Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Ακρίβεια στα ράφια: Θεωρία συνομωσίας ή μια τραγική πραγματικότητα;

Για πολλοστή φορά διαβάζω στα "ΝΕΑ" ότι πολλά προϊόντα πολυεθνικών πωλούνται στην Ελλάδα ακριβότερα από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το θέμα αυτό έχει παιχτεί αρκετά και στα δελτία ειδήσεων, δελτία που ενώ γνωρίζουν τις λύσεις και τις αιτίες δεν την ανακοινώνουν ποτέ για να ολοκληρώσουν το κλίμα του "δεν έχεις επιλογή" που θέλουν να δημιουργούν.
Εν πάση περιπτώσει το θέμα της ακρίβειας κλείνει πολλά χρόνια ζωής στη χώρα μας, κυρίως από τότε που εγκληματικοί πολιτικοί υιοθέτησαν κοινό νόμισμα για την Ελλάδα ίδιο με αυτό της Γερμανίας, δρώντας ως μπακάληδες και καιροσκόποι και βυθίζοντας στη φτώχεια τον ήδη φτωχό λαό. Και έτσι ο μέσος Έλληνας της δραχμής έγινε ο φτωχός Έλληνας του ευρώ.
Στο θέμα της ακρίβειας τώρα και των πολυεθνικών υπάρχουν δύο εξηγήσεις:
α) Οι πολυεθνικές μετέχουν σε μια ιστορία συνομωσίας που θέλουν τους Έλληνες καταναλωτές νεκρούς στα ταμεία των super markets.
β) Οι πολυεθνικές εταιρίες αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα οικονομικές συνθήκες που ούτε διανοούνται να αντιμετωπίσουν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Από τις δύο επιλογές διαλέγω την δεύτερη και αριθμώ τους λόγους των υψηλών τιμών στην Ελλάδα:
1) Υψηλοί φόροι: Ως γνωστόν είμαστε πρωταθλητές στους φόρους (προσωπικούς και εταιρικούς) αλλά και στην φορολογική αστάθεια. Το κράτος χρόνια τώρα το παίζει συνέταιρος του κάθε επιχειρηματία και ζητά από το 40 έως και το 60% των κερδών του συνολικά. Το παίρνει επιβαρύνοντας τελικά την τιμή.
2) Κρατική διαπλοκή: Μην ξεχνάμε ότι και τις πολυεθνικές τις επισκέπτονται κατά καιρούς εφοριακοί, πολεοδόμοι, τελώνες και όλοι οι λοιποί φαρισαίοι ζητώντας το κατιτίς τους που φυσικά το πληρώνει το κορόιδο ο καταναλωτής καθώς ενσωματώνεται στις τιμές.
3) Φορτηγά: Πανάκριβες μεταφορές ενός κλειστού επαγγέλματος που με τίποτα στον κόσμο δεν θέλει να ανοίξει. Η μεταφορά εμπορευμάτων από εδώ ως εκεί κοστίζει τόσο πάει και τελείωσε. Το πάει και τελείωσε και η έλλειψη ανταγωνισμού επιβαρύνει το σύνηθες κορόιδο.
4) Άδεια λειτουργίας: Ακόμη και εκεί το ελληνικό δαιμόνιο δηλώνει παρών. Απίστευτα χαρτιά, εξοντωτικοί χρόνοι έκδοσης και επικύρωσης αδειών λειτουργίας που διώχνουν την υγιή επιχειρηματικότητα μακριά και ευνοούν την ανάπτυξη της κρατικοδίαιτης επιχείρησης.
Όλα τα παραπάνω, δημιουργήματα ενός παρανοϊκού κράτους, που εμείς επιλέξαμε, ωθούν τις τιμές προς τα πάνω. Αυτονόητο είναι ότι στην Γερμανία για παράδειγμα, ο επιχειρηματίας δεν έχει να αντιμετωπίσει τίποτα απʼ όλα αυτά. Δεν είναι λογικό οι τιμές τους να είναι χαμηλότερες;
Οι εραστές των συνομωσιών βέβαια διαφωνούν. Αρέσκονται σε αυτές παρά στην αναγνώριση της πικρής αλήθειας. Ότι επιλέξαμε να διαιωνίσουμε, δηλαδή, ένα στρεβλό σύστημα για να πάρουμε και μείς το κατιτίς μας, παρά να δουλέψουμε και να γίνουμε άνθρωποι. Ήρθε η ώρα να πληρώσουμε πολύ σκληρά τις επιλογές μας και τα είδη των super markets είναι απλά η σταγόνα στον ωκεανό των αμαρτιών μας.
himaira
Bookmark and Share

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου