δαρβίνου, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ ἄνθρωπος κατάγεται ἀπὸ ....τὸν πίθηκο !
Ἀλλὰ γιὰ ὅλους αὐτούς, ποὺ πολεμᾶνε τὸν Ἀναστάντα Ἰησοῦ Χριστό, ἰσχύει τὸ τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου (στὸν κανόνα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου) : "Μάτην φυλάττεις τὸν τάφον κουστωδία · οὐ γὰρ καθέξει τύμβος αὐτοζωΐαν". Ὅπως, ἐπίσης, καὶ ὁ λόγος τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ : "Σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν" (Πράξ. κστ΄ 14). Εἶναι σκληρὸ νὰ κλωτσᾷς μὲ γυμνὰ πόδια τὶς μύτες τῶν καρφιῶν ...

-Δ-

Εἶναι ἰδιαίτερα λυπηρὸ οἱ σύγχρονοι πολέμιοι τοῦ Κυρίου καὶ τῆς Ἐκκλησίας νὰ μὴ διδάσκωνται ἀπὸ τὴν Ἱστορία. Ἐπιμένουν στὴν ἄχαρη προσπάθειά τους, ἐνῷ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔχει διακηρύξει ὅτι "οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο". Οἱ ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ ἔσβησαν καὶ χάθηκαν...
Ὅμως, ὅσοι πιστεύουμε καὶ λατρεύουμε τὸν Νικητὴ τοῦ θανάτου, ἄς καθαρίζουμε τὶς καρδιές μας "ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος" (Β΄ Κορ. ζ΄ 1) . Κι' ἄς ἀπευθύνουμε εἰς ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους τὸν τόσο ἐλπιδοφόρο ἀναστάσιμο χαιρετισμό : ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !

-Ε-

Χαιρετίζω μὲ πολλὲς προσδοκίες καὶ χρηστὲς ἐλπίδες τὸν Ἑλληνισμὸ τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ τῆς Κύπρου, τὸν ὅπου γῆς ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὰ ἐργαζόμενα, τὰ μαθητικὰ καὶ τὰ φοιτητικὰ νειᾶτα, τὰ στρατευμένα παιδιὰ τῆς Πατρίδος μας, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς συνανθρώπους μας στὸν κόσμο, ποὺ ζοῦν σὲ συνθῆκες φτώχειας καὶ πείνας, καταστροφικῶν ἐμφυλίων πολέμων καὶ φοβερῶν φυσικῶν φαινομένων, ὅπως οἱ κάτοικοι τῆς Ἀϊτῆς, καὶ τῆς Χιλῆς θύματα τῶν προσφάτων φονικῶν σεισμῶν. Εἴθε τὸ ἀναστάσιμο Φῶς νὰ φωτίζῃ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα καὶ νὰ τὴν ὁδηγῇ "εἰς νομὰς σωτηρίους".

Ἀδελφοί μου, χρόνια πολλὰ καὶ ἅγια. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !

Διάπυρος εὐχέτης ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ