Λίαν απαράδεκτη έως τραγική ήταν η εμφάνιση των πολιτικών αρχηγών στην Βουλή, κατά τις κρίσιμες συνεδριάσεις περί την αποδοχή της οικονομικής βοήθειας και για "ταχεία μετάλλαξη της οικονομικής κρίσεως σε πολιτική και κοινωνική".
Ακόμη κι αν ...σπεύδαμε πάντως ν' αποσύρουμε τους προειρημένους χαρακτηρισμούς και ξαφνικά δηλώναμε... πίστη στις "ικανότητες" των πολιτικών μας "διαχειριστών", η από μέρους τους υποκριτική καθ' όλα κυνοβουλευτική πραγματικότητα και μόνο, θα έστεκε για άλλη μια φορά ανυπέρβλητο έμπόδιο στο να εκφράσουμε έστω την δειλή μας αισιοδοξία για την υπέρβαση της κρίσης και δη της επερχόμενης χρεοκοπίας.
Διότι, πως να οδηγήσουν την κοινωνία - αντί να σύρονται πίσω της - πολιτικοί υποχρεωμένοι σε μια τέτοια περίπτωση να δώσουν αυτομάτως εξηγήσεις για την πορεία ως εδώ και τις δικές τους ευθύνες στην διαμόρφωση της καταστάσεως;
Πως, επί παραδείγματι, να πείσει ο Γιώργος ότι το κράτος... επείγεται σήμερα για αποκρατικοποιήσεις όταν ως υπουργός του πατέρα του και του Σημίτη επί χρόνια συναινούσε στα ...αίσχη κομματικού κρατισμού;
Το οικονομικό πρόβλημα της χώρας είναι πρωτίστως πολιτικό, διότι οι μεν πολιτικοί της ηγήτορες, υποδεικνύουν την ...θεραπεία, αρνούμενοι την ασθένεια για να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους, οι δε πολίτες επιμένουν στην πλειοψηφία του να ζουν τον μεταπολιτευτικό μύθο της ...ατιμώρητης ασυδοσίας εφ' όλων των τομέων της δημόσιας ζωής...
Κι ως γνωστόν είναι πολύ δύσκολο σε οιαδήποτε περίσταση να ...σωθεί κάποιος από μείζονα απειλή, χωρίς και να το θέλει.!
Σώζεται κάποιος, ενόσω φλερτάρει συνεχώς με την ...αυτοκτονία του;
Π.Ν.
Αμετανόητοι πολιτικοί συνεχίζουν να μας κοροϊδεύουν, δηθεν θα τιμωρηθούν οι ένοχοι των σκανδάλων!! Γιατί δεν εισηγούνται ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ να γίνουν 200 οι βουλευτές; Γιατί δεν κατεβάζουν νομοσχέδιο να μην προσληφθούν οι επι πλέον υπάλληλοι στη βουλή; Ή δεν συμφέρει αυτή η αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφή