Στην Σημαία τους...

Όλος ο κόσμος παρακολούθησε την περιπέτεια των μεταλλωρύχων στη Χιλή, οι οποίοι ήταν εγκλωβισμένοι σχεδόν δύο μήνες στα έγκατα της γης. Μία περιπέτεια που έληξε με τον επιτυχή απεγκλωβισμό και την διάσωσή τους. Μία διάσωση στην οποία μετείχε στην ουσία ένας ολόκληρος λαός, από τον πρόεδρο μέχρι τον τελευταίο διασώστη. Αυτά όμως συμβαίνουν μόνο σε κράτη που έχουν εκτός από οργάνωση και εθνική υπερηφάνεια.
Αν είχαμε παρόμοιο περιστατικό εδώ, το πιο πιθανό είναι ότι οι εργάτες μάλλον δε θα έβγαιναν ποτέ..
Η τεχνολογία συνετέλεσε ώστε να υπάρχει επικοινωνία των εγκλωβισμένων με τον έξω κόσμο. Εικόνες και πλάνα από τη διαβίωσή τους έκαναν τον γύρο του κόσμου. Οι εργάτες δεν είχαν χάσει το θάρρος τους, έστελναν μηνύματα θάρρους στους δικούς τους ανθρώπους και το κυριότερο, ήταν χαμογελαστοί. Αυτό όμως που ξεχώρισε ήταν ότι στον χώρο στον οποίο βρίσκονταν, είχαν τοποθετήσει σε περίοπτο σημείο τη σημαία της χώρας τους.
Μία σημαία λοιπόν...
Μία σημαία που οι εργάτες της μακρινής αυτής χώρας τοποθέτησαν δίπλα τους. Ήταν εγκλωβισμένοι, ήταν σε καθεστώς αγωνίας, ήταν στα έγκατα της γης, δεν ήξεραν πότε και σε τι κατάσταση θα βγουν και όμως... Τοποθέτησαν τη σημαία τους, το σύμβολο της πατρίδας τους. Η ύπαρξή της εκεί, τους έδωσε θάρρος και δύναμη να αντιμετωπίσουν τη δοκιμασία τους. Για αυτούς, αντιπροσώπευε κάτι το ιερό, κάτι το υπέρτερο. Ακόμα και την ίδια τους τη ζωή. Μία ζωή που πέρναγε μέσα στα μάτια τους κινηματογραφικά κάθε στιγμή που βρίσκονταν εγκλωβισμένοι. Η σημαία τους, δεν ήταν μόνο το σύμβολό τους. Λειτούργησε για την ψυχολογία τους μεταφυσικά, έφερε στη σκέψη τους ηρωικές στιγμές, θρύλους και παραδόσεις. Όπως όλοι οι πολεμιστές στο διάβα της ιστορίας, που για μία σημαία πολεμούσαν και θα πολεμάνε πάντα, έτσι και οι εργάτες, έδωσαν τη δική τους διαφορετική μάχη, τη μάχη της επιβίωσης, αντλώντας πίστη, όραμα και ελπίδα από τη σημαία της πατρίδας τους.
Άραγε στη δική μας πατρίδα, τι είπαν για αυτή την εικόνα οι ψευτοδιανοούμενοι της αριστεράς;
Τι σχολίασαν οι επαγγελματίες προλετάριοι; Αυτοί που άφησαν σε πορείες και συγκεντρώσεις τους κάτι τσογλάνια να την κάψουν, αυτοί που ανέχθηκαν ξεφτιλισμένα αριστερίστικα γκρουπούσκουλα να φωνάζουν πόσο θα ήθελαν να τη δουν να καίγεται;
Κάποια σχόλια στο διαδίκτυο σε αριστερίστικα ιστολόγια, δυστυχώς έδειξαν ότι οι άνθρωποι ό,τι και να συμβεί, δεν πρόκειται να ξεφύγουν από τις ιδεολογικές και άλλες αγκυλώσεις τους. "Brain damage", όπως έλεγαν και οι Pink Floyd.
Οι Χιλιανοί εργάτες, με τη συγκινητική αυτή στάση τους έδειξαν, σε πείσμα των αριστερών αντιλήψεων και συνθημάτων, ότι οι εργάτες έχουν πατρίδα, που είναι πέρα και πάνω από ταξικές ή άλλες αντιπαλότητες που οι αριστεροί πάντα επινοούσαν. Έδειξαν ότι όταν τριγύρω τους υπάρχουν παντού άπιστοι, εκείνοι παρέμειναν πιστοί.
Στην Σημαία τους...
Τάσος Δημητρακόπουλος