Οι Άξιοι, να βγουν μπροστά!

Του Δημήτρη Ιατρόπουλου
Η σωτηρία της πατρίδας είναι ο υπέρτατος νόμος. Δεν υπάρχει άλλος νόμος, δεν υπάρχει άλλο όραμα, δεν υπάρχει άλλη ιδέα, απ αυτήν της σωτηρίας της πατρίδας.
Όχι της «Ελλάδας» ως μπουρδελονήσι των κοκαϊνάκηδων της τζετ σετ.
Όχι της «Ελλάδας» του μυκονιάτικου πουταναριού και του κολωνακιώτικου λάιφ στάιλ.
Αλλά, αυτής της ίδιας της Πατρίδας μας. Αυτής της ΕΛΛΑΔΑΣ, που την πουλάνε τώρα που μιλάμε, με υπόγειες υπογραφές, που τη ναρκοθετούν τώρα που με διαβάζετε, με νομικίστικα παραθυράκια, οι κερδοσκόποι αρχιτοκογλύφοι και τα ντόπια τσιράκια τους.
Στ αλήθεια όμως, Κάτι «πάει» να γίνει. Ο κόσμος κουράστηκε πια, δεν κάνει Καλές Γιορτές.
Το «Καλές Γιορτές» είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο των ημερών μας. Ο κόσμος βιώνει στο πετσί του το κουτσούρεμα μισθών και συντάξεων. Ο κόσμος δεν χαίρεται, τα σπίτια δεν στολίζονται, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα μαραίνονται απούλητα, οι μανάδες κι οι πατεράδες ψάχνουν με μαγικούς συνδυασμούς να εξοικονομήσουν το αναγκαίο κάτι παραπάνω για να μη βουρκώσουν τα παιδικά μάτια, δίχως δώρο.
Ανήκω σ εκείνη τη γενιά, σ εκείνη τη γειτονιά και σ εκείνες τις οικογένειες, που μεγάλωσα χωρίς δώρα τα Χριστούγεννα. Και δεν θα ήθελα με τίποτε στον κόσμο να δω τόσα χρόνια μετά τη γέννησή μου, να επαναλαμβάνεται αυτό στα σημερινά πιτσιρίκια.
Το θεωρώ υψίστη ξευτίλα, απάνθρωπη κατάντια, το τελευταίο σκαλί της ανθρώπινης υποβάθμισης, να μη σκέφτονται οι αλήτες και οι αλήτισσες που ψηφίζουν αβασάνιστα ότι τους δίνουνε έτοιμο γραμμένο, απέξω, τα μάτια ενός παιδιού χωρίς δώρο τα Χριστούγεννα...
Κι αν σας φαίνεται μελό, δεν με νοιάζει. Όμως κάποιους άλλους, κάποια εκατομμύρια άλλων τους νοιάζει και τους παρανοιάζει.. Και θα τους βρείτε μπροστά σας, οριστικά και αμετάκλητα.
Αρκεί να μαζευτούν οι σωστοί και οι άξιοι και να βγούνε μπροστά.
Αρκεί να πείσουμε πια αυτό το μαραμένο λαό, ότι με τα τραγουδάκια και τα σουτζουκάκια της τηλεμαστούρας δε γίνεται χωριό. Αρκεί να καταλάβουν όλες και όλοι που συναπαρτίζουν αυτή την χιλιοπροδομένη χώρα, ότι τίποτε δεν τέλειωσε, ότι θα περάσουμε μπροστά, ότι θα αλλάξουν όλα.
Σας λέω, «κάτι» πάει να αρχίσει. Και δεν θα είναι αυτό που φοβούνται οι ΔουΝουΤάκηδες, τα πριόνια που θα κόβουν τα κεφάλια.. Θα είναι κάτι πιο ελληνικό, υπεύθυνο, αντάξιο της φυλής αυτής. Ένα μεγάλο βουβό ποτάμι που απλά, κάθετα, θα διατάξει: «ΕΣΕΙΣ, ΟΛΟΙ ,ΤΕΛΟΣ. ΔΡΟΜΟ ΤΩΡΑ!» Και θα ορίσει και πάλι τους δικούς του εκπρόσωπους για να ξαναμπεί το νερό στο αυλάκι και να ξεκινήσει πάλι η μηχανή της πατρίδας..