Γράμμα στον Γιωργάκη...

Γιωργάκη γεια σου.
Μπορεί να μη με ξέρεις, αλλά σε ξέρω εγώ και το ίδιο κάνει.
Αποφάσισα να σου γράψω γράμμα γιατί με έχεις φέρει σε δύσκολη θέση.
Αισθάνομαι πολύ άσχημα, η τελευταία των τελευταίων, άφραγκη, ανίκανη, ηλίθια.
Γιωργάκη εξηγούμαι αμέσως.
Λένε πως θα μας πας στο ΔΝΤ.
Σε μπινελικώνουν αν δεν στο είπαν, γι’ αυτό που θα κάνεις.
Δεν θέλουν να δανειστείς από το ΔΝΤ.
Λυσσάξανε.
Αυτό είναι το πρόβλημα μου.
Γιατί ενώ η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, αυτοί δεν θέλουν λεφτά.
Που σημαίνει ότι έχουν τις καβάντζες τους.
Έχουν το προσωπικό τους κομπόδεμα να πορευτούν, και δεν θέλουν βοήθεια από κανένα.
Η μόνη εξήγηση.
Εγώ όμως Γιωργάκη, δεν έχω σάλιο.
Ό,τι έβγαζα τόσα χρόνια τα σκορπούσα.
Μου 'λεγε η μάνα μου "Μάζευε κανά φράγκο μην πέσεις στην ανάγκη του ΔΝΤ" αλλά δεν την άκουγα.
Κι έφτασα τώρα να κρέμομαι απ’ αυτό.
Γιωργάκη σε παρακαλώ, σε ικετεύω, μήπως γίνεται να αφήσεις το ΔΝΤ απέξω και να φέρεις λεφτά από αλλού;
Φέρε ρε παιδί μου από κει που δανείζεται η Ελλάδα τόσα χρόνια, αυτό δεν θα τους πειράξει, άλλο να στα δίνει γνωστός, κι άλλο εντελώς άγνωστος.
Θα μου πεις, δεν δίνουν πια αυτοί.
Το ξέρω.
Θα μου πεις ακόμα Γιωργάκη, πως στο ΔΝΤ κι εμείς συνεισφέρουμε οικονομικά ως μέλη του.
Πληρώνουμε συνδρομή τόσα χρόνια, ακριβώς για μια τέτοια δύσκολη στιγμή.
Ναι ρε Γιωργάκη, αλλά δεν γουστάρουν, πώς θα γίνει;
Κουμάντο θα τους κάνεις;
Έχω μια ιδέα.
Η μάνα μου κι ο πατέρας μου μια φορά που χρειαζόντουσαν ρευστό, διαφωνούσαν για τον δανειστή τους.
Η μάνα μου σκέφτηκε τον θείο Κώστα κι ο πατέρας μου τον θείο Αλέκο, γιατί δεν γούσταρε τον θείο Κώστα.
Η μάνα μου πήγε στον θείο Αλέκο και της έδωσε ένα λουκούμι και νερό βρύσης, αλλά λεφτά όχι.
Επειδή όμως υπήρχε ανάγκη και κόψιμο, τα πήρε κρυφά από τον θείο Κώστα, και να πάει να χεστεί ο μπαμπάς.
Αυτό να κάνεις κι εσύ.
Βρες κανά - δυο χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κει πέρα να πουν ότι μας δάνεισαν, και πάρτα από το ΔΝΤ.
Τίποτα δεν θα καταλάβουνε, όπως και ο μπαμπάς που ήταν βαρεμένος από κάτι χάπια που έπινε.
Κάντο Γιωργάκη, και θα με θυμηθείς.

ΥΓ.
Σόρι για το "Γιωργάκης", μπορεί να είσαι πρωθυπουργός, αλλά ξέρεις βρε ποια είμαι εγώ;

Με αγάπη
Τσαούσα.