Ψήφος συνειδητής επιλογής

Εντάξει. Θα είμαι επιεικής. Η μειοδοτική κυβερνητική πολιτική ηττήθηκε ταπεινωτικά. Δεν συντρίφθηκε ωστόσο. Άλλωστε μόνον όσοι πετούσαν τη βοηθεία ψευδαισθητικών φτερών θα ανέμεναν κάτι τέτοιο. Οι πολιτικοοικονομικές διαπλοκές που έχουν εξαπλωθεί σαν μολυσματική ασθένεια στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας, δεν αποκόπτονται ως καρκινικός όγκος στο χειρουργικό τραπέζι εν μία νυκτί. Απαιτείται πολυετής χημειοθεραπεία στην εντατική. Για τους υπολοίπους, τους μη ενταγμένους στην καθεστωτική διαφθορά, είναι ζήτημα προσωπικών ικανοτήτων και πολιτικών αντανακλαστικών η ταχύτατη αντίληψη της επερχόμενης καταστροφικής πλημμυρίδας έτσι ώστε η πολιτική τους στάση να διαφοροποιηθεί. Μιας πλημμυρίδας που αφού θα πλήξει τον παροικούντα της επαγγελματικής ή κοινωνικής μας ζωής, το δίχως άλλο θα πνίξει και τον στενό οικογενειακό μας κύκλο. Και εξ’ όσων εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκαν υπάρχει ένας πληθυσμός που αρνείται πεισματικά να το αποδεχτεί με τις αιτίες να ανάγονται κυρίως στην διαχρονικά καθεστωτική κατασυκοφάντηση των αριστερών ρευμάτων και πολιτικών πρακτικών, (θυμηθείτε όποιος διεκδικεί ή αντιστεκόμενος απεργεί είναι αντιπατριώτης!) αλλά και σε ανομολόγητες ευθύνες (ανυπαρξία ενός εξαντλητικά και λεπτομερειακά επεξεργασμένου πολιτικού προγράμματος εξουσίας) του κυρίαρχου πόλου της αριστεράς. Του ΚΚΕ η άνοδος του οποίου ήταν πράγματι εντυπωσιακή, αλλά για τους επικαλούμενους τις συγκεκριμένες συνθήκες πολιτικής θερμοκρασίας και πίεσης συστημικούς ψιττακούς, σαφώς μικρότερη του αναμενομένου. Λάθος. Επειδή υφίσταται μια και μόνη αλλά κολακευτική για το κόμμα αυτό διαφορά. Πως στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν ο αποδέκτης μιας ψήφου διαμαρτυρίας. Η υπερψήφισή του αποτέλεσε συνειδητή επιλογή και λαϊκή επιδοκιμασία της πρόσφατης πολιτικής του διαδρομής. Με λόγια απλά. Όσοι χθες και στις περιφερειακές εκλογές ψήφισαν ΚΚΕ ήταν σαν να βούτηξαν το χέρι τους όχι στην κάλπη αλλά σε ένα δοχείο με κόκκινη ανεξίτηλη μπογιά. Θέμα αναστροφής της πολιτικής τους κατεύθυνσης δεν υφίσταται πλέον. Δεν μένει παρά τα στελέχη του ΚΚΕ, προεξαρχόντων των πολιτικών τους αιχμών, να επιταχύνουν την κίνησή τους με προωθητήρα τον πολιτικό αλλά και εθνικό προβληματισμό των Ελλήνων έτσι ώστε να αυξηθεί θεαματικά η πολιτική μάζα αδρανείας τους.

Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr