Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Η γλώσσα που μιλάει και δεν λέει

Γλώσσα που μιλάει και δεν λέει τίποτα η ξύλινη γλώσσα. Κλισέ, περισπούδαστη, ακαταλαβίστικη. Γλώσσα μούμια, που άμα τη χειριστείς με απύθμενο θράσος και περισσή σοβαροφάνεια- και τα δύο μπορούν να στα διδάξουν οι μυαλοπώληδες επικοινωνιολόγοι – σε πάει πολύ ψηλά, και είσαι στην κορυφή της λίστας των ΜΜΕ.
Αυτούς τους κουστουμάτους τηλεπώνυμους αερολόγους, τους τηλενάρκισσους που είναι ερωτευμένοι μόνο με τη μούρη και την πάρτη τους, θα τους ακούσετε πιο συχνά και από ότι αναπνέουν να εκστομίζουν τη φράση: « Για να είμαι ειλικρινής» στις διάφορες παραλλαγές της: «Ειλικρινά», «Ομολογώ», «Σας εξομολογούμαι ότι...», «Εκ Βαθέων», «Θέλω να είμαι καθαρός», «Εν πάση ειλικρινεία», «Θέλω να είμαιέντιμος απέναντι σας» και συναφείς παρόμοιες φράσεις. Με όρους ψυχολογίας τί σημαίνουν όλα αυτά? Αναίρεση των όσων λένε, σύγχυση στο μυαλό μας για το πότε είναι ειλικρινείς και πότε όχι, τα λόγια τους δεν είναι σταράτα κρύβοντας την πραγματικότητα και σκόπιμα δεν την «χωράνε σε λόγια» για να μην την οσφριστούμε. Γλώσσα του σκοταδιού και της υπουλίας.
Η γλώσσα αυπή έχει κίβδηλη δομή για να μας παγιδεύει. Δε μιλάει στο μυαλό και στο συναίσθημα μας. Μιλάει στην ακρισία μας και στο απόλυτο κενό χωρίς σημείο αναφοράς. Στην αποχαύνωση και απονεύρωση μας.
Ας το έχουμε υπόψη μας την επόμενη φορά που θα ακούσουμε φράση ξύλινη χωρίς νοηματικό περιεχόμενο, λογιότητα, και ακρίβεια. Κίνδυνος θάνατος για το μυαλό και τη σκέψη μας οι ρεκλαμίστικες φράσεις και λέξεις, τσίγγινα κατασκευάσματα που νοηματοδοτύν το τίποτα καιαποπροσανατολίζουν τη σκέψη μας από το όντως επιδιωκόμενο. Εμείς πρέπει πάση θυσία να κρατήσουμε τη γλώσσα που τσακίζει τη δική τους λογική.
ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑ

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου