Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Προσβλητικός "Μπακαλόγατος"


Του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα Αρτινού...

Κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου είχα την ατυχία να παρακολουθήσω, προσκεκλημένος φίλων, την παράσταση «Ο Μπακαλόγατος» του κ. Πέτρου Φιλιππίδη, που δόθηκε στο «Θέατρο Πέτρας» στη Πετρούπολη Αττικής.
Η έναρξή της είχε προσδιοριστεί και αναγραφόταν και στις διαφημιστικές του έργου αφίσες, που αναρτήθηκαν σε πολλά σημεία της περιοχής, για τις 21.15. Η ορισθείσα ώρα παρήλθε προ πολλού και η παράσταση δεν έλεγε ν΄αρχίσει. Αγανακτισμένοι οι θεατές, λίγοι στην αρχή, όλο και περισσότεροι όσο περνούσε η ώρα, άρχισαν να καλούν τους ηθοποιούς με παρατεταμένα παλαμάκια. Εις μάτην όμως. Η κουδούνα ηχούσε… κοροϊδευτικά κάθε δέκα λεπτά!
Μετά και από την Τρίτη κουδούνα και αφού παρήλθαν 35 λεπτά από την καθορισμένη έναρξη, εδέησαν να εμφανιστούν οι ηθοποιοί. Και, ώ, την προσβολή. Αντί να βγει κάποιος και να ζητήσει συγγνώμη για την απρεπή καθυστέρηση, ακούστηκε, πιθανόν μαγνητοφωνημένο, κείμενο που λίγο πολύ συνιστούσε στους αγανακτισμένους, με το δίκιο τους, θεατές να μην ταλαιπωρούν τους συνθεατές τους και να μην εκνευρίζουν τους ηθοποιούς με εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίας.
Στο άκουσμά τους έπεσα από τα σύννεφα. Εξανέστην, αγανάκτησα με το θράσος τους. Πολύ περισσότερο όταν πέρασε από το νου μου πως το μήνυμα ήταν μαγνητοφωνημένο, απόδειξη πως ταλαιπωρούσαν και πρόσβαλλαν σε μόνιμη βάση τους θεατές τους,. Γι΄αυτό και το είχαν «κονσέρβα» σε πρώτη ζήτηση.
Ντροπή σας κ. Φιλιππίδη ως επικεφαλής του θιάσου και ως σκηνοθέτη του έργου. Ντροπή και σε όλους τους ηθοποιούς, μεταξύ των οποίων και αρκετοί αναγνωρίσιμοι και καταξιωμένοι, οι οποίοι εκόντες άκοντες ανέχονται τέτοιες καταστάσεις. Δεν φτάνει που το θεατρόφιλο κοινό ήρθε από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα της Αττικής να παρακολουθήσει το έργο και να σας τιμήσει, ακριβοπληρώνοντας -25 ευρώ παρακαλώ το εισιτήριο σε ένα θέατρο που ο Θεός να το κάνει- τον προσβάλλατε κι από πάνω.
Δεν αναλογιστήκατε, και μάλλον το κάνετε μόνιμα, πως ήταν Κυριακή, πολλοί την άλλη μέρα έπρεπε να πάνε στις δουλειές τους, άρα να σηκωθούν πρωί, και, το κυριότερο, πως ήρθαν με τις συγκοινωνίες, όπως έπρεπε να ξαναφύγουν, κάτι όμως που αποκλειόταν από την αδικαιολόγητη και προσβλητική καθυστέρησή σας και οι τσέπες τους δεν άντεχαν τη μεταφορά τους με ταξί. Και που να το έβρισκαν άραγε προϊόντος του χρόνου εξ αιτίας σας. Αλλά εσάς τι σας νοιάζει; Την αρπαχτή σας ήρθατε να κάνετε, βάζοντάς τα στη μια, αλλά και στην άλλη τσέπη, με την ανοχή του δήμου παρακαλώ. Ενός δήμου αμιγούς εργατικής κατοικίας.
Οι προθέσεις σας διαφάνηκαν από το στήσιμο της παράστασης. Οι ηθοποιοί «κεκέδιζαν» από την αρχή έως το τέλος του έργου εξαιτίας της κακής μικροφωνικής εγκατάστασης που παραποιούσε τον ήχο -μεγαφωνισμός- κι έκανε ακατάληπτα τα λεγόμενά τους. Μήπως και γι΄αυτό υπάρχει κάποια δικαιολογία;
Όσο για την ουσία του έργου θα διαφωνήσω με τα όσα καλά γράφτηκαν για το ανέβασμά του στο «Μουσούρη». Βέβαια οι χώροι δεν μπορεί να συγκριθούν. Η διασκευή όμως ίδια. Πολλές υπερβολές, θα μπορούσα να σημειώσω. Κάτι που μαρτυρούν και τα λίγα χειροκροτήματα, εκτός του τέλους, φυσικά, καθώς και οι συνεχείς αποχωρήσεις θεατών. Ειδικά μετά τις 23.30. Ας τις χρεώσουμε κι αυτές στις συγκοινωνίες, μην ξεχνιόμαστε.
Όλα στον… κόκορα, λοιπόν. Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα. Όλα; Όχι. Ας φορτώσουμε και κάτι στις δημοτικές αρχές, εκτός από το ακριβό εισιτήριο, που τόσα χρόνια δεν φρόντισαν να λύσουν το θέμα της κυκλοφορίας και στάθμευσης στο χώρο του θεάτρου. Εκεί όπου δημιουργείται σε κάθε εκδήλωση μια κατάσταση απαράδεκτη, χωρίς να υπάρχει κάποιος να διευθύνει, πληροφορεί και καθοδηγεί τους οδηγούς.
Το πιο σημαντικό όμως είναι πως δεν μερίμνησαν και για δεύτερη έξοδο των θεατών. Εκεί όπου ο κίνδυνος ελλοχεύει μετά το τέλος των εκάστοτε παραστάσεων και από κάποιο απρόοπτο γεγονός μπορεί να θρηνήσουμε θύματα, αφού όλοι κατευθύνονται προς τη μοναδική έξοδο έχοντας διασχίσει ένα πλάτωμα 200 περίπου μέτρων φάρδους, για να συνωστιστούν σε μόλις λίγων μέτρων διέξοδο.
Ας το έχουν κι αυτό υπόψη τους οι υπεύθυνοι του δήμου και του θεάτρου Πετρούπολης.
Bookmark and Share

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου