Αποφάσεις πριν να είναι αργά.

Λίγους μήνες μετά την τυφλή υιοθέτηση του μνημονίου από την κυβέρνηση, οι πανηγυρισμοί του οικονομικού επιτελείου για τη μείωση του ελλείμματος έχουν δώσει τη θέση τους στον προβληματισμό που εκφράζουν πλέον ακόμη και υποστηρικτές της σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως είναι η ηγεσία του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών.
Τα στοιχεία από την εκτέλεση του Προϋπολογισμού αλλά κυρίως τα μηνύματα που έρχονται από την πραγματική οικονομία δικαιώνουν την κριτική που είχε κάνει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας σε ανύποπτο χρόνο, ότι το μίγμα των μέτρων που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση δεν θεραπεύει τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας.
Η εικόνα που εμφανίζεται σήμερα στην ελληνική οικονομία είναι πολλαπλώς παράδοξη.
Η ύφεση θεριεύει αλλά ο πληθωρισμός σπάει όλα τα ρεκόρ. Οι φόροι αυξάνονται αλλά η υστέρηση στα δημόσια έσοδα μεγαλώνει. Τα εισοδήματα των εργαζομένων μειώνονται αλλά η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων φθίνει. Η θεραπεία αποδεικνύεται χειρότερη από την αρρώστια, γιατί η δοσολογία που επέλεξε το οικονομικό επιτελείο προκειμένου να λύσει τα προβλήματα του Προϋπολογισμού δεν ελάμβανε υπόψη τις λοιπές παθογένειες του συστήματος, όπως η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και η αναποτελεσματικότητα των εισπρακτικών μηχανισμών, που ακυρώνουν τα οφέλη για τα δημόσια ταμεία από τις αυξήσεις των φόρων.
Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις. Εάν η κυβέρνηση, που εμφανίζει σημεία παράλυσης λόγω του επικείμενου ανασχηματισμού αλλά και της γραφειοκρατικής εφαρμογής του μνημονίου, δεν αλλάξει ρότα προτάσσοντας μέτρα ανάπτυξης της οικονομίας και τόνωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τότε οι θυσίες των πολιτών θα πάνε χαμένες και κυρίως ο δημοσιονομικός εφιάλτης θα επιστρέψει οριστικά.