Έπρεπε, ως χώρα, να υποστούμε τον επαναλαμβανόμενο διεθνή εξευτελισμό από τα Μέσα παγκόσμιας Ενημέρωσης, να μας δείχνουν με το δάκτυλο ως ένα λαό που δεν παράγει τίποτα, που μόνο δανείζεται, που ευωχείται από τον πλούτο τον οποίο άλλοι παράγουν.
Έπρεπε, ως χώρα, να υποστούμε τα συνεχή λάθη, παραλείψεις και εγκληματικές αστοχίες των πολιτικών μας ηγετών αμφοτέρων των πάλαι ποτέ κομμάτων εξουσίας.
Έπρεπε, με δυο λόγια, να γίνουμε ρεζίλι των σκυλιών διεθνώς, αλλά και μπροστά στον καθρέπτη μας, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε ότι το άγος της σοσιαλιστικής μεταπολίτευσης 1974- 2010 τελειώνει οριστικά, επώδυνα, ανεπίστρεπτα.
Πέρασαν τριανταπέντε χρόνια που η Ελλάδα ζει με τα δανεικά των εταίρων μας.
Πέρασαν τριανταπέντε χρόνια που οι Έλληνες είμαστε όμηροι συντεχνιακών μειοψηφιών, οργανωμένων ομάδων πίεσης, παρηκμασμένων ιδεολογικών καθοδηγητών που δεν έβγαλαν ποτέ, ούτε ένα ευρώ με την εργασία τους αλλά ζουν παρασιτικά σε βάρος μας, προκειμένου να… μας καθοδηγούν.
Πέρασαν τριάντα χρόνια αλματώδους αύξησης του δημόσιου τομέα (από 26% του ΑΕΠ στο σοσιαλιστικό 73% του ΑΕΠ).
Παρά ταύτα, αυτός ο υπέροχος λαός μεγαλούργησε μέσα σε αυτή την μαύρη τριακονταετία: Αυξήσαμε το ΑΕΠ μας από 8,2 δισ. ευρώ το 1981 στα 240 δισ. ευρώ το 2009. Μπήκαμε στη ζώνη του ευρώ. Διοργανώσαμε τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες, εμείς η μικρή χώρα των 10 εκατομμυρίων ψυχών.
Με μια κουβέντα, αναπτυχθήκαμε όσο αναπτυχθήκαμε, περιορίζοντας τις δημιουργικές δυνάμεις αυτού του τόπου να δράσουν ανεμπόδιστα, χωρίς αδικίες, ταλαιπωρίες, γραφειοκρατία, γρηγορόσημα, βαρείς φόρους. Όλα αυτά τα στερήσαμε από τους σύγχρονους παραγωγούς πλούτου, στο όνομα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της ελληνικής κοινωνίας…
Κι όμως οι ανεξάντλητες δυνάμεις του Ελληνισμού πέτυχαν ένα μικρό θαύμα, παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια.
Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με αυτή τη χίμαιρα.
Αντί να τρώμε τις σάρκες μας για το ποιο κομμάτι της πίττας θα πάρουμε εμείς και ποιο οι άλλοι, είναι ώρα να ενωθούμε για να μεγαλώσουμε την πίττα, κι έτσι όλοι να πάρουμε μεγαλύτερο κομμάτι. Η επιχειρηματικότητα, η Παιδεία, η προσωπική καλλιέργεια καθενός και καθεμιάς μας είναι το πρωταρχικό στοίχημά μας, ως πολίτες αυτής της χώρας, ως τέκνα του Ελληνισμού με το τεράστιο ιστορικό του βάρος, ως Ελεύθεροι Πολίτες που εξουσιάζουν τη ζωή τους και δεν θυσιάζονται για κανένα καλό άλλου, παρά μόνο του δικού τους.
Ας τελειώνουμε με τις συνεχείς "θυσίες" που μας οδηγούν στα χειρότερα κι ας σηκώσουμε το κεφάλι, παίρνοντας ο καθένας τη ζωή του στα χέρια του.
Ο ..."σοσιαλισμός" στην Ελλάδα χρεοκόπησε. Καιρός ήταν.
Τώρα, είναι η ώρα του υπεύθυνου Ανθρώπου, που συντελεί στη δημιουργία μιας υπεύθυνης, καλύτερης κοινωνίας.
tapragmata
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου