Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης... μοναξιάς

Χάνει τον έλεγχο ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και «ταλαντεύεται» ανάμεσα στις διεθνιστικές αντιλήψεις του και στον εγγενή κοσμοπολίτικο φαναριωτισμό του και στην επιθυμία του ποιμνίου για εθνοκεντρική προσέγγιση και αντίσταση στα ανίερα σχέδια των οικουμενιστών.
Υπάρχει απόσταση μεγάλη μεταξύ του Ιερώνυμου και του εν Ελλάδι χριστεπώνυμου ποιμνίου. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Οι επιλογές του, όπως πχ η συναυλία στον Άγιο Παντελεήμονα, είναι «απέναντι» από τις επιλογές της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων ορθοδόξων. Θυμίζουμε εδώ και τις τοποθετήσεις του Αρχιεπισκόπου, λίγο μετά τα «Δεκεμβριανά» του 2008, αλλά και την παρατεταμένη αφωνία του και την εικόνα ταύτισής του με τις κυβερνητικές επιλογές. Τις επιλογές μιας κυβέρνησης, που αν «διακρίνεται» για κάτι, είναι για τον εθνομηδενισμό της...
«Χώρα υπό κατοχή» η Ελλάς, λένε τώρα οι αφυπνισμένοι συνοδικοί, οι οποίοι, αφού τα άκουσαν από το ποίμνιο για την αδράνειά τους, δραστηριοποιήθηκαν και είπαν με τον τρόπο τους στον Αρχιεπίσκοπο ότι ως εδώ και μη παρέκει. Και οι διαρροές από το Μαξίμου εμφανίζουν την κυβέρνηση ως ενοχλημένη. Άρα, οι συνοδικοί έκαναν καλά τη δουλειά τους! Αυτό είναι σίγουρο. Όταν μάλιστα λένε «η Εκκλησία δεν φοβάται να αμυνθεί στο πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου, έστω και εάν η αντίσταση σημαίνει διωγμό ή και μαρτύριο». Ναι, αυτό είναι το φρόνημα της Εκκλησίας μας.
Ο Αρχιεπίσκοπος από την πλευρά του, τα έχει δει όλα, για να χρησιμοποιήσουμε τη διάλεκτο της πιάτσας. Ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί και τα ήξεις-αφίξεις περισσεύουν, δημιουργώντας σύγχυση για το τι εκφράζει τέλος πάντων ο Αρχιεπίσκοπος. Χαρακτηριστικό είναι το ότι τις πληροφορίες για «ενόχληση» του Προκαθήμενου της Εκκλησίας της Ελλάδος (που στο βαθμό που μας αφορά, αληθεύουν...), ήρθε να επικαλύψει ο διευθυντής του γραφείου Τύπου Χάρης Κονιδάρης, λέγοντας ότι «ο Αρχιεπίσκοπος δεν διαχωρίζει τη θέση του από τη Σύνοδο και την Ιεραρχία». Καλά... Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
«Πολλές δυνάμεις δεν αντιλαμβάνονται τις κρίσιμες αποφάσεις που λαμβάνονται», είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, προσθέτοντας ότι «το κείμενο ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματικότητα. Το να έχουμε Εκκλησία που κατανοεί τα προβλήματα είναι σημαντικό, αλλά πρέπει να έχουμε και μία Εκκλησία που να βλέπει τα προτάγματα των καιρών». Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιθυμεί μια Εκκλησία του χεριού της και φαινομενικά, την είχε, δεδομένης της παρουσίας του Ιερώνυμου στο πηδάλιο. Η θύμηση του μακαριστού Χριστόδουλου, ακόμα ταράζει πολλούς θιασώτες της παγκόσμιας διακυβέρνησης στον ύπνο τους...
Όμως κάποιοι, εμποτισμένοι με τη σταλινική λογική του απόλυτου «ελέγχου» επί των «υπηκόων», υπολόγισαν χωρίς τον ξενοδόχο. Το ποίμνιο, το οποίο έχει αρχίσει να «στραβώνει» άσχημα, βλέποντας ότι η Αρχιεπισκοπή όχι μόνο δεν συμπαραστέκεται στους Έλληνες, αλλά αντίθετα παίζει το παιχνίδι του συστήματος, πουλώντας την πολυπολιτισμική πραμάτεια, εξερράγη. Και τα άκουσαν πολλοί παπάδες και δεσποτάδες. Η συναυλία στον Άγιο Παντελεήμονα, ενόχλησε την αισθητική πολλών, οι οποίοι ορθά θεώρησαν ότι η προτεραιότητα της Εκκλησίας μας, δεν είναι πια οι Έλληνες...
Ο Αρχιεπίσκοπος αργά αλλά σταθερά, απομονώνεται. Οι υπόλοιποι αρχιερείς συμπλέουν με το ποίμνιο, ώστε να μην ακουστεί η κραυγή «ανάξιος» μέσα στις εκκλησίες τους. Έτσι, μεγαλώνει η απόσταση μεταξύ του ποιμνίου και του Προκαθημένου. Ο οποίος, με τα όσα είπε περί πιο πιστών αριστερών στην επίμαχη συνέντευξη που παραχώρησε, έχασε πολύ κόσμο με μιάς. Ας πρόσεχε. Τώρα, θα εξαναγκαστεί να «ταυτιστεί» με τις επιθυμίες του ποιμνίου του. Άλλωστε, αυτοί που κάποτε τον στήριζαν, τον «χτύπησαν» στην πρώτη ευκαιρία. Δεν ήξερε, δεν ρώταγε τον Χριστόδουλο, όταν ο μακαριστός ήταν εν ζωή;

Νίκος Χιδίρογλου