Από τον Ιάσωνα...
Κάθε χρόνο την ίδια μέρα οι Έλληνες υφίστανται την αδυσώπητη θεατρική παράσταση ανεπάγγελτων και καλοθρεμμένων πολιτικών, που παρελαύνουν μπροστά από τα φώτα των μέσων εξαπατήσεως να επαναλάβουν τα ίδια καλοστημένα παραμύθια πλεγμένα γύρω από έναν αδιαμφισβήτητο πυρήνα θλιβερής αλήθειας.
Την τραγωδία της Κύπρου, με αντάλλαγμα την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Και είναι εμετικό αηδές προκλητικό και εκνευριστικό να υφίστανται οι Έλληνες αυτή την θεατρική παράσταση χωρίς να μπορούν να δείξουν έμπρακτα τα συναισθήματα τους , την απόγνωση, την αποστροφή, την οργή τους.
Όταν, 36 χρόνια μετά την τραγωδία της Κύπρου, η αλήθεια εξακολουθεί να παραμένει επτασφράγιστο μυστικό δια νόμου που επέβαλε την εθνική σιωπή.
Βέβαια, η επιρροή του μύθου είναι αδύνατον να καλύψη πάντοτε τα αποσιωπούμενα πραγματικά γεγονότα, που τα συζητούν με τους επιβάτες τους οι ταξιτζήδες, τα αναλύουν ακόμη και στα κουρεία οι μπαρμπέρηδες.
Αν όχι όλοι, πάντως οι περισσότεροι των Ελλήνων αναγνωρίζουν ότι η ανατροπή της κυβερνήσεως Γ. Παπαδοπούλου - Σ. Μαρκεζίνη και η ανάληψις της εξουσίας, από το απρόσωπο καθεστώς Ιωαννίδη με τα μεθοδευμένα γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973, ήταν απότοκος της αρνήσεώς της, να επιτρέψη τον ελλιμενισμό του 6ου στόλου στην Ελευσίνα και την χρήσι της αεροπορικής βάσεως στη Σούδα, κατά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, τον Σεπτέμβριο του 1973, ενώ τέλος η ...αποκατάστασις της "Δημοκρατίας" στην Ελλάδα επετεύχθη με την ναυτικώς ανεμπόδιστη, εκ μέρους της Ελλάδος, εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την αυτοκατάλυσι του καθεστώτος.
Έτσι, όλοι "το 'χουν τούμπανο και μείς κρυφό καμάρι".
Ότι, ούτε ο λαός ούτε οι ανύπαρκτοι ..."αντιστασιακοί", ανέτρεψαν την "χούντα" την 24 Ιουλίου 1974, όπως έχουν βαλθεί να μας πείσουν ακούραστα 36 χρόνια τώρα, οι "ιστορικοί και εκπαιδευτικοί" των Μέσων Ενημερώσεως και οι πολιτικοί μας.
Εφ’ όσον με συνθήματα στους τοίχους και ..."κροτίδες" - πρέπει κάποτε να το ομολογήσουν - δεν ανετράπη ούτε εκινδύνευσε το στρατιωτικό καθεστώς.
Αντιθέτως μακροημέρευσε, διήρκεσαν 6 ολόκληρα χρόνια και 8 μήνες σε δύο φάσεις (από 21/4/1967 έως 25/11/1973 και 25/11/1973 έως 23/7/1974).
Την εξουσίαν παρέδωσε εκουσίως σε πολιτική κυβέρνησι, χωρίς να ανατραπή από την "θρυλική" ...αντίσταση.
Μάλιστα τον αποκληθέντα από τους "ιστορικούς και εκπαιδευτικούς" των Μέσων Ενημερώσεως, "Εθνάρχην" Καραμανλήν, (τον θείον του μωγγου τεως Πρωθυπουργού μας) ο οποίος τότε μόνον συνειδητοποίησε την γεωγραφική απόστασι της Κύπρου από την Ελλάδα ειπών ότι "η Κύπρος είναι μακράν" ώρκισεν, όπως ενθυμούμεθα, Στρατιωτικός.
Ο Πρόεδρος του αυτοκαταλυθέντος καθεστώτος, στρατηγός Φαίδων Γκυζίκης.
Και είναι πανθομολογούμενον ότι:
Ιστορικώς, τόσον εκ των στόχων της δράσεως, όσον και των αυστηρώς προσωπικών διακυβεύσεων, δύο (2) υπήρξαν οι αυθεντικοί αντιστασιακοί.
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, που με κίνδυνο της ζωής του, προσπάθησε να δολοφονήση τον Γ. Παπαδόπουλο και ο τέως Βασιλεύς Κωνσταντίνος. Ο πρώτος αποτυχών συνελήφθη αμέσως και τελικώς αμνηστευθείς έτυχεν χάριτος την 21/8/1973 οτε απεφυλακίσθη, ενώ ο τέως Βασιλεύς, απώλεσε τον θρόνο του με το αποτυχόν κίνημα της 13/12/1967.
Βεβαίως την επομένην της παραδόσεως της εξουσίας, αιφνιδίως αποκτήσαμε περί τα εννέα εκατομμύρια ..."αντιστασιακούς" κατ αναλογίαν του πληθυσμού της Ελλάδος (ενταξει τωρα ισως είναι και οι λαθρομετανάστες ...αντιστασιακοί). Καθ ότι, είτε τρώγαμε, είτε πίναμε, είτε καλοπερνούσαμε, εφ όσον όμως ζούσαμε υπό το στρατιωτικό καθεστώς που αυτοκατάρρευσε, εμείς κάναμε αντίσταση αδέλφια...
Όμως να θυμίσουμε τι έγραφε στο "Βήμα" της 19/11/1978, σε άρθρο του ο Π. Παλαιολόγος:
"... Ελάχιστοι οι αντιστασιακοί. Είναι ο κανένας. Τους πολλούς θα τους συναντήσετε την επομένη της ανατροπής της χούντας..."
Τα ίδια και στο χρονογράφημα της Ελένης Βλάχου, με τον τίτλο "Αλήθειες" την 16/06/1985:
"... Σκύψτε να σας θυμίσω μια αλήθεια, που ζήσαμε όλοι μας και κανείς δεν τολμά τώρα ούτε να ψιθυρίσει. Εκεί τέλος του εξήντα οι περισσότεροι Έλληνες θαυμάζανε τον στρατιωτικό αρχηγό, τον παρακολουθούσανε εντυπωσιασμένοι και χειροκροτούσαν ελεύθερα τις ρητορείες του. Ο ίδιος και οι σύντροφοι του γύριζαν την Ελλάδα και υπήρχε ένα πλήθος κόσμου, που τους υπεδέχετο με ζητωκραυγές..."
Και σε άλλο χρονογράφημα της με τίτλο "η φυγή" (11/1/1987) γράφει:
"…Πόσες φορές δεν διάβασα γραμμένο σοβαρά, από σοβαρούς ανθρώπους, σε σοβαρά έντυπα για την "ολοκληρωμένη αντίστασι του Ελληνικού λαού εναντίον της στρατιωτικής δικτατορίας". Μεγαλύτερο ψέμα, πιο φανταστικό παραμύθι μπορούσε ποτέ να λεχθή; Τα κρύψαμε όλα κάτω από ένα χρυσοκέντητο βέλο με φανταστικές απεικονίσεις ηρωικών εκδηλώσεων..."
Κι ενώ επιεικώς, μόνον απογοήτευσι προκαλεί στους σκεπτομένους Έλληνες αυτός ο άκαιρος και άστοχος συν-θλιπτικός "εορτασμός" που συμπίπτει με την τραγική επέτειο του διαμελισμού της Κύπρου. Οι φιλότιμες προσπάθειες να συνδεθή με ο,τι προκαλεί συζήτησι. Όπως η ...αυστηρή κριτική στην πολιτική τάξη αλλά και σε όσους εκφράζουν την διαμαρτυρία τους "με συντεχνιακό αυτισμό", για την "ελληνική παρακμή", που με τον συνηθη θεατρινισμο υποκρισια αναισχυντια και βαρυγδουπο ανεφερθη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, μιλώντας στη Γιορτή για την 36η ..."επέτειο" από την αποκατάσταση της ..."Δημοκρατίας".
Τι εξεστομισεν ο δασκαλος που λογους δεν ετηρει;
"...Η ευθύνη για την ελληνική παρακμή βαρύνει κυρίως την πολιτική τάξη που έχει την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελιξεις και η αποδοκιμασία που δέχεται σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι πολλές φορές ακατέργαστη μέσα στη γενίκευσή της, αλλά στον πυρήνα της δίκαιη..."
Όλα αυτά στους στοιχειωδη μνημη διαθετοντας ελληνας προκαλούν νευρικά γέλια ατέλειωτα:
Διότι:
Στον σιωπηλότατο περί τούτου αλλα λαλίστατου περί παντός άλλου όμως, Πρόεδρό μας, να εξηγήσουμε τι διέρχεται του νοος μας, οσάκις τον ακούμε, να μας ομιλεί περί ...διαφάνειας, ...αξιακής κρίσεως, ...πολιτικης ευθύνης, ...διαφθορας και τα τοιαύτα..
Ελευθεροτυπίας το ανάγνωσμα, που το μεταφέρουμε αυτούσιο, εδώ:
"…Στις αρχές του 1995 η βίλα πολυαπασχόλησε τα μέσα και τον ίδιο χρόνο το θέμα φούντωσε όταν δημοσιεύτηκε το "πόθεν έσχες" του 1994 περιλαμβάνοντας για πρώτη φορά τη βίλα. Σ' εκείνο το "πόθεν έσχες" αναφερόταν η αγορά του οικοπέδου της Εκάλης, έκτασης 3,7 στρεμμάτων, με κτίσμα 532 τ.μ. με το ποσό των 170 εκατ. δραχμών. Το "πόθεν έσχες" του 1995 αναφερόταν σε μονοκατοικία της οδού Αγράμπελης 6, στην Εκάλη, εμβαδού 532 τ.μ. Είχε, όμως, επεκταθεί κατά 380 τ.μ. Χώροι στάθμευσης, πισίνα, υπόγειοι βοηθητικοί χώροι, αποθήκες και το εκκλησάκι στον κήπο...
...Στο ίδιο "πόθεν έσχες" αναφερόταν ότι ο Α. Παπανδρέου για την αγορά του σπιτιού είχε δανειστεί χρήματα από έξι άτομα του στενού του φιλικού του περιβάλλοντος.
Από τον Γιάννη Αλεξίου 10 εκατ., ο οποίος είχε κάνει και τη διαπραγμάτευση με τους κληρονόμους Λουμίδη και είχε υπογράψει προσύμφωνο στο όνομά του.
Τον μαιευτήρα Θέμη Λαμπρινόπουλο 20 εκατ.
Τον επιχειρηματία Τζορτζ Χάλαγκ 65 εκατ.
Τον Κάρολο Παπούλια 10 εκατ.
Τον Γιώργο Κατσιφάρα 20 εκατ. και
Τον Αντώνη Λιβάνη 30 εκατ..."
Αλήθεια:
Η ολοσχερής απομάκρυνση των πολιτικών, της Πολιτειακής αρχής από την τραγική πραγματικότητα που βιώνει ο Έλληνας, τις καθημερινές δολοφονικές επιθέσεις κατά των αστυνομικών, την απαξίωση από τα λύμματα των οχετων των ΜΜΕ κατά των δικαστικων την εγκληματικοτητα, την αποθρασυνσι των λαθρομεταναστών, την ανυπαρξια εκπαιδευσεως από την στοιχειωδη μεχρι την λεγομενη ανωτατη, την πλήρη αποβιομηχανοποιησι της χώρας.
Όλα αυτά οι ...Κοι αυτοί, που επί 36 χρόνια καλοτρέφονται και εξασφαλίζουν το μέλλον των απογόνων των, δεν βρήκαν μια λέξι να πουν.
Αλλά τα φόρτωσαν όλα στην ανεργία και στην οικονομική κρίση.
Μα Κύριοι, εάν δεν πέσατε με UFO στην Βλακανοταλιμπανία, η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση από τις αρχές της δεκαετίας του 80. Μετα την παράδοση της σοσιαλμανους πολιτικής του ιδρυτού της δυναστείας Καραμανλή στο γνήσιο σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ, όταν οι βιομηχανίες, τα ναυπηγεία, τα εργοστάσια, σταδιακώς άρχισαν να κλείνουν οι επιχειρηματίες και η ιδιωτική πρωτοβουλία να διώκονται και έτσι να εγκαταλείπουν την σοσιαλιστρική φορομπηκτική Ελλάδα στους αυτοκράτορες του δημοσίου.
Δεν ζημιώθηκε λοιπόν τώρα η Ελλάδα με την παγκόσμια κρίση, διότι τώρα ίσως απολυθεί και κανένας δημόσιος υπάλληλος..
Η Ελλάδα ούτως ή άλλως κείται εκτός του παγκόσμιου γίγνεσθαι και ομφαλοσκοπεί…
Αφού σ’αυτό διαπρέπουν οι Πολιτικοί της... Την δημιουργια του χαους και της καταστροφης
Υ.Γ
Ο κος Παπουλιας θα επρεπε να κοκινιζη οταν απευθυνεται στον Ελληνικο λαο αν εχει τσιπα οταν μιλα για τετοια θεματα ευθυνης πολιτικων.
Επισης αν ειχε στοιχειωδη ευθυκρισια θα ειχε εγκαιρως ομολογησει οτι ουτε στα πιο τρελλα του ονειρα δεν εφανατζετο τον εαυτο του Προεδρο Δημοκρατιας.
Η επιλογη του ηταν κομματικη συναλαλγη των μεγαλων κομματων λογω της ..."λαμπερας" αριστεροστροφης πρελευσεως του.!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου